Γιώργου Λέκκα: ΜΕΓΑΛΕΣ ΜΕΡΕΣ ΤΟΥ ΙΟΥΝΗ (νέο ποίημα)

Μεγάλες μέρες του Ιούνη,

τι θα ’τανε χωρίς εσάς το καλοκαίρι;

Μεγάλες μέρες του Ιούνη

με χρώματα που διαρκούν,

σαν παιδική ζωγραφική το καλοκαίρι.

Μεγάλες μέρες του Ιούνη,

οι έρωτες  αποθησαυρίζουν

πάντα ένα κομμάτι καλοκαίρι.

Μεγάλες μέρες του Ιούνη

ανανεώνονται σαν υποσχέσεις

για το αιώνιο καλοκαίρι.

Μεγάλες μέρες του Ιούνη,

έμειναν μόνο οι σκιές

απολειφάδι απ’ το σκοτάδι.

Μεγάλες μέρες του Ιούνη,

για μια στιγμή πάει να δύσει

κι αμέσως πάλι ξημερώνει.

Μεγάλες μέρες του Ιούνη,

όπως προσμένω ολοχρονίς το καλοκαίρι.

24.6.2020

Ο Πρωτοπρεσβύτερος Δρ. Γεώργιος Λέκκας είναι κληρικός της Ιεράς Μητροπόλεως Βελγίου.

Άρια Κομιανού: Με την τέχνη μαθαίνεις να βλέπεις…

Συνέντευξη στον Σταμάτη Μαυροειδή | edromos.gr, 21.5.2013

Όνειρο ζωής ήταν για την Άρια Κομιανού η δημιουργία ενός ιδρύματος που θα «θεράπευε» τη χαρακτική, μια τέχνη στην οποία η ίδια υπέταξε με πρωτόγνωρο πάθος ολάκερη τη ζωή της.

Το Ίδρυμα χάρη στη γενναιόδωρη προσφορά του συνόλου της καλλιτεχνικής και προσωπικής της περιουσίας, στέριωσε πριν από λίγο καιρό στο νησί της Κέρκυρας, γενέθλιο και αγαπημένο τόπο της χαράκτριας καθώς, κατά δήλωσή της, είναι ο τόπος που της πρόσφερε τις πιο δυνατές εικόνες για τη μορφοποίηση της καλλιτεχνικής της έκφρασης. Μιας στέρεης ολιγόλογης έκφρασης που καταπώς λένε οι κριτές της, συνομιλεί επάξια με το έργο που μας κληροδότησαν οι παλιοί μαστόροι της χαρακτικής τέχνης.

«Ολόκληρη η ζωγραφική αποτελείται από πράγματα που παραλείπονται κι από πράγματα που τονίζονται», είχε πει ο Γκόγια. Για να φτάσεις όμως σ’ αυτήν τη συνείδηση, ν’ αγγίξεις το βάθος της αλλά και να χαράξεις τον κόσμο με τα μάτια της ψυχής σου -εκτός από ανεξάντλητη υπομονή και ασκητική προσήλωση- είναι αναγκαίο να υπάρχει έντονη η σχέση της αγάπης του τεχνίτη με το υλικό του. Όσοι έχουν γνωρίσει την Άρια Κομιανού ή έχουν «σκύψει» στη δουλειά της, αναγνωρίζουν την ειλικρίνεια αυτής της σχέσης αλλά και την απίστευτη «λόξα» της χαράκτριας. Η συζήτηση αν και θα όφειλε να εστιάσει στο νεότευκτο Ίδρυμα «λοξοδρόμησε» κι αυτή, καθώς η χαράκτρια ήθελε να αποφύγει το βάρος που συνεπάγεται η χειρονομία της προσφοράς. Φιλοδοξία όλων πάντως – όπως σημειώνει και ο διευθυντής του νεότευκτου Ιδρύματος Θάνος Χρήστου (αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας της Τέχνης στο Πανεπιστήμιο των Ιωαννίνων) είναι να παίξει ρόλο καθοριστικό στον τομέα της χαρακτικής και να δικαιώσει τις προσδοκίες της καλλιτέχνιδας. Από τούτη εδώ τη θέση και πριν δώσουμε το λόγο στην Άρια Κομιανού ευχόμαστε να είναι καλοτάξιδη και γόνιμη η διαδρομή του Ιδρύματός της.

Γιώργου Λέκκα: ΠΑΝΤΟΥ ΜΑΖΙ (νέο ποίημα)

Μνημόσυνο για τον Χρήστο και την Βίκυ

Έφτασε μία παρατιμονιά

για το ευτύχημα

να 'χουνε τάφο

για γαμήλιο κρεββάτι –

ακαριαίως ο θάνατός τους

εισιτήριο για την αιώνια αγάπη.

17.6.2020

[Ο Χρήστος Πλατανιάς και η Βίκυ Χιώνη σκοτώθηκαν σε αυτοκινητιστικό ατύχημα στη διαδρομή από Πάτρα για Ζάκυνθο, όπου σκόπευαν να γιορτάσουν τα Χριστούγεννα του 2001.]

Ο Πρωτοπρεσβύτερος Δρ. Γεώργιος Λέκκας είναι κληρικός της Ιεράς Μητροπόλεως Βελγίου. Περισσότερα βιο-εργογραφικά στοιχεία δείτε ΕΔΩ.

Εικαστικό σχόλιο: Χαρακτικό έργο Άριας Κομιανού

Παναγιώτη Καποδίστρια: ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΔΡΑΧΜΟΥΛΕΣ (ποίημα)

Του Χρήστου και της Βίκυς έλεγος 

Σ' αίθουσα -λέει- τέχνης σαββατόβραδο 

με χρώματα κυκλωτερά 

σχισμένους μουσαμάδες 

με θορυβώδη τα κοσμήματα 

βρέξει χιονίσει 

επισημότης πλάτανου μόλις λατομημένου 

φύλλα φασκιές 

ή σάβανα 

το μήπως 

και ώς πότε.

Απ' όλους των χρωμάτων τους γκρεμούς 

προτίμησαν την Ίριδα

την ψιλή τ' ουρανού κυριότητα 

δασείες του Άδη 

με το 'να μάτι του Έρωτα 

και τ' άλλο του Θανάτου 

ενδεδυμένοι απαράβατα σαρκίο εκστρατείας 

στη φούχτα μεσ'  ανεξαργύρωτες 

τις τελευταίες δραχμούλες. 

(20-31.12.2001)

[Το ποίημα προέρχεται από την ποιητική συλλογή του π. Παναγιώτη Καποδίστρια, "Της αγάπης μέγας χορηγός", εκδ. Επτανησιακά Φύλλα 2003 - Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών 2004.

Το εικαστικό σχόλιο είναι έργο της Χαράκτριας Άριας Κομιανού (+2015), αποτυπωμένο από ζακυνθινούς λιθογλύπτες πάνω σε ντόπια πέτρα. Αποτελεί ταφικό κόσμημα στο κοινό Μνήμα των δύο νεαρών παιδιών, που αναφέρονται στο ποίημα: του Χρήστου Πλατανιά και της Βίκυς Χιώνη (+2001). Εις μνημόσυνον αιώνιον...]

Γιώργου Λέκκα: ΕΠΕΙΔΗ ΚΑΙ Η ΠΟΙΗΣΗ (νέο ποίημα)

Εξασκούμαι μεθοδικά

στη γλώσσα των ερωτευμένων

που κρατιούνται απ’ το χέρι

χωρίς να μιλούν

επειδή και η Ποίηση

εξερεύνηση είναι

σ’ αχειροποίητο βυθό, εκεί

όπου μιλά προνομιακά ο Θεός

και η άλογη, υποτίθεται, φύση.

18.5.2020

O Πρωτοπρεσβύτερος Δρ. Γεώργιος Λέκκας είναι κληρικός της Ιεράς Μητροπόλεως Βελγίου.

Παναγιώτη Καποδίστρια: ΤΑ ΠΟΛίΤΙΚΑ [5 ποιήματα για τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο]

από τη νέα ποιητική συλλογή του π. Παναγιώτη Καποδίστρια “ΛΕΥΚΟΤΕΡΟΣ ΚΑΙΓΕΣΑΙ”, εκδ. Αληθώς Κέντρο Λόγου, Ζάκυνθος 2019

ΦΑΝΑΡΙΩΤΙΚΑ ΣΤΑΣΙΜΑ

Δεξής ευχέτης

χοροστατεί εν θρόνω

ταπεινώσεως

φαρδύς ο ουρανός του

αναγεωμετρείται.

Φωτοσύγνεφα

χουχουλίζουν την Πόλη

καί υπόσχονται

των ρωγμών επούλωση

σάρκωση των ονείρων.

Θεοσκότεινα

χαμόγελα δυσώδη

κάποιων αδελφών

προσφέρουν στo κάνιστρο

αγαθόσχημες οχιές.

Να πώς γλυτώνει

δαγκωνιές τις έξυπνες:

Στα χαλάσματα

στήνει Άγια Τράπεζα

βάζοντας “Ευλογητός…”

(10.6.2015)

*   *   *

ΠΡΟΣΟΜΟΙΑ ΥΠΟΜΟΝΗΣ

στα 25χρονα πατριαρχίας Βαρθολομαίου

α΄

Βαθύς ο λυγμός

της πρωτοκαθεδρίας -

καυτός ο θρόνος

νυκτικότατα βέλη

ίσαμε τα σωθικά.

β΄

Εκδαπανώνται

σ' αγκαθερές υπομονές

πρώτα ο Πρώτος 

οι πετούμενες ψυχές

ώς τις πετούνιες της αυλής.

γ΄

Όλα μυρίζουν

πατημένες σιωπές

χνάρια ευώδη -

ανιστορούνται όμως

χάδια παμμακάριστα.

δ΄

Παίρνει “καιρό”

από εικονίσματα

πολυδάκρυτα

αποβλέποντας στο Φως

κι έτσι ο καιρός νικιέται.

ε΄

Φύλακας επι-

δεξιότερος ονο-

μάτων δεν είναι.

Τα βουτά στον Βόσπορο

κι ευφραίνεται η Πόλη.

στ΄

Τηρεί το αίμα

των προπατόρων ζέον

ποτίζει μ' αυτό

ρίζες σπλάγχνων ιερών

και η Πνοή επιζεί.

(Αθήνα, 21-24.11.2016)

*   *   *

Μιχαήλ Αγγέλου: Η ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ "υπ' αυτόπτου μάρτυρος" [όλο το βιβλίο]

Γιώργου Λέκκα: ΜΕΝΩ ΜΑΖΙ ΣΟΥ (νέο ποίημα)

Μη φεύγεις  πάλι, Αγάπη.

Πέθανα πρώτα κάτω απ’ τον Σταυρό σου.

Πεθαίνω πάλι σήμερα της Αναλήψεώς σου.

Ούτε που θα ξανακοιτάξω πια τα σύννεφα

για όσο μου κρύβουνε εσένα.

Κρίμα να πάει στράφι τόση αγάπη

αν δεν είναι να μείνουμε μαζί αιωνίως.

Καθώς σε έβλεπα ανάμεσά μας αναστημένο

πίστεψα πως πια δεν θα ξαναχωρισθούμε.

Όμως, φύγε αν πρέπει να φύγεις, Αγάπη,

για να μείνω μαζί σου για πάντα.

(Εορτή της Αναλήψεως, 28.5.2020)

[Ο Πρωτοπρεσβύτερος Δρ. Γεώργιος Λέκκας είναι κληρικός της Ιεράς Μητροπόλεως Βελγίου.]