© ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση και αναπαραγωγή οποιωνδήποτε στοιχείων ή σημείων του e-περιοδικού μας, χωρίς γραπτή άδεια του υπεύθυνου π. Παναγιώτη Καποδίστρια (pakapodistrias@gmail.com), καθώς αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία, προστατευόμενη από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

Α Ν Α Γ Ν Ω Σ Τ Η Ρ Ι Ο

Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2016

Βασιλική Αθ. Θεοδωρακοπούλου: ΑΝΤΙΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΗ ΣΥΝΤΑΓΗ

[Ζωγραφική Χρήστου Μποκόρου]
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Γράφω για όλους εσάς που ζείτε χωρίς αγάπη και έρωτα.
Γράφω γι όλους εσάς που θάψατε το χάρισμα βαθιά μες την ψυχή σας.
. Τι νόημα έχει η ζωή χωρίς έρωτα και Αγάπη; Νοιώσε˙ τα πάντα είναι έρωτας και Αγάπη. Μέσα στον έρωτα και στην αγάπη λύνονται όλα τα αινίγματα και τα μυστήρια.
Μυστήριο η ύπαρξη και η ζωή μοναδικό μυστήριο για το καθένα μας. Αφού όλοι μέσα στο σύμπαν είμαστε μοναδικοί.
Γράφω για όλους εσάς που αποφασίσατε να ζήσετε μοναδικά το μυστήριο της ύπαρξής σας. Για όλους εσάς που από σήμερα θα τα δίνατε όλα για την Αγάπη. Χωρίς κανόνες, χωρίς όρια όλα για την Αγάπη, αφού το Α και το Ω της ύπαρξής και της ζωής είναι η Αγάπη. Η λέξη ΑΓΑΠΩ αρχίζει από το Α και τελειώνει στο Ω.
Ξεκίνα, άρχισε να ζεις έτσι. Αξίζει. Είναι το μόνο που αξίζει . Μπορείς και εσύ , μη φοβάσαι.
ΤΟΛΜΑ, τώρα, σήμερα.
‘’ Σήμερα η ζωή μου όλη σήμερα, Αύριο ίσως και να μην υπάρχει αύριο.
Η ζωή τα θέλει ΟΛΑ ή ΤΙΠΟΤΑ.



Δεν είναι τέλειο να είσαι άνθρωπος, να ζεις ελεύθερα. Βλέποντας συνέχεια τον ΟΥΡΑΝΟ.
Κάτω από τον ουρανό συμβαίνουν ορατά και αόρατα γεγονότα.
"Μ’ έβαλε με το κεφάλι να κοιτάζω τη μπανιέρα, γυρισμένο πισώπλατα και μ’ ένα μπαστούνι με χτυπούσε ο πατέρας μου (2) δυο – (3) τρεις ώρες. Με τη συγκατάθεση της μητριάς μου. Μετά έτρεχαν αίματα. Δε με πήγαιναν στο Νοσοκομείο. Έπαιρναν αλοιφές από το φαρμακείο και αυτές μου έβαζαν… κι όσο περνούσε ο καιρός, και ξεραινότανε το αίμα, και κλείναν οι πληγές, μ’ έκαιγε όλο το εφτάχρονο σωματάκι μου."
Με αφορμή την έμπνευση αυτή την ιερή, αρχίζει να φυσάει ένας λευκός αέρας γύρω. Ήρθε για να με σπρώξει να γράψω. Για μένα, για Σένα, για όλους. Δε νομίζω να συνέβη και σε σένα ένα τέτοιο περιστατικό φρικιαστικό; Σίγουρα, άλλα που σε πονάνε, όχι όμως τέτοιο γεγονός κάτω από τον ουρανό!
Σε όσους δε συνέβη τέτοιο γεγονός είναι Ύβρις να είναι μελαγχολικοί, καταθλιπτικοί ή στεναχωρημένοι.
Αν σκύψει ο καθένας μέσα του θα βρει λόγους να είναι μελαγχολικός ή στεναχωρημένος. Το μυστήριο όμως της ζωής και της ύπαρξής μας είναι τόσο ιερό και θεϊκό που είναι αστοχία η στεναχώρια ή η μελαγχολία. Είναι τέλειο να βλέπεις τον ουρανό και να ζεις ΕΛΕΥΘΕΡΑ.
Ελεύθερη είναι και η στιγμή, η στιγμή της κάθε ανάσας μας. Ελεύθερη και Μοναδική.
Ποιος γνωρίζει να ζει την κάθε ανάσα του, τηω κάθε στιγμή του έτσι όπως είναι, έτσι όπως έρχεται, έτσι όπως βγαίνει από τα σπλάχνα της κάθε μοναδικής μέρας.
. Μη φεύγεις στιγμή μου! Μη βγαίνεις ανάσα μου! Μπορείς να το πεις αυτό; όχι ποτέ. Διότι αν γίνει αυτό σημαίνει νέκρωση, θάνατος, μη ύπαρξη της ζωής.
Και τι σημαίνει Ζωή, τι να ζήσω;
Εύα στα εβραϊκά σημαίνει Ζωή. Η ανάσα, η ψυχή του κάθε ανθρώπου σημαίνει Ζωή.
. Αλλά και ο Χριστός είπε στον Πιλάτο : "ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ Η ΖΩΗ"
Αν ζεις την κάθε μέρα σα να είναι η τελευταία σου μέρα τότε η κάθε μέρα θα είναι ανάσα γιορτής και χαράς. Είναι πιο βαθύ όμως το τραύμα που σε κάνει να πονάς. Είναι εκεί μέσα στην ιερή σου Ύπαρξη τα πάντα. Εκεί πρέπει να σκύψεις για να μεταμορφωθείς. Όχι όπως λέω ή όπως θέλω εγώ αλλά ελεύθερα όπως νοιώθεις και όπως θέλεις εσύ.
Ξεπάγιασες γιατί κλείστηκες στον εαυτό σου. Αν βγεις από τον εαυτό σου και δώσεις Αγάπη χωρίς να σε νοιάζει αν οι άλλοι σ’ αγαπούν τότε βρήκες την αρχή της κλωστής που θα σε οδηγήσει στην Μεταμόρφωση.
Μέσα σου είναι το μεγαλείο, ζει το θαύμα. Η συνείδηση σου αν είναι πάντα ήσυχη, σαν μικρού παιδιού σημαίνει πως όλα πάνε καλά.
Λύσε τα δεσμά σου με την Αγάπη. Αγάπα πρώτα τον εαυτό σου. Έτσι όπως μόνο εσύ ξέρεις να τον αγαπάς και να τον φροντίζεις. Όλοι έχουμε αυτοκαταστροφικές τάσεις. Κοίταξε μέσα σου και θα τις βρεις. Πόσες φορές έκανες πράξεις που οδηγούν στην αυτοκαταστροφή;
.. Δεν ξέρω να σου πω, πώς γίνεται και ο άνθρωπος είναι πλασμένος για να συναντήσει τη ψυχή του, πριν φύγει απ ΄ αυτή την ζωή. Και όταν συναντήσεις την ψυχή σου, εκεί θα βρεις όλες τις απαντήσεις που σήμερα σε απασχολούν.
Πιστεύω πως ο άνθρωπος είναι πλασμένος για να γίνει θεός κατά χάριν. Εκεί μέσα στην ψυχή σου ζει και ο Θεός.
. Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στο Θεό, στη θέωσή σου.
Αν πνίγεις τη ψυχή σου σίγουρα θα μελαγχολείς γιατί θα χάνεσαι, στην αστοχία, στην απάτη. Γύρνα πίσω λοιπόν. Στα παιδικά σου χρόνια. Πιάσου από ‘κει και ξεκίνα την μεταμόρφωση, την αλλαγή, την Ανάσταση σου. Κοίτα πως ζει ένα παιδί. Χτύπησε το, στενοχώρησε το, μετά θα γυρίσει να σ’ αγκαλιάσει να’ χει πάλι ανάγκη την αγάπη σου. Θα χαίρεται που τ’ αγαπάς πάλι και θα’ χει ξεχάσει κάθε στεναχώρια.
Γίνε σαν το παιδί που θέλει να παίζει και να ζει χαρούμενα κι ανέμελα.
Είναι δύσκολο θα μου πεις. Έχω πολλά προβλήματα, πώς θα λυθούν, πώς θα ξεφύγω.
Σήμερα είναι η τελευταία σου μέρα πάνω σ’ αυτή τη γη. Μέσα σου ζει κάτι Αθάνατο. Δε θέλεις να πεθάνεις. Δε θέλεις να τελειώσουν όλα.
Γεμίσαμε φάρμακα για ν’ Αναστήσουμε και να μεταμορφώσουμε την ύπαρξή μας. Την κοιμίζουμε όμως χωρίς να την αλλάζουμε. Την πονάμε την ύπαρξή μας, τη φθίνουμε, την καταστρέφουμε κάνουμε τα πάντα για να χαλάσουμε ό, τι ωραίο έχουμε σαν δώρο, σαν χάρη. Είναι ΔΩΡΟ Η ΖΩΗ. Αλλοίμονο σ’ αυτόν που δεν το γνωρίζει και πρέπει να της συμπεριφερόμαστε ως Δώρο. Γιατί αλλιώς κλαίει και οδύρεται.
Ξέσπασες ποτέ σε κλάματα λυτρωτικά; Η λύτρωση έρχεται από μέσα μας. Δε βρίσκεται στα χάπια. Μίλησες με όποιον σ’ αρέσει ατέλειωτα για να γιατρευτείς από την πίκρα και το δηλητήριό σου; Γονάτισες ποτέ μέσα σου να παρακαλέσεις τον Θεό για όλα και να τα εμπιστευτείς όλα σ’ αυτόν. Ερωτεύτηκες ποτέ τον Θεό που ζει μέσα σου και τον έχεις ξεχάσει, προσπαθώντας να κάνεις θεούς ανθρώπους που σε πλήγωσαν και σ’ απογοήτευσαν.
Το μυστικό της αντικαταθλιπτικής αγωγής είναι ο έρωτας και η Αγάπη, τίποτε άλλο. Αγάπησε τον εαυτό σου. Μην τον φοβάσαι, μη βγάζεις κάθε μέρα πότε το καλό εαυτό σου και πότε τον κακό. Κάθε μέρα ζήσε αγκαλιά με το Θεό που ζει μέσα σου και αγκαλιά με τον καλό σου εαυτό. ΠΡΑΞΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΚΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ, ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ. Αυτό είναι το δεύτερο γιατρικό η αρετή και η καλοσύνη.
έλει αρετή και τόλμη όμως η ελευθερία". Ελευθέρωσε τον καλό σου εαυτό. Πέταξε τον παλιό σου εαυτό. Άνοιξε το παράθυρο της καρδιάς σου κάθε μέρα. Κοίταξε τα πάντα, την Ύπαρξη σου, τη ζωή, την καθημερινότητα σου μέσα από το παραθύρι της καρδιάς σου. ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΛΑΘΟΣ ΠΟΤΕ Η ΚΑΡΔΙΑ. ΝΑ ΤΗΝ ΕΜΠΙΣΤΕΥΕΣΑΙ ΠΑΝΤΑ. Και τότε θα πάθεις την εξής έκπληξη. Χείμαρρος αγάπης θα ξεχυθεί λυτρωτικά από μέσα σου. Χείμαρρος. . .
Και θα είναι η ώρα που ήρθε η Γιατρειά της κατάθλιψης, τη θλίψης, της μελαγχολίας. Πρόσεξε τη στιγμή αυτή που γιατρεύτηκες. Ο χείμαρρος της Αγάπης πρέπει καθημερινά να διοχετεύεται, να βγαίνει προς τα έξω. Στον εαυτό σου, στους άλλους, στην εργασία, στην προσευχή, στην επικοινωνία, στη λειτουργία και στην ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ.
Άνοιξες το παράθυρο της καρδιάς σου; Βγήκε ο Ήλιος ο Θεός που ζει μέσα σου. Τον ζεις και τον βλέπεις καθημερινά να ζει μέσα σου, να σ’ έχει αγκαλιά άρα ο Γιατρός ζει μέσα σου, και του μιλάς, του ζητάς ό, τι - ό, τι θέλεις.
Και τότε μαζί με το Θεό για ονειρέψου πως θα είναι η ζωή σου, η καθημερινότητά σου. ΈΝΑ ΖΩΝΤΑΝΟ ΟΝΕΙΡΟ , όχι απλά ένα όνειρο. Ένα παραμύθι που ζει για σένα, ένα ζωντανό παραμύθι που γράφεται από Σένα για Σένα. Και τότε Εσύ, Εγώ, όλοι θα ζούμε το ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ και θα νοιώσουμε πως τίποτα δεν αγοράζεται, τίποτα δεν πληρώνεται, τίποτα δεν εξαγοράζεται από την ΑΓΑΠΗ που οδηγεί στην καθημερινή Ευτυχία.
Δεν μπορείς ν’ αγοράσεις την Αγάπη.
Δεν μπορείς να εξαγοράσεις την Ευτυχία.
ΖΕΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΚΑΘΕΝΟΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΧΑΡΙΣΜΑ, ΕΙΝΑΙ ΔΩΡΟ. Το έχουμε από τη στιγμή που γεννηθήκαμε. Το στολιστήκαμε και λέγεται ΠΡΟΙΚΑ - ΔΩΡΟ.
Έβαλες μουσική να χαίρεται η ύπαρξή σου σήμερα από το πρωί;
Αποφάσισες να λιώσεις τα θελήματά σου για ν’ ανθίσουν τα θελήματα των άλλων;
Γιορτάζεις σήμερα που αναπνέεις ελεύθερα και μπορείς ν’ αγαπάς;
Αποφάσισες ν’ αγαπάς μ’ εκείνη την αιώνια Αγάπη που έχει μέσα η ψυχή σου; Όχι με άλλη παρά μ’ εκείνη.
Εμπιστεύεσαι την καρδιά σου;
Αλαφρώνεις τη συνείδησή σου στο βωμό της θυσίας;
Λούζεσαι με το φως της προσφοράς σήμερα για να ζήσεις την πληρότητα των στιγμών;
Ακούς κάθε ήχο στη φύση που παλιά δε σ’ ενδιέφερε;
Ρώτησες τον εαυτό σου τι θέλει να κάνει για να ζει με Αρετές; Πιστεύεις στον εαυτό σου ότι είσαι μοναδικός … είσαι μοναδικός – μοναδική κι αυτό που ζεις ταιριάζει μόνο σε Σένα;
Αγκάλιασες, φίλησες σήμερα τα πρόσωπα που είναι δίπλα σου;
Χάθηκες στην εργασία σου υπηρετώντας την πατρίδα, τους αδερφούς συνανθρώπους με χαρά;
Ξετύλιξες τον αληθινό σου εαυτό;
Πέταξες κάθε σκουπίδι που σε βρωμίζει;
Άνθισες την ύπαρξη σου με λουλουδένια αρώματα ;
Πλύθηκες για να μπεις στη γιορτή να λειτουργείς και να χορεύεις;
Στοχεύεις στη θεϊκή καταγωγή σου ή στις αυτομηδενιστικές σου Τάσεις ;


Πλαντάζω και λιώνω στον έρωτά σου. Άφησα τη ζωή να μ’ οδηγεί και πάλι στον έρωτα. Ακούω τα βήματά του να φτάνουν απ’ τον ουρανό και να πατούν την Ύπαρξή μου. Κάθε στιγμή μια προσευχή αγάπης που λιώνει τα σωθικά σου. Πλάγιασες με την Αγάπη για να ξυπνήσεις κι εσύ. Αγάπη.
Αγάπη και όχι κτήνος.
Θα βρεις μέσα σου το θησαυρό της Χαράς. Μην την κοιμίζεις τη χαρά και βρίσκεις με τον κακό σου εαυτό, τη φρίκη της λύπης, της θλίψης, της μελαγχολίας.
Είναι σα φυλακή ο δρόμος της λύπης. Μάθε απλά ν’ απολαμβάνεις τον εαυτό σου, την κάθε στιγμή. Ξεκίνα σήμερα. Τώρα που διαβάζεις αυτά τα φτωχά λόγια.
Ξεκούμπωσε σ’ ένα χαρτί της ψυχής σου τους δρόμους της κι άρχισε κι εσύ να γράφεις ό, τι έχεις μέσα σου.
Η ανακούφιση που θα νοιώσεις μοιάζει με το γλυκό φιλί που θα σου δίνει εκείνη την ώρα η ψυχή σου ˙ είναι γιατί ασχολήθηκες μαζί της, έσκυψες μέσα της, σου μιλάει και την ακούς.
Άκουσε την προσεκτικά. Είναι ό, τι ιερό υπάρχει γύρω σου. Αυτή είναι το ιερό σου κομμάτι. ΤΙΠΟΤΕ ΑΛΛΟ.
Σκύψε να ζήσεις (την ιερή στιγμή) μέσα στην ιερή ψυχή σου. Πάρτην απ’ το χέρι κάθε μέρα και ζήστε μαζί. Άφησέ τη αυτή να σε οδηγεί. Εσύ μ’ εμπιστοσύνη να την ακολουθείς, κάθε βήμα της. Κι όπου σε πάει!`
Κάθε ύπαρξη ζει με τα τραύματά της και τις πληγές της. Κάθε ύπαρξη. Όλα τα κουβαλάμε μέσα μας. ‘’ Σα να ‘χαν τελειωμό τα βάσανα και οι καημοί του κόσμου’’
Κάθε μέρα κοιμάσαι με τον παλιό εαυτό. Ήρθε η στιγμή ν’ αναστηθείς, να μεταμορφωθείς, ξεκινώντας και πάλι από μέσα σου. Λαβύρινθος ο άνθρωπος, άβυσσος η ψυχή μας.
