Ο
Μ Ι Λ Ι Α
ΤΗΣ
Α.Θ.ΠΑΝΑΓΙΟΤΗΤΟΣ
ΤΟΥ
ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ
κ.κ.
Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Υ
ΚΑΤΑ
ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΙΝ ΑΥΤΟΥ
ΕΙΣ
ΤΗΝ ΙΕΡΑΝ ΜΟΝΗΝ ΤΩΝ ΒΛΑΤΑΔΩΝ
(23
Ὀκτωβρίου 2013)
Ἱερώτατε
καὶ φίλτατε ἐν Χριστῷ ἀδελφὲ
Μητροπολῖτα Θεσσαλονίκης
κύριε Ἄνθιμε,
Ἱερώτατοι
ἅγιοι ἀδελφοί,
Ὁσιολογιώτατε
Ἀρχιμανδρῖτα
κύριε
Νικηφόρε
Ψυχλούδη,
Ἡγούμενε
τῆς Ἱερᾶς
Πατριαρχικῆς
καὶ
Σταυροπηγιακῆς
Μονῆς
τῶν
Βλατάδων,
Τέκνα
ἡμῶν ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,
Ἐπισκεπτόμενοι
κατὰ καιροὺς τὴν συμπρωτεύουσαν τῆς
Ἑλλάδος, τὴν πόλιν ἡ ὁποία ἀδιαπτώτως
ἐπὶ χιλιετίας -ἤδη ἀπὸ τῆς ἐποχῆς
τοῦ πολιούχου της ἁγίου μεγαλομάρτυρος
Δημητρίου- ἀποτελεῖ τὸ σέμνωμα
τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας καὶ τὸ
πνευματικὸν κέντρον τῆς
εὐρυτέρας περιοχῆς, περιδιαβαίνοντες
τὰ μνημεῖα τὰ ὁποῖα διασώζουν
κάτι ἀπὸ τὸ μεγαλεῖον τῆς πάλαι
ποτὲ διαλαμψάσης μεγάλης αὐτοκρατορίας
τοῦ εὐσεβοῦς ἡμῶν Γένους καὶ
προσκυνοῦντες εἰς τοὺς πανσέπτους,
μεγαλοπρεπεῖς ἢ ταπεινούς ‒ἀλλ᾿
ἐν ταὐτῷ ἡγιασμένους‒ ἱεροὺς ναοὺς
τῆς βυζαντινῆς περιόδου, μιμνησκόμεθα
τῶν γνωστῶν ἢ ἀγνώστων, ἐπιφανῶν ἢ
ἀφανῶν, προαπελθόντων πατέρων
καὶ ἀδελφῶν ἡμῶν οἱ ὁποῖοι συνετέλεσαν
εἰς αὐτὸ τὸ μεγαλεῖον: Ὅσοι ἐχορήγησαν,
ἀνήγειραν, ἐκαλλώπισαν, ἁγιογράφησαν,
ἐλειτούργησαν, ἔψαλαν, ἐδέχθησαν
τὴν χάριν καὶ τὸν ἁγιασμὸν τῶν
ἱερῶν μυστηρίων, προσηυχήθησαν εἰς
αὐτὰ τὰ σεμνεῖα τῆς ἀμωμήτου
πίστεως ἡμῶν... Καὶ δοξάζομεν τὸν
δωρεοδότην Κύριον ὁ ὁποῖος
ἐνέπνευσεν αὐτοὺς καὶ συντηρεῖ
τὰ ἐν λόγῳ ἁγιάσματα μέχρι τῆς σήμερον,
ὥστε καὶ ἡμεῖς, οἱ προσκυνηταί
των, νὰ λαμβάνωμεν δι᾿ αὐτῶν θείαν
χάριν καὶ εὐλογίαν.
Εἰσερχόμενοι
δὲ εἰς τὴν παλαίφατον, ἱερὰν καὶ
σεβασμίαν Μονὴν ταύτην, Σταυροπήγιον
οὖσαν τοῦ Οἰκουμενικοῦ ἡμῶν Θρόνου,
ἀπολαμβάνοντες
τῆς ἐνθέρμου ὑποδοχῆς
σας καὶ ἐνωτιζόμενοι τοὺς προσηνεῖς
καὶ φιλοπάτορας λόγους σας, διὰ τοὺς
ὁποίους καὶ σᾶς εὐχαριστοῦμεν ἐκ
βάθους καρδίας, ἅγιε
Ἡγούμενε
ἀναλογιζόμεθα καὶ κατανοοῦμεν
ἔτι περισσότερον τοὺς πνευματικοὺς
δεσμοὺς τῆς Κωνσταντινουπόλεως καὶ
τῆς
Μητρὸς Μεγάλης τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας
μετὰ τῆς Θεσσαλονίκης.
Ὅ,τι
εἶναι ἡ ἀναπνοὴ διὰ τὸ σῶμα εἶναι
ἡ προσευχὴ διὰ τὴν ψυχήν, ὡς
διδάσκουν οἱ ἅγιοι Πατέρες. Διὰ
τοῦτο, δὲν θὰ ἦτο ὑπερβολὴ ἐὰν
ἐχαρακτηρίζομεν τὰς ἱερὰς Μονάς,
αὐτοὺς τοὺς χώρους ἀδιαλείπτου
προσευχῆς καὶ ἀσκήσεως, ὡς τοὺς
πνεύμονας τοῦ ὅλου ὀργανισμοῦ
τῆς τοῦ Χριστοῦ ἁγίας Ἐκκλησίας. Ἀπὸ
τὰς δεκάδας τῶν μοναστηρίων,
τὰ ὁποῖα, χάριτι Θεοῦ, ἐλειτούργουν
κατὰ τὸ παρελθὸν εἰς τὴν πόλιν ταύτην,
ἁγιάζοντα διὰ τῆς παρουσίας των
σχεδὸν ἑκάστην συνοικίαν, ὀνοματοδοτοῦντά
τινας ἐξ αὐτῶν καὶ τροφοδοτοῦντα
διὰ πνευματικοῦ ὀξυγόνου σύνολον τὸν
ἀστικὸν ἱστὸν τῆς Θεσσαλονίκης,
μόναι ἡ Μονὴ αὕτη καὶ ἡ τῆς ὁσίας
Μητρὸς ἡμῶν Θεοδώρας
ἐξακολουθοῦν, χάριτι Θεοῦ, νὰ λειτουργοῦν
καὶ νὰ μᾶς ὑπομιμνήσκουν τὴν
συμβολὴν τοῦ ἀστικοῦ μοναχισμοῦ
εἰς τὴν ζωὴν τῶν κατὰ τόπους ἁγίων
τοῦ Θεοῦ ἐκκλησιῶν.
Ἐνιδρυμένη
ἡ Μονὴ τῶν Βλατάδων ἐπὶ τῶν λόφων οἱ
ὁποῖοι περιστέφουν τὴν Θεσσαλονίκην,
κατὰ τὴν τελευταίαν ἀκμὴν τῆς
βυζαντινῆς περιόδου της, ἐκπέμπει
ἔκτοτε τὴν εὐωδίαν τῆς προσευχῆς
καὶ τῆς ἀσκήσεως πρὸς τὴν πόλιν καὶ
τοὺς πολίτας της. Σεμνυνομένη δὲ ἐπὶ
τῇ θείᾳ Μεταμορφώσει τοῦ
Σωτῆρος ἡμῶν, ὑπενθυμίζει εἰς μοναχούς,
περιοίκους καὶ προσκυνητὰς τὴν
διδασκαλίαν τοῦ συμπολιούχου τῆς
πόλεώς σας ἁγίου Γρηγορίου τοῦ
Παλαμᾶ περὶ τοῦ ἀκτίστου θείου Φωτός,
δηλαδὴ ὅτι σκοπὸς τοῦ πιστοῦ εἶναι
κάποιαν στιγμὴν τῆς ζωῆς του νὰ
τὸν ἀξιώσῃ ὁ Κύριος αὐτῆς τῆς
θέας, ἐφ᾿ ὅσον προηγουμένως,
διὰ μετανοίας καὶ ἐπικλήσεως τοῦ
θείου ἐλέους καὶ φωτισμοῦ, ἔχει
καθαρθῆ ἡ καρδία του ἐκ τῶν
ἐφαμάρτων λογισμῶν καὶ παθῶν καὶ
ἔχει φωτισθῆ ὁ νοῦς του.
