© ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση και αναπαραγωγή οποιωνδήποτε στοιχείων ή σημείων του e-περιοδικού μας, χωρίς γραπτή άδεια του υπεύθυνου π. Παναγιώτη Καποδίστρια (pakapodistrias@gmail.com), καθώς αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία, προστατευόμενη από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

Α Ν Α Γ Ν Ω Σ Τ Η Ρ Ι Ο

Πέμπτη 17 Σεπτεμβρίου 2009

Η "Kουτσούνα μας" στο θεατράκι της Βαρδιόλας

Γράφει ο Παύλος Φουρνογεράκης

-Σας παρουσιάζω «την κουτσούνα μας», έτσι ευχαρίστησε ο Μητροπολίτης μας Χρυσόστομος Β΄ τη Φωτεινή Δάρρα για την ονειρεμένη συναυλία της εκεί στο μικρό θεατράκι της Βαρδιόλας τη βραδιά των εγκαινίων του (10-9-2009). «Κουτσούνα μας» ονομάζουμε εδώ στη Ζάκυνθο κορίτσια και γυναίκες απείρου κάλλους σωματικού αλλά και ψυχικού, που διακατέχονται από υψηλά αισθήματα και που εμείς τις θεωρούμε ότι είναι ή ότι θα θέλαμε να είναι δικοί μας άνθρωποι. Εκφράζουμε έτσι το θαυμασμό μας, την αγάπη μας, την εγκάρδια σχέση που δημιουργείται με «την Kουτσούνα μας». Ένας χαρακτηρισμός επάξιος της αέρινης παρουσίας με τη βελούδινη και συνάμα εκρηκτική της φωνή στις έντεχνες ερμηνείες της, αλλά και της διάχυσης αισθημάτων για τον άνθρωπο που πάσχει και τον τόπο που τη γέννησε.

Η σύγχρονη Ζάκυνθος έκλεισε τα ώτα της στην έκκληση του Γεώργιου Τσοκόπουλου, περί σεβασμού της ερημικής γαλήνης του πανοραμικού βραχώδους λόφου, όταν στις 9 Οκτωβρίου 1922 δημοσίευε στην εφημερίδα Ελπίς μια όμορφη περιγραφή της μεσαιωνικής Βαρδιόλας στον Άγιο Χαράλαμπο της Κυψέλης. Το λιθόδμητο παρατηρητήριο με στέρεη κατασκευή, αψιδωτή σκεπή, χαμηλή πόρτα, δύο πολεμίστρες, σε κάθε πλευρά, οικόσημο της οικογένειας Gherardini, ένας πτερωτός λέων του Αγίου Μάρκου και χρονολογία 176(;) έχει ηλικία περίπου διακοσίων πενήντα χρόνων. «…Ο Φράγκος(;) σκοπός που από τα στενά παραθυράκια της εκοίταζε αιωνίως ανήσυχος προς το βουνό της Κεφαλληνίας, προς τους βράχους της Ακαρνανίας, προς την παραλίαν του Μωρέως, προς το ανοικτόν πέλαγος» παραξενεύτηκε από την αλλαγή του τοπίου και την κοσμοσυρροή. Οι σπηλαιώδεις σχηματισμοί παραδόθηκαν αμαχητί στη σκαπάνη της ανάπτυξης, ευτυχώς με πολιτιστική χροιά. Ένα μικρό θεατράκι τριακοσίων θέσεων, στο βράχο πάνω από τη θάλασσα, είναι σπάνιος συνδυασμός. Εκεί με φόντο την εκκλησία του Αγίου Χαραλάμπους του Κολέβρη, κάτω από το σταυρό του ακροκέραμου στάθηκαν οι τραγουδηστάδες τση Ζάκυνθος που συνεπαίρνουν με τις αηδονοφωνές τους, να προϋπαντήσουν ένα άλλο πολυφημισμένο Ζακυνθινό αηδόνι. Κι εκείνη, Φωτεινή πάνω στη λευκή άμαξα παρουσιάστηκε τραγουδώντας «Όμορφη και παράξενη πατρίδα ωσάν αυτή που μου ΄λαχε δεν ήβρα…», στίχοι αντιπροσωπευτικοί της ιδιοσυγκρασίας μας, της αντιφατικότητάς μας. Ο σκοπός της συναυλίας ιερός όπως η ιερότητα και η ιστορικότητα του χώρου. Ο μικρός Φίλιππος Πομόνης, στο κρεβάτι της ανημπόριας από απροσδόκητο ατύχημα, κρατάει το δικό του βαρύ σταυρό μες τα εφηβικά του χρόνια και οι καλλιτέχνες της σκηνής μαζί με εκατοντάδες θεατές τον βοηθούν να γίνει ελαφρύτερος με την αγάπη τους, τη συμπόνια τους και τη συμπαράστασή τους.

Ρίγη συγκίνησης κι αισθητικής-καλλιτεχνικής πληρότητας διαπερνούν το σώμα και την ψυχή μας με τις πρώτες κιόλας ερμηνείες. Καθισμένοι στον προστατευτικό πέτρινο μαντρότοιχο, πάνω ακριβώς από τη φουρτουνιασμένη θάλασσα, με ανοιχτές τις ομπρέλες, ανεμοθραύστες στη βραδινή επίμονη επίθεση του Γρέγου, απολαμβάναμε το εκτίναγμα στις ψιλές νότες που έκαναν τα ταξιδιάρικα σύννεφα να απολαμβάνουν τη σύγκρουσή τους με κεραυνοβόλο νυχτερινή φωταγωγία. Έτσι η βροχή κρατήθηκε μακριά για να γίνει η συναυλία μυσταγωγία, για να σιγοτραγουδήσουμε κι εμείς αγαπημένα κλασσικά τραγούδια και να μεταλάβουμε τα έντεχνα στριφογυρίσματα στις γραμμές του πενταγράμμου των δικών της παιδιών! Αρκετά ήταν γεννήματα του διάσημου μουσικοσυνθέτη Δημήτρη Παπαδημητρίου που απέναντί της, ψηλά στις κερκίδες, διεύθυνε νοητά το ζακυνθινό αστέρι. Στις κερκίδες και οι γονείς Δάρρα περήφανοι, συγκινημένοι βοήθησαν στο «Είσαι το λιμάνι μου κι έχω αράξει δίπλα σου …» Η ερμηνεία ζακυνθινών τραγουδιών ζέσταινε τη σχέση με τα πατρογονικά χώματα και τους μουσικόφιλους ζακυνθινούς και μας έκανε να καμαρώνουμε. Η Φωτεινή είναι ένα κομμάτι από τη γη μας που μας τιμά και αγωνίζεται για μια άλλη δημιουργία ξεχωριστή κι ανώτερη από εκείνη που εμείς επιλέξαμε, της τουριστικής διαφήμισης και της κατανάλωσης.

Η Φωτεινή Δάρρα γεννήθηκε στη Ζάκυνθο και σπούδασε μουσική στο ¨Εθνικό Ωδείο¨ καθώς και ηθοποιΐα στη ¨Σχολή Θεατρικών Σπουδών Θεοδοσιάδη¨. Γρήγορα το ταλέντο της την έκανε να εκτιναχθεί στο καλλιτεχνικό στερέωμα με σημαντικές ερμηνείες στις μεγάλες αίθουσες του κόσμου και να τιμηθεί με σημαντικές διακρίσεις. Το φετινό καλοκαίρι έδωσε, μεταξύ άλλων, και μια πολύ σημαντική-συγκινητική συναυλία. Στις 13 Ιουνίου τραγούδησε για πρώτη φορά ελληνικά τραγούδια στο ναό της Αγίας Ειρήνης στην Κων/πολη, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων της ελληνικής κοινότητας της Πόλης, υπό την αιγίδα του Πατριαρχείου, για την πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης «Κωνσταντινούπολη 2010».

Η πρώτη της εμφάνιση στη Ζάκυνθο με αφορμή τα εγκαίνια του μισοτελειωμένου θεατρικού χώρου (που πρόκειται να φιλοξενεί στο μέλλον τις συναυλίες του Jazz Festival) έγινε για φιλανθρωπικούς σκοπούς και αυτό την τιμά ιδιαίτερα.

Στην περιοχή της βορειανατολικής πλευράς του νησιού φαίνεται ότι την εποχή της ύστερης Βενετοκρατίας υπήρχε ολόκληρο δίκτυο παρατηρητηρίων-βαρδιόλες (υπάρχουν τρεις ακέραιες) για τους πλόες αυτής της ευπρόσβλητης πλευράς της Ζακύνθου. Πληροφορούσαν τις αρχές για ό,τι ύποπτο κι εχθρικό έπεφτε στην αντίληψή τους. Είναι βέβαιο ότι αυτή τη βραδιά ο φρουρός εξέδωσε σήμα παρουσίας δυνάμεων του «καλού» στην περιοχή του, γεγονός που αναμετάδωσαν και οι άλλες. Έτσι έσπευσε ο κόσμος να απολαύσει, να συγχαρεί αλλά και να συνδράμει στον πόνο. Και έφυγε γεμάτος πληρότητα πολιτισμική, αυτή που απορρέει από την τέχνη και τον ανθρωπισμό.

Οφείλουμε να συγχαρούμε το Δήμαρχο Αρκαδίων για την οργάνωση της εκδήλωσης και το σύνολο των καλλιτεχνών για την ποιότητα της προσφοράς τους. Ο κ. Μποζίκης (παρ’ όλες τις αντιρρήσεις μας και τις αντιδράσεις για την τσιμεντοποίηση ιστορικών χώρων) διαπιστώνουμε ότι συνεχίζει να ερωτοτροπεί με τα έργα του πολιτισμού και να στέκεται αρωγός στα προβλήματα των δημοτών. Όσο για την κ. Φωτεινή Δάρρα ευχόμαστε να παραμείνει στις καρδιές ως «η Kουτσούνα μας» και να μεγαλουργεί σε έργα πολιτισμού και ανθρωπιάς.

Σαρακηνάδο 14-9-2009

ΥΓ. Ο Φίλιππος Πομόνης πρόκειται να μεταβεί στο εξωτερικό για μακροχρόνια προσπάθεια θεραπείας. Μαζί με τις εγκάρδιες ευχές μας για γρήγορη ανάρρωση, είναι αναγκαίο να βοηθήσουμε οικονομικά καταθέτοντας χρήματα στην Τράπεζα Eurobank (Αριθμός Λογαριασμού : 0026-0249-41-0102299511


Βιβλιογραφία:

1. Οι Βαρδιόλες της Ζακύνθου, του Διονύση Α. Ζήβα.
2. Ζάκυνθος, Ύπαιθρος Χώρα, του Ντίνου Κονόμου
3. Διαδίκτυο,
http://www.fotinidarra.gr/

Φωτό Φ. Δάρρα: Νίκος Μαγγίνας, Ιδιωτική Οδός

Related Posts with Thumbnails