© ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση και αναπαραγωγή οποιωνδήποτε στοιχείων ή σημείων του e-περιοδικού μας, χωρίς γραπτή άδεια του υπεύθυνου π. Παναγιώτη Καποδίστρια (pakapodistrias@gmail.com), καθώς αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία, προστατευόμενη από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

Α Ν Α Γ Ν Ω Σ Τ Η Ρ Ι Ο

Παρασκευή 5 Μαρτίου 2010

Η Γκιόστρα, οι ακρογιαλιές, οι όρμοι και ο Ποιητής


Γράφει ο ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΦΛΕΜΟΤΟΜΟΣ

Ό,τι είναι γνήσιο και αληθινό, αυτό που στηρίζεται στην έρευνα και την ιστορία, δεν περιορίζεται μόνο στην στιγμή της εξέλιξής του, δεν σταματά στις χρονικές περιόδους, κατά τις οποίες εκτυλίσσεται, αλλά ξεπερνά τα φυσικά του όρια, κατανικά τον περιορισμό και συνεχίζει να υπάρχει και να δημιουργεί και μετά απ’ όλα τα παραπάνω. Αυτή είναι η απόλυτη δημοκρατία του «φθονερού» γέροντος του Κάλβου και η δικαιοσύνη, η οποία ξεπερνά την ανθρώπινη ταυτότητα και αποδίδεται άριστα και δίχως πάθη, μέσα στην αδέκαστη διαδοχή των ημερών, των μηνών και των ετών.

Στα πλαίσια αυτά τοποθετώ και ένα δημοσίευμα της εφημερίδα της κυβερνήσεως του Σαν Μαρίνο, της αρχαιότατης και ανεξάρτητης αυτής Δημοκρατίας, το οποίο, λιτό, μα περιεκτικότατο, όπως αρμόζει σε γνήσια πολιτισμένους, μια και μόνο οι αδαείς φορτώνουν τα πάντα με την «Άρτα και τα Γιάννενα», αποθανατίστηκε στον τύπο αυτού του κρατιδίου, αμέσως μετά την συμμετοχή μιας χαρακτηριστικής αντιπροσωπείας του στην ιππική Γκιόστρα της Ζακύνθου, το τελευταίο Σάββατο, της στην ιστορία πλέον ανήκουσας φετινής, πρώιμης Αποκριάς.

Το λάβαμε αμέσως μετά την εκδήλωση, εμείς που την οργανώνουμε με κόπο και μεράκι, από τον υπεύθυνο του εκεί Σωματείου Fabio Fabbri, και επειδή, όπως και η Ζακυνθινή Γκιόστρα, δεν ανήκει μόνο σ’ εμάς, αλλά σε ολόκληρη τη Ζάκυνθο, όπως θα διαπιστώσετε διαβάζοντάς το, το δημοσιεύω αυτούσιο σε αυτήν εδώ την βδομαδιάτικη στήλη μου και στην συνέχεια θα προσπαθήσω να σταθώ σε δύο βασικά του σημεία, τα οποία μας αφορούν σαν κατοίκους αυτού εδώ του νησιού.

Γράφει, λοιπόν, αυτό το λιγόλογο και μεστό κείμενο, όπου είναι και η απολογία της συμμετοχής της άλλης «Γαληνοτάτης Δημοκρατίας» στην αποκορύφωση του Τζαντιώτικου Καρναβαλιού:

«Η Ζάκυνθος, το όμορφο ελληνικό νησί, η πατρίδα του ποιητή Ούγου Φώσκολου, από τις 10 έως τις 15 Φεβρουαρίου υποδέχθηκε μια αντιπροσωπεία της ομάδας “I fanciulli e la Corte di Olnano”. Αφορμή ήταν μια εκδήλωση, “η ιππική Γκιόστρα της Ζακύνθου”, που αναβιώνει μια παράδοση, που ξεκινά από τον 15ο αιώνα, εποχή κατά την οποία το νησί ήταν υπό Ενετική κυριαρχία.
Τόσο η παρέλαση της πομπής στους δρόμους της πόλης, ανάμεσα σε δύο πτέρυγες πλήθους, όσο και οι ιστορικοί χοροί μας κέρδισαν τον θαυμασμό του κοινού και απέσπασαν θετικά σχόλια για την ομάδα μας. Ήταν ένας τρόπος για να κάνουμε γνωστό και σε αυτό το νησί το καλό όνομα, τις παραδόσεις και την ιστορία του Σαν Μαρίνο.
Μαζί με τους φίλους από την Σλοβακία και εκείνους της Σουλμόνας παρευρεθήκαμε σε μια συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου της πόλης της Ζακύνθου, στην αδελφοποίηση της πόλης της Σουλμόνας και της Ζακύνθου, με την παρουσία και των δύο δημάρχων.
Είναι αδύνατον να ξεχάσουμε την ζεστή φιλοξενία των ανθρώπων και των αρχών της Ζακύνθου, αλλά και, παρά τις άσχημες καιρικές συνθήκες, τις ατμοσφαιρικές ομορφιές του νησιού, τις μοναδικές παραλίες και τους γραφικούς όρμους. Μόνο βλέποντάς τις μπορεί κανείς να καταλάβει την πλήρη έννοια των στίχων του μεγάλου ποιητή [Ούγου Φώσκολου]: “Ω ποθητή μου Ζάκυνθο, που πάντοτε με χάρη / στο κύμα καθρεφτίζεσαι, στα ελληνικά νερά. / Η Αφροδίτη ολόλαμπρη από ’κει μέσα βγήκε / κ’ έκαμε με το γέλιο της γόνιμα τα νησιά, / όπου απερίγραφτα ο λαμπρός ο στίχος δεν αφήκε / τα νέφη σου τα διάφανα, τα δέντρα τα πυκνά …”.».

Αφού διευκρινίσουμε πως αντί τους γνήσιους στίχους, στα ιταλικά, οι οποίοι περιέχονται στο τέλος του δημοσιεύματος, εμείς χρησιμοποιήσαμε, για ευνόητους λόγους, την πασίγνωστη, πια, μετάφραση του σονέτου του Φώσκολου από τον Στέφανο Μαρτζώκη, προχωράμε στον εντοπισμό δύο βασικών σημείων του κειμένου.

Το πρώτο είναι η σωστή και ποιοτική διαφήμιση, που γίνεται στο νησί μας, σ’ ένα τόπο μάλιστα πολύ γειτονικό, όπου η πρόσβαση είναι εύκολη και οι κάτοικοί του, όπως και αυτοί της Ιταλίας, που το περικλείει, πρέπει να αποτελέσουν στόχο της τουριστικής μας αναζήτησης.

Η ιπποτική Γκιόστρα της Ζακύνθου, απ’ ότι αποδεικνύεται από το παραπάνω δημοσίευμα, το οποίο χιλιάδες αναγνώστες διάβασαν, μπορεί να αποτελέσει πόλο έλξης επισκεπτών στον τόπο μας, σε μια ανύπαρκτα τουριστική, μάλιστα, περίοδο και με τον τρόπο αυτό να δοθεί ζωή - ποιοτική και οικονομική - σε νεκρούς - με όλες τις σημασίες της λέξης - μήνες. Επίσης με τον τρόπο αυτό μπορεί να γίνει η πιο καλή μας διαφήμιση, η αλάθητη από στόμα σε στόμα, όπως διαφαίνεται και από το παραπάνω κείμενο, για να μπορέσει το πάλαι ποτέ «Φιόρο του Λεβάντε» να γίνει ο προορισμός διακοπών απαιτητικών, άρα και δημιουργικών, επισκεπτών σε όλη την διάρκεια του χρόνου και κυρίως κατά την καλοκαιρινή περίοδο. Ας μην ξεχνάμε πως κάτι τέτοιο έχει γίνει ήδη με την ιταλική πόλη Sulmona, με την οποία η Γκιόστρα της Ζακύνθου κρατά ιδιαίτερες και φιλικές σχέσεις, αλλά είναι και η αιτία της επικείμενης αδελφοποίησης των δύο ιστορικών πόλεων και ήδη πολλοί κάτοικοί της έχουν έρθει, εκτός Καρναβαλιού, στο νησί για να περάσουν τις διακοπές τους.

Για να γίνει, όμως, αυτό πρέπει όλοι οι εμπλεκόμενοι με την τουριστική υπόθεση του τόπου μας, αρχές και επιχειρηματίες, να καταλάβουν το τι σημαίνει για το νησί η ιπποτική Γκιόστρα της Ζακύνθου, η οποία από το 2005 αναβιώνει στην πόλη μας, με πρωτοβουλία και ατελείωτη προσπάθεια του δραστήριου Σωματείου “Giostra di Zante” και να την ενισχύσουν για το κοινό όφελος όλων μας και κυρίως του εαυτού τους. Μια τέτοια εκδήλωση, η οποία ήδη έχει λάβει διεθνή χαρακτήρα και διαφημίζει την Ζάκυνθο και τον πολιτισμό της σε ολόκληρη την Ευρώπη, πρέπει να στηριχθεί και να βοηθηθεί. Έχει τις προοπτικές, μια και είναι ένα γνήσιο κομμάτι της ιστορίας και της παράδοσής μας, να γίνει ο πιο καλός μας πρεσβευτής και να αναβαθμίσει και τον τουρισμό, αλλά και την καθημερινή ζωή των ανθρώπων, που με κόπο και προβλήματα κατοικούν την ιδιαίτερη πατρίδα τους. Η μέχρι τώρα πορεία της εκδήλωσης αποδεικνύει περίτρανα τα όσα υποστηρίζουμε. Το πώς οι εκπρόσωποι του Σαν Μαρίνο υποστηρίζουν με πάθος την πατρίδα τους στο κείμενο που προηγήθηκε, πιστεύω πως πρέπει να αποτελέσει ένα καλό παράδειγμα για όλους μας.

Το δεύτερο σημείο που θέλω να σταθούμε είναι η εκτός των τοπικών μας συνόρων αγάπη, ιδιαίτερα των Ιταλών, στον δικό μας, τον καθαρόαιμο Ζακυνθινό -και όποιος καταλαβαίνει, κατάλαβε- ποιητή Ούγο Φώσκολο. Από τις γραμμές που διαβάσατε η λατρεία αυτή βγαίνει αβίαστα και από αυτές διαφαίνεται η μεγαλοσύνη του. Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι η ευθύνη μας απέναντί του, καθώς και η ανταπόδοση των οφειλόμενων. Η προσπάθεια που γίνεται τελευταία από μια ομάδα ευαίσθητων συμπατριωτών του, για την ανοικοδόμηση του σπιτιού, όπου ανδρώθηκε και μεγάλωσε, εκεί στην ομώνυμη οδό, είναι μόνο μια αρχή για τα χρωστούμενα. Τα μετέπειτα, που αποτελούν και την ουσία, είναι η προβολή και η γνώση του έργου του.

Είναι κρίμα τα ζακυνθινόπουλα να τελειώνουν το σχολειό και να μην γνωρίζουν το θαυμάσιο, έστω, σονέτο, που έγραψε για την «μητρική του γη» και απ’ ότι φαίνεται το κατέχουν διαφυλαχτικά άλλοι και άλλοι. Μπορεί, βέβαια, το νέο οικοδόμημα να μην είναι το γνήσιο, αυτό που φιλοξένησε τα πρώτα και βασικά βήματα του Δημιουργού, αλλά σίγουρα θα μας απαλλάσσει από την βλασφημία, που είδαμε το μεσημέρι της Κυριακής 14 Φεβρουαρίου, μετά την επίσημη τελετή στο Δημαρχιακό μας Μέγαρο, για την αδελφοποίηση της πόλης μας με την Sulmona, κατά την επίσκεψη στον ιερό του τόπο, όπου ένα δεμάτι τσίμες από λιοστάσι, αντικαθιστούσε το τιμητικό στεφάνι, πίσω από το παραδομένο στην φθορά του χρόνου άγαλμα, που μεταφέρθηκε εκεί, εύστοχα πιστεύουμε, από το κεντρικό μας νεκροταφείο, με πρωτοβουλία του αξέχαστου και σε πολλά ευαίσθητου Νομάρχη μας, Ανδρέα Ιωάννου, για να μας θυμίζει τον παμμέγιστο εμπνευστή των «Τάφων» και όχι μόνο!

Αυτά τα λίγα εντόπισα στο δημοσίευμα του κρατιδίου του Σαν Μαρίνο. Όποιος προσεκτικός και απαιτητικός αναγνώστης θελήσει, μπορεί να αποθησαυρίσει και άλλα.

Καλή σας ανάγνωση!
Related Posts with Thumbnails