Στον
Άγγελο Καλογερόπουλο
Κοντεύω
να γεράσω στην κοιλιά του κήτους μου.
Κάθε
τόσο φιλοξενώ στα σπλάχνα του
ανύπαρκτες
μορφές, αγαπημένες και βολικές
τώρα
που η σοφία έγινε άθροισμα αναμνήσεων
κι
ο κόσμος βιάζεται ν’ αποκτήσει
μια
ώρα αρχύτερα παρελθόν.
Ανώφελη
μνήμη. Αν είναι αδύνατο
να
μπεις δυο φορές στο ίδιο ποτάμι
πόσο
μάλλον να μπεις δυο φορές στην ίδια ζωή.
Χτιστήκαμε
για ν’ αγαπηθούμε
σε
τρυφερό κι υπερμεγέθη κόλπο θαλασσίου
κήτους
φτιαγμένου
από νερό και χώμα κι ουρανό
κι
όμως χιλιάδες χρόνια τώρα βιαιοπραγούμε
ασυλλόγιστα
ενάντια
στην άκρα αθωότητα που μέρα με τη μέρα
μακρόθυμα
αναβάλλει να μας εκδικηθεί.
Κάλλιο
να σ’ αδικήσουνε στην πράξη
παρά
ν’ αδικήσεις και μόνο στη σκέψη.
Κόντεψα
να γεράσω στην κοιλιά του κήτους μου.
23.9.2017
[Ο
Πρωτοπρεσβύτερος Δρ. Γεώργιος Α. Λέκκας
ζει, εργάζεται και διακονεί στις
Βρυξέλλες]