Σκύψε λοιπόν, πέταξε όλα τα παλιά και με τον ήλιο αγκαλιά ζήσε την κάθε μέρα. Ο ήλιος της ζωής σου είσαι εσύ. Αν λάμψεις εσύ θα λάμψουν όλοι, όλα.
Στη νέα γέννησή σου χρειάζεσαι την προσευχή και τ’ όνειρο τίποτε άλλο. Αυτά τα δυο φτερά… την προσευχή και τ’ όνειρο.
Είχες σταματήσει να ονειρεύεσαι, το ξέρω. Δεν είχες ποτέ προσευχηθεί, κι αυτό το ξέρω. Η συνταγή λοιπόν περιλαμβάνει και αυτά τα δυο χάπια. Μπορείς να τα παίρνεις όποτε θέλεις.
Το χάπι της προσευχής λέγεται ‘’ ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ’’ . Πάντα το ίδιο θα παίρνεις.
Τα χάπια των ονείρων είναι άπειρα. Πάρε κάθε μέρα όποιο θέλεις.
Μη δεχτείς ποτέ να πάρεις άλλα χάπια, από κανέναν κι ας αργεί η γιατρειά, κι ας μην νοιώθεις ακόμα έτσι όπως θα’ θελες να νοιώθεις. ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΤΗΝ ΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ.
Τα σκεπάσματα στο κρεβάτι σου, θα είναι η ελπίδα και η ανάπαυση. Εκεί αν σ’ αρέσει αρχικά να ζεις θ’ αναπαύεσαι και θα ελπίζεις.
Τα καθημερινά σου ρούχα πάρε χρώματα και έμπνευση απ ΄ τα λουλούδια. Έτσι να ντύνεσαι.
. Κι ήρθε η στιγμή να σου πω πως η συνταγή περιλαμβάνει ν’ απολαμβάνεις την κάθε στιγμή. Τη στιγμή που περνά και χάνεται. Απόλαυσέ την, ζήσε την όπως και αν είναι!
Η συνταγή εμπλουτίζεται με τη μουσική. Κάθε μέρα θ’ ακούς μουσική, τη μουσική που σ’ αρέσει. 


Οδήγησέ με στον έρωτά σου,
στον έρωτά σου,
στον έρωτα.
Μονάχα για να σ’ ερωτεύομαι γεννήθηκα, να σ’ ερωτεύομαι ξανά και ξανά.
Γέμισε η ψυχή μου φως και Αγάπη, νιάτα, χαρά, ομορφιά και Ευλογία.
Άστραψε φως μέσα μου, αντιφεγγίζει μόλις αντικρίζω τα μάτια σου απέναντι μου να με κοιτούν. Ψάχνω τα μάτια σου και πάλι τώρα που είμαι μακριά σου. Μα τα μάτια σου είναι μέσα μου, μέσα στη ψυχή μου, μέσα στην καρδιά μου, μέσα στο είναι μου, μέσα στα δικά μου μάτια. Είναι σαν να έχω τέσσερα μάτια. Γέμισε η ύπαρξή μου απ ‘ τα μάτια σου.
Προσκυνώ μέσα από σένα και πάλι το μυστήριο της αγίας Αγάπης. Της Αγάπης του ΑΔΑΜ και της ΕΥΑΣ.
Τώρα γνωρίζω και πάλι γιατί ζω, γιατί γεννήθηκα. Για να σ’ αγαπώ, για να σε διακονώ. Φοβάμαι μην κάνω κάτι λάθος και σε πληγώσω. Θέλω μόνο να σου χαρίσω χαρά και να ζω μες τη χαρά της Αγάπης μας.
Πώς να κάνω λόγια τα μάτια σου, πώς να γράψω λόγια για τον έρωτά σου. Μου φτάνει που είσαι απέναντί μου, πλάι μου, μέσα μου, δίπλα μου. Δεν με νοιάζει τίποτα πια. Δεν με φοβίζει τίποτα πια. Φοβάμαι μόνο μη σε λυπήσω, ενώ θέλω να ζούμε μόνο χαρούμενα. ΝΑ’ ΣΑΙ ΚΑΛΑ. ΑΥΤΟ ΘΕΛΩ. ΤΙΠΟΤΕ ΑΛΛΟ. ΜΟΝΟ ΝΑ’ ΣΑΙ ΚΑΛΑ.
Δυναμώνω μέσα από την αντρειωμένη παρουσία σου. Μ’ έχεις πάρει, σ’ έχω πάρει. Έχουμε ζήσει τον έρωτα μέσα στον έρωτα.
Αφού ο έρωτας λιώνει, με λιώνει και ζητάει και πάλι τα πάντα. Ή όλα ή τίποτα.
Μ’ έχεις φιλήσει παντού αφού πλάστηkα από Σένα και μ ‘ έχεις μέσα σου.
Έχω νιώσει και αισθανθεί παντού τα φιλιά σου. Τι φιλιά είναι αυτά. Πρωτόγνωρα για μένα. Γιατρεύουν κάθε πόνο και κάθε πληγή μoυ.
ΜΟΝΟ Η ΑΓΑΠΗ ΣΟΥ ΘΑ ΜΕ ΓΙΑΤΡΕΨΕΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙ. ΜΟΝΟ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΣΟΥ ΕΧΩ ΑΝΑΓΚΗ.
Βυθίζεσαι μέσα μου μ’ ένα βλέμμα σου. Λιώνουν τα μάτια σου την ύπαρξή μου τη φτωχή, την αμαρτωλή, την Άχαρη.
Γονατίζω στα πόδια σου. Τα φιλώ. Σαν πολύτιμο δώρο που ήρθε να γιατρέψει και να πλουτίσει τη ζωή μου. Εσύ με φιλάς παντού, τολμάς και σ’ ευχαριστώ. Εγώ φιλώ μονάχα τα πόδια σου. Σ’ ευχαριστώ. Αυτό μου φτάνει.
Είναι η πρώτη μας συνάντηση και ζω τόσα πολλά! Βουλιάζω μέσα στην απέραντη θάλασσά σου. Σαν θάλασσα μου μοιάζεις.
. Κάθισα χωρίς να μου πεις κατευθείαν στην κεντρική θέση της ύπαρξής σου, κάθισα στην καρδιά σου. Μου’ δωσες το τιμόνι, έτσι απλά λες και ξέρεις πως μπορώ ν οδηγήσω την καρδιά σου.
Δε ξέρω, ΜΑΘΕ ΜΕ ΕΣΥ.
Το μόνο που θέλω είναι να μείνω εκεί μέσα στην καρδιά σου kαι να μη φύγω ποτέ. Έγινα η ΑΓΑΠΗ ΣΟΥ;
Έγινες η ζωή μου.
Έγινα η πνοή σου.
Έγινες η ανάσα μου.
Έγινα τα μάτια σου.
Έγινες τα μάτια μου.
Έγινα η ζωή σου.
Έγινες η οδός μου.
Έγινα η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΟΥ.
ΈΓΙΝΕΣ Η ΑΝΑΛΗΨΗ ΜΟΥ.
Αναλήφθηκα πάνω σου. Έφυγα από τη ματωμένη ύπαρξη μου. ΜΕ ΚΟΥΡΑΣΑ.
Κι έτσι έγινε μόνο του. Αναλήφθηκα πάνω σου. Τώρα νοιώθω πιο δυνατή να ζω. ΝΑ ΖΩ ΓΙΑ ΣΕΝΑ. Και για όλους. Ν’ αγαπώ και να διακονώ εσένα και όλους.
Δε θέλω να πω σε κανέναν τίποτα. Δε θέλω ν’ απολογηθώ.
Είναι η πρώτη μου φορά που νοιώθω πως θέλω ν’ απολογηθώ στον εαυτό μου.
Η ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΜΟΥ.
Αιτία θλίψης και κατάθλιψης τα μυστήρια θέλω μου. Το ψέμα των επιθυμιών και των θελημάτων.
Τι πολυτιμότερο από το να ζω στα πόδια σου πεσμένη, αγαπημένη κι εσύ Χριστέ μου, να φροντίζεις για όλα.
‘’ΜΑΡΘΑ, ΜΑΡΘΑ ΜΕΡΙΜΝΑΣ ΚΑΙ ΤΥΡΒΑΖΕΙΣ ΠΕΡΙ ΠΟΛΛΑ, ΕΝΟΣ ΔΕ ΕΣΤΙ ΧΡΕΙΑ…
Η απολογία μου. Έφυγα μακριά σου. Και χάθηκα. Γέμισα θλίