Διονύση Σέρρα, ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ (ποίημα)

Για τον Δημήτρη Παπαδίτσα

Πάλι

ανείδωτα κ'  εδώ 

(στα δυτικά της διαδρομής 

και στ'  άδυτα της κτίσης) 

μαύρα της γέννας χάσματα 

ή άχρωμα σπαράγ- 

ματα σιωπής

με φθόγγους Μνήμης θα ξορ- 

κίσουνε τη λύπη 

στης απορίας το χαρτί- 

έτσι 

μιλήματα συνάντησης 

να σημαδέψουν το Κενό

σάν ήχων φόρμιγγας γραφές 

ή σαν ανάβασης ανα-  

πνοές 

κι άσαρκης διάρκειας φωνήματα.

[Πρωτοδημοσιεύτηκε στο Περιοδικό Πλανόδιον, τεύχος 35 (Μάρτιος 2010) σ. 4128 - αφιερωματικό τεύχος στον Δ. Π. Παπαδίτσα.]

Δ. Π. Παπαδίτσα, ΜΑΪΟΣ ΣΕ ΑΡΧΑΙΟΤΟΠΟ

Τα λόγια μου ήταν έμφυτα
τά ’παιρναν της λιακάδας τα θροΐσματα

Μάης από τη μια πέτρα στην άλλη
φύσημα στο ρυάκι απ’ τ’ άλλο ρυάκι
Μάης στων χεριών τα ευρήματα
στις αρτηρίες που ακούγεται η ζωή

Τίποτα δεν ρωτούσα
δυό χιλιοστά η απόσταση απ’ τη μίμηση άστρων
κάθε χορτάρι μίμηση τού τί έχεις δει
και τί έχεις πιάσει

Μα εμένα αποβραδίς
με χώριζε σε ψυχικά υλικά ο Πλωτίνος

Σε τύλιγα αβαρής

Το άγγιγμα στο γόνατό σου είναι χρώμα
και το σεργιάνι απ’ τον Κεραμεικό ώς τ’ αυτί σου
ήταν ο δίχως σπλάχνα φίλος
που θα μ’ακούει από αύριο αλλιώς
όπως μας άκουγε ένας θάμνος στην Ηφαίστου
και ύστερα πλάι ξανά στους Τρίτωνες
ο θάμνος μες στον γυάλινο αρχαιότοπο

Ήταν η αίσθηση έμφυτη
κι όπως εγώ, μια βυσσινιά με τύλιξε.

              1982

[Από το ποιητικό βιβλίο, Δ. Π. Παπαδίτσα, Η ασώματη, εκδ. Γνώση, Αθήνα 1983, σ. 39.]