© ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση και αναπαραγωγή οποιωνδήποτε στοιχείων ή σημείων του e-περιοδικού μας, χωρίς γραπτή άδεια του υπεύθυνου π. Παναγιώτη Καποδίστρια (pakapodistrias@gmail.com), καθώς αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία, προστατευόμενη από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

Α Ν Α Γ Ν Ω Σ Τ Η Ρ Ι Ο

Τρίτη 31 Δεκεμβρίου 2019

π. Κων. Ν. Καλλιανός: ΑΛΗΘΕΙΑ, ΠΟΙΟΣ ΘΥΜΑΤΑΙ ΤΙΣ ΠΑΛΙΕΣ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΕΣ;


Στὶς θαυμάσιες καὶ πολὺ ζωντανὲς ἴσαμε σήμερα «Εἰκόνες» του ὁ Σκιαθίτης λόγιος Ἀλέξανδρος Μωραϊτίδης μᾶς διασώζει τὸν γνήσια παραδοσιακὸ τρόπο τῶν εἰσοδίων τοῦ Νέου Χρόνου στὸν τόπο του, στὴ γείτονα δηλαδή, Σκιάθο, κάτι ποὺ στὶς μέρες μας πάει νὰ ξεχαστεῖ -ἄν δὲν ἔχει, δηλαδή, συμβεῖ κι αὐτό. 

Ὡστόσο, παράλληλα μὲ τὶς νοσταλγικὲς ἐκεῖνες Εἰκόνες καλὸ εἶναι νὰ θυμηθοῦμε καὶ κάποιες ἄλλες, λίγο νεώτερες, ἀσφαλῶς, ἀπὸ τὶς προηγούμενες, ἀλλὰ τόσο ἐντυπωσιακές, ἰδιαίτερα σήμερα,  ποὺ ἔχουμε χάσει τὸ νόημα τῆς Γιορτῆς καὶ παλινωδοῦμε, ἀντιγράφοντας ξένες συνταγὲς, ἀγνωστες καὶ ἀταίριαστες μὲ τὴ δικιά μας παράδοση. Κι ὅπως καταλαβαίνει ὁ καθένας, ὁ λόγος γίνεται γιὰ τὶς νέες συνήθειες τῶν ἀνθρώπων, ἀκόμα κι ἐδῶ στὸ νησί μας, ποὺ θέλοντας καὶ μὴ «περιμένουν» τὸ Νέο Χρόνο,  μόλις τὸ πεῖ ἡ τηλεόραση ἤ τὸ ραδιόφωνο γύρω στὶς δώδεκα τὰ μεσάνυχτα. Κι αὐτὸ, ὄχι χωρὶς τὸ ἀπαραίτητο «ἑορταστικὸ» πρόγραμμα, τὸ ὁποῖο διακόπτεται πρὸς χάριν τῆς «εἰδήσεως» τῆς ἐλεύσεως τοῦ Νέου Χρόνου. Μάλιστα, στὶς μεγάλες πόλεις ἔχει καθιερωθεῖ νὰ πηγαίνουν, ὅσοι ἀσφαλῶς τὸ ἐπιθυμοῦν,  σὲ νυκτερινὲς ἱερὲς ἀκολουθίες ποὺ τελοῦνται σὲ κάποιους ναούς, ὥστε ἡ ὑποδοχὴ τοῦ Νέου Ἐνιαυτοῦ νὰ τοὺς βρεῖ στὸ ναὸ προσευχομένους. 

Κι ὅμως γιὰ μᾶς τοὺς παλιότερους, ποὺ ἔχουμε κάποια ἡλικία καὶ συνάμα ἔχουμε ζήσει σὲ ἄλλες ἐποχὲς καὶ χρόνους κι ἔχουμε βιώσει καταστάσεις ἁπλότητας καὶ παραδοσιακῶν ἀρχῶν, ὅλ᾿ αὐτὰ τὰ παραπάνω μᾶς φαίνονται παράξενα κι ἄνοστα. Γιατὶ δὲν ἔχουν μέσα τους τὴν ὀμορφιὰ ἐκείνων τῶν γιορτῶν τοῦ Ἁγίου Βασιλείου, ποὺ τὸν διαλαλοῦσαν τὰ παιδιὰ ἀποβραδίς μὲ τὴν «Ἀρχιμηνιὰ κι ἀρχιχρονιά» καὶ βίωναν τὴν ἔλευσή του, μαζὶ μὲ κείνη τοῦ Νέου Χρόνου, δηλαδή,  τὸ πρωΐ, στὴν ἐκκλησιά, ὅπου εὔχονταν ὁ ἕνας στὸν ἄλλον, «Χρόνια πολλά, καλὴ χρονιά». 

Στὶς μέρες μας δυστυχῶς τὰ πραγματα ἄλλαξαν πολύ. Καὶ μάλιστα, ὄχι μονάχα ἄλλαξαν, ἀλλὰ καὶ μπερδεύτηκαν τόσο, ποὺ τελικὰ δὲν ξέρεις πότε ἔρχεται αὐτὸς ὁ «Ἁη Βασίλης»: Τὰ Χριστούγεννα ἤ στὴ γιορτή του, ποὺ συμπίπτει μὲ τὴν Πρωτοχρονιά. Γιατί, γιὰ ἐμπορικοὺς καθαρὰ λόγους «φέρνουν» τὸν «Ἁη-Βασίλη»1 παραμονὲς τοῦ Χριστοῦ καὶ μάλιστα τόσο παραλλαγμένο, ποὺ ὄντως μᾶς ξενίζει πολὺ ἐμᾶς τοὺς παλιοτερους. Δὲ μιλῶ ἐδῶ γιὰ καμινάδες, μέσα ἀπὸ τὶς ὁποῖες εἰσέρχεται κι ἀφήνει τὰ δῶρα του κ. ἄ. ἀκόμη. Ἀναφέρομαι καθαρὰ καὶ ξεκάθαρα σὲ δὺο ζητήματα, τὰ ὁποῖα τείνουν -ἄν δὲν ἔχουν γίνει δηλαδή- νὰ γίνουν ἔθιμά μας. Κι ἄς εἶναι (κακο)ἀντιγραμμένα ἀπ’ ἀλλοῦ. Κι αὐτὰ εἶναι ὁ ψεύτικος «Ἁη-Βασίλης» κι ἡ λανθασμένη ἡμέρα τῆς ἐλεύσεώς του. Φυσικὰ, λίγοι τὸ καταλαβαίνουν αὐτό.  Καὶ τὸ χειρότερο, δὲν εἰσακούονται ὅσα κι ἄν ποῦν. Γιατὶ, ἄν ἐξετάσουμε τὰ πράγματα σωστὰ καὶ ὄμορφα, τότε θὰ δοῦμε ὅτι ἔχουμε μιὰ λαμπρὴ παράδοση μὲ χίλια δυὸ στολίδια ὡραίσμένη, ποὺ ἔχει-αἰῶνες τώρα-τοποθετήσει τὰ πράγματα πολὺ σωστά. Βάζοντας τὸ καθένα στὴ θέση ποὺ τοῦ πρέπει. Ὅλα τὰ ὑπόλοιπα εἶναι ἐκ τοῦ πονηροῦ. 

Ἀλήθεια, ποιοὶ θὰ τὸ προσέξουν καὶ ποιοὶ θ᾿ ἀντισταθοῦν σὲ ὅλα ἐκεῖνα ποὺ ἀλλοιώνουν τὶς παραδόσεις μας καὶ ὑποτιμοῦν τὴν πίστη τῶν προγόνων μας;  

π. κ. ν. κ.    
Related Posts with Thumbnails