"Και βροντά ο λόγος μου..." / ...وتهدر كلمتي

Τελικά ο αγώνας των αδικημένων, δεν γίνεται μόνο με όπλα σιδερένια, εισαγόμενα από τις διάφορες μεγάλες δυνάμεις.
Αυτή η μικρή κοπέλα, ονόματι Αθανασία, μάς θυμίζει, ότι εν αρχή είναι ο Λόγος (με τις διάφορες σημασίες του Λόγου). Ο Αγώνας της Αθανασίας λοιπόν έδωσε στο ποίημα, περισσότερη ποιητικότητα, ζωή και υπόσταση. Κάποια ποιήματα ξεπερνάνε τη φήμη των ποιητών τους, ιδού ένα παράδειγμα.
Αυτό το ποίημα κυκλοφορεί χωρίς υπογραφή ποιητή στο διαδίκτυο, το υπογράφει όμως μια φλογερή αγνή φωνή. Το μετέφρασα, κατά το δυνατόν, ύστερα από προτροπή του ιστολόγου πατέρα Παναγιώτη, που εκτίμησε τη σημασία του αγώνα του Λόγου. Γι' αυτό, καθώς και για τόσα άλλα, τον ευχαριστώ.

Roni Bou Saba

فلسطيني

فلسطيني، أنا اسمي فلسطيني
نقشتُ اسمي على كلّ الميادين
بخطّ بارز يسمو على كلّ العناوين
حروف اسمي تلاحقني، تعايشني، تغذّيني
تبثّ النار في روحي وتنبض في شراييني
جبال النهر تعرفني مغاورُها وتدريني
بذلتُ الطاقة الكبرى وقلت لأمّتي: "كوني"
صلاح الدين في أعماق أعماقي يناديني
وكلّ عروبتي للثأر للتحرير تدعوني
وراياتي التي طُيَت على ربوات حطّين
وصوت مؤذِّن الأقصى يهيب بنا: "أغيثوني"
وآلاف من الأسرى... وآلاف المساجين
تنادي الأمّة الكبرى وتهتف بالملايين
تقول لهم: "إلى القدس، إلى قِبلة الدين
إلى حرب تدكّ الظلم تزهق روح صهيون
وترفع في سماء الكون أعلام فلسطين
وتهدر كلمتي... تمضي
فلسطيني.. فلسطيني.. فلسطيني

Παλαιστίνιος

Παλαιστίνιος, το όνομά μου Παλαιστίνιος
Το χάραξα παντού
Μ' εξέχουσα γραφή, υπερβαίνοντας όλους τους τίτλους
Με κυνηγάνε τα γράμματά του... συμβιώνουμε, με τρέφουνε
Διαδίδουν στην ψυχή μου την πυρά, σφύζουν στις φλέβες μου
Τα σπήλαια στα βουνά του ποταμού με ξέρουνε, με γνωρίζουν
Έβαλα την μεγάλη ενέργεια και είπα στο έθνος μου: «Γίνε»
Ο Σαλαδίνος, στα έσχατα βάθη μου, μού φωνάζει
Ο αραβισμός μου, στην εκδίκηση, στην απελευθέρωση με καλεί
Οι σημαίες μου οι διπλωμένες στους λόφους της Χατίν
Η φωνή του μουεζίνη του Αλ- Άκσα μας φωνάζει: «Βοηθήστε με»
Χιλιάδες αιχμάλωτοι, χιλιάδες φυλακισμένοι
Καλούνε το έθνος το μεγάλο, φωνάζουν στα εκατομμύρια
Λένε: «ελάτε στα Ιεροσόλυμα, ελάτε στον προορισμό της πίστης
Ελάτε σε πόλεμο που συντρίβει την αδικία, και σκοτώνει τη Σιών
Υψώνει στον ουρανό του κόσμου τη σημαία της Παλαιστίνης»
Και βροντά ο λόγος μου, πηγαίνει...
Παλαιστίνιος...
Παλαιστίνιος...
Παλαιστίνιος...

[ Στις φωτό: Banksy's Graffiti ]

Ένα ποίημα του Ounsi El Hage: ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΦΟΡΑ ΦΟΥΣΤΑΝΙ ΑΠΟ ΡΟΔΑ / التي تلبس فستان الورد

[ Μετάφραση:

Roni Bou Saba روني بو سابا ]

Σαν βλαστός τριαντάφυλλου
Επικαλέστηκα την ελευθερία μου
Που
Δεν
Μπόρεσε
Να
Μου
Κάνει
Κάτι.
Της Χιονάτης
Τα μάτια είναι η ανύψωση και η πτώση του αγγέλου
Τα δικά της μάτια δεν τ' ατένισα, εξ αιτίας της ελπίδας, παρά σπάνια
Εξ αιτίας της ελπίδας μου να τ' ατενίσω αύριο
Τα μάτια της που ονειρεύονται την απελπισία μου.
...
Δυνατή με το φουστάνι από ρόδα
Του αέρα το πουκάμισο
Και το παλτό του λευκού ουρανού.
...
Μας ενώνει κάθε τι
Και δεν μας χωρίζει τίποτε εκτός απ’ την αγάπη.



كعنق وردة
ابتهلتُ إلى حُرّيّتي
التي
لم
تقدرْ
أنْ
تفعل
لي
شيئاً.
جميلةُ الثلج
عيناها صُعودُ ملاك وسُقوطه
عيناها لم أُحدّق فيهما إلا نادراً، بسبب الأمل.
بسبب أملي أنْ أُحدّق فيهما غداً
عيناها الحالمتان بيأسي.
...
قويّة بفستان الورد
وقميص الهواء
ومعطف السماء البيضاء.
...
يجمعنا كُلّ شيء
ولا يفصل بيننا إلا الحُبّ.