Γράφει ο π. ΚΩΝ. Ν. ΚΑΛΛΙΑΝΟΣ
Ὅταν φτάσεις σὲ μιὰν ἡλικία, ὅπου τὰ χρόνια ποὺ σοῦ περισσεύουν ὅλο καὶ λιγοστεύουν, τότε εἶναι φυσικὸ νὰ ψαύεις, μὲ ἐργαλεῖο ἀλάνθαστο τὴ Μνήμη καὶ τὴν Ἐμπιστοσύνη στὸ λόγο τῆς Μάνας-Ἐκκλησίας, τὸ εἰδικὸ βάρος ποὺ φέρει ἡ κάθε μέρα τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδας, γιατὶ μονάχα ἔτσι μπορεῖς νὰ βρεῖς τὸν ἰσόρροπο δρόμο σου, τὴν αὐθεντική σου ὑπόσταση, τὶς δικές σου ἀνόθευτες ρίζες.
