π. Παναγιώτης Καποδίστριας: ΚΥΡ-ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΕΠΙΒΙΩΣΗ (ποίημα για τον Παπαδιαμάντη)

Σχολιαρόπαιδο

αναπλάθει αινίγματα

ο Αλέξανδρος.

-Βρε τον αλήτη

έμαθε να γλωσσεύει

ακατάσχετα.

Ακοινώνητος

και αγγελοκρουσμένος

ξεφτίδια όλος

μελαγχολικός

ωσάν παλτό φθαρμένο

στην Αφάνεια.

Θράσος λέξεων -

εντυπώνει στιγμούλες

απ’ τα μη όντα:

Γάλα γοργόνας

τζιτζίκια εφάμιλλα

της Εξόντωσης.

Έτσι να μείνει:

Σιωπηλό στον πρόναο

κεροστάλαγμα

κλάμα του ίσκιου

των φρικτών οσίων του

κομμένες φλέβες.

Θεοσκότεινος

αποκοιμιέται ο νους

σαν το τρυγόνι.

Χαλάλι σου το θέρος

τον χειμώνα μου φοβού.

Ερειπιώνεις

τ’ Ατόφιο πέτρα-πέτρα

έως δακρύου.

Χατίρι σου ο Έρως

και τα χιόνια του ιδού.

(Δεκέμβριος 2009)

[Ποίημα συν-ομιλίας με τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη, από την ποιητική συλλογή του π. Παναγιώτη Καποδίστρια, ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΗΡΙΑ, εκδ. Κέντρο Λόγου Αληθώς, Ζάκυνθος 2014, σελ. 117 εξ.]