σε μεταστοιχειώσεις επιτήδειος
και αφαιμάξεις της ψυχής
άπλυτα συλλέγει σώματα και κακοφορμισμένα
τα δένει
τεχνηέντως
στον τροχό των χρωμάτων του
τα ξεψαχνίζει
εκείνα πάντως
υπομένουν τα βάσανα υστερόβουλα
κι έτσι καθώς ορέγονται την αφθαρσία τους και την παγκοσμιότη
λιγνεύουν όσο δύνανται
αυτοψυχογραφούνται
πιέζονται να εκπέμψουν φως
έστω κι αν ζούνε στο σκοτάδι.
[Το ανωτέρω ποίημα του π. Παναγιώτη Καποδίστρια γράφτηκε στο Μπανάτο της Ζακύνθου, τον Οκτώβριο του 2014, με αφορμή το αφιέρωμα του Μορφωτικού Κέντρου Λόγου Μπανάτου «Αληθώς» στον Δομήνικο Θεοτοκόπουλο, στο πλαίσιο του Έτους El Greco 2014.]