Γράφει συνθέτης ο Νίκος Γράψας
Ο μουσικός κάνει να ηχεί σ’ αυτόν η συμφωνία του κόσμου και αυτή προβάλλει προς τα έξω με λόγο, μελωδία και ρυθμό.Ο άφοβος άνθρωπος, αυτός που ζει ακόμα με θεούς και δαίμονες και υπακούει στη φύση, το πετυχαίνει, επίσης, χωρίς να το επιδιώκει.
Οι στίχοι και οι μελωδίες των ανώνυμων λαϊκών τραγουδιών δεν είναι παρά το ψέλλισμα αυτού του ανθρώπου σε μια ιδιότυπη γλώσσα, για να πει ό,τι έζησε και ό,τι είδε, και που μη κατέχοντας τη γλώσσα της αφαίρεσης, αντίς να πει, αιώνιο, άπειρο, υπέροχο, λέει θάλασσα, γιασεμί, νύχτα, αυγή, αέρας, που κάνει το ίδιο.
Ο μουσικός διαδίδει το μυστικό. Παίζουμε μουσική για να μάς γεννιέται μια αίσθηση ελευθερίας που δεν περιέχει ούτε τύψη ούτε φόβο ούτε αίσθημα μετάνοιας ούτε μίσος, αλλά μόνο μία βεβαιότητα που μας επιτρέπει να ερωτευόμαστε και να αγαπάμε.
Αυτό είναι το μυστικό.
[Εικόνα: Η Ελληνίς χορεύτρια, εργο Θεόφιλου.]