Τὴν
ὁδὸν ταύτην τῆς μετανοίας, τῆς προσευχῆς
καὶ τοῦ θείου φωτισμοῦ ἠκολούθησαν
καὶ οἱ ἐνταῦθα ἀνὰ τοὺς αἰῶνας
ἀσκήσαντες. Διὰ τῆς Χάριτος τὴν ὁποίαν
ἔλαβον μετέδωσαν τὴν θείαν εὐλογίαν
εἰς τὴν πόλιν καὶ ἐνίσχυσαν τὴν πίστιν
τοῦ λαοῦ τοῦ Κυρίου εἰς καιροὺς
δυσχειμέρους. Διὰ τῆς θείας σοφίας ἡ
ὁποία τοῖς ἐδωρήθη ἐπαίδευσαν
καὶ κατήρτισαν αὐτὸν εἰς τὴν ἐν
Χριστῷ πολιτείαν, μεταδόντες εἰς τοὺς
μαθητάς των τὴν ἡμετέραν ἀλλὰ καὶ
τὴν θύραθεν γνῶσιν. Ἐκτὸς ἀπὸ τόπος
ἀσκήσεως, ἡ Ἱερὰ Μονὴ αὕτη
ἐμεγαλύνθη καὶ ὡς κέντρον παιδείας
καὶ μορφώσεως. Αὐτὸ ἐμαρτύρει καὶ
ἡ πλουσία βιβλιοθήκη της, ἡ
ὁποία διετηρεῖτο ἕως τῆς πυρκαϊᾶς
τοῦ 1870 ἀλλὰ καὶ οἱ 93 χειρόγραφοι
κώδικες οἱ ὁποῖοι σώζονται μέχρι
τῆς σήμερον.
Τὸ
ἔργον τοῦτο ἡ Ἱερὰ Μονὴ τῶν Βλατάδων
συνεχίζει σήμερον ὑπὸ ἄλλην μορφήν.
Ἀποτελοῦσα τὸ μόνον ἱερὸν καθίδρυμα
τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου ἐν Θεσσαλονίκῃ,
στεγάζει τὸ ἡμέτερον Ἵδρυμα Πατερικῶν
Μελετῶν καὶ φιλοξενεῖ ἐκ μέρους τῆς
Μητρὸς Μεγάλης Ἐκκλησίας σπουδαστὰς
τῆς ἱερᾶς Ἐπιστήμης καὶ ἐρευνητὰς
προερχομένους ἀπὸ ὅλον τὸν
Ὀρθόδοξον χῶρον. Ὡς γειτνιάζον δὲ
πρὸς τὸν ἱερὸν Ἄθω, χῶρον προσευχῆς
καὶ ἀσκήσεως ὑπὸ τὴν Μετριότητα ἡμῶν,
ἀλλὰ καὶ πολύτιμον θησαυροφυλάκιον
τῆς ἁγιοπατερικῆς καὶ θύραθεν
γραμματείας, φυλάσσοντα τὴν μεγαλυτέραν
συλλογὴν ἑλληνικῶν χειρογράφων ἀνὰ
τὸν κόσμον καὶ πλεῖστα ὅσα ἄλλα ἱερὰ
κειμήλια, τὸ ὡς ἄνω Ἵδρυμα στεγάζει
τὰς μικροταινίας τοῦ μεγαλυτέρου
μέρους τῶν ἁγιορειτικῶν χειρογράφων,
ἀντίγραφα τῶν ὁποίων ἀποστέλλει εἰς
πλείστους ἐρευνητὰς ποικίλων
ἐπιστημονικῶν κλάδων ἀνὰ τὴν
οἰκουμένην. Πάμπολλαι δὲ ἐκδόσεις
πατερικῶν καὶ θύραθεν κειμένων
ἔχουν πραγματοποιηθῆ διὰ τῶν ἐν λόγῳ
μικροταινιῶν.
Τοιουτοτρόπως
ἡ πνευματικὴ ἀκτινοβολία τῆς Ἱερᾶς
Μονῆς Βλατάδων συνεχίζεται, ὄχι
μόνον εἰς τὴν Θεσσαλονίκην καὶ τὴν
περιοχήν της, ὡς κατὰ τὸ παρελθόν,
ἀλλὰ καὶ εἰς ὅλην τὴν ὑφήλιον.
Ἀποτελεῖ δὲ σέμνωμα τῆς Μητρὸς Ἁγίας
τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας,
ἐκπροσωποῦσα Αὐτὴν εἰς ποικίλας
περιστάσεις, ἀλλὰ καὶ ἕνα σύνδεσμον
τῆς ἡμετέρας Πόλεως μὲ τὴν Ἑλλάδα
καὶ τὸν κόσμον.
Σᾶς
εὐχαριστοῦμεν, λοιπόν, ἅγιε Καθηγούμενε,
διὰ τὴν ὅλην παρουσίαν σας ἐν τῷ ἱερῷ
τούτῳ Σταυροπηγίῳ, διὰ τὸ συντελούμενον
ἐνταῦθα πολυωφελὲς καὶ πολυσχιδὲς
ἔργον καὶ διὰ τὴν ἐπαξίαν ἐκπροσώπησιν
τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου ἐν τῇ
εὐλογημένῃ πόλει καὶ περιοχῇ
ταύτῃ. Εὐχαριστοῦμεν εὐγνωμόνως καὶ
τὸν πολιὸν Προηγούμενον αὐτοῦ,
Ἱερώτατον Μητροπολίτην Τυρολόης καὶ
Σερεντίου κ. Παντελεήμονα, διὰ τοὺς
πολλοὺς κόπους του ὑπὲρ τῆς
Μητρὸς Ἐκκλησίας, ἐν τῇ πανεπιστημιακῇ
διδασκαλίᾳ, ἐν τῇ ἐκπροσωπήσει
Αὐτῆς εἰς διαλόγους καὶ συνέδρια
διεκκλησιαστικοῦ καὶ ἐπιστημονικοῦ
χαρακτῆρος, καὶ διὰ τὴν ἀνύστακτον
μέριμναν καὶ προσφοράν του εἰς τὴν
Ἱερὰν Μονὴν ταύτην καὶ τὸ ἡμέτερον
Ἵδρυμα Πατερικῶν Μελετῶν.
Εὐχόμεθα
δὲ πατρικῶς, ἐκ βάθους καρδίας, ὁ
Κύριος, διὰ πρεσβειῶν τῆς Ὑπεραγίας
Αὐτοῦ Μητρός, τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος
Δημητρίου, πολιούχου τῆς
Θεσσαλονίκης, καὶ πάντων τῶν Ἁγίων,
νὰ μὴ παύσῃ εὐλογῶν, φωτίζων καὶ
ἐνισχύων ὑμᾶς εἰς τὸ πολυσχιδὲς ἐν
τῇ Ἱερᾷ Μονῇ καὶ πόλει ταύτῃ ἔργον
σας, ὥστε νὰ συνεχίζητε τὸν δρόμον
τῆς ἀσκήσεως, τῆς μελέτης, τῆς
πνευματικῆς καλλιεργείας, τῆς διδασκαλίας
καὶ τῆς διαδόσεως τοῦ ἁγιοπατερικοῦ
λόγου καὶ ἤθους, νὰ προβάλλωνται οἱ
θησαυροὶ τῆς Παραδόσεώς μας
τοῖς ἐγγὺς καὶ τοῖς μακράν, καὶ νὰ
κοινοποιῆται ἡ ἀλήθεια τῆς πίστεώς
μας· νὰ προβάλληται ὡσαύτως καὶ ἡ
Ἱερὰ Μονή σας, νὰ σεμνύνηται ἐπ᾿ αὐτῇ
ἡ Μήτηρ Ἐκκλησία καὶ ὅλοι νὰ
ὁδηγώμεθα πρὸς τὴν θέαν τοῦ προσώπου
τοῦ ἐν τῷ ὄρει Θαβὼρ μεταμορφωθέντος
Θεανθρώπου Σωτῆρος ἡμῶν καὶ πρὸς
τὴν μετ᾿ Αὐτοῦ ποθητὴν ἕνωσιν. Ἀμήν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου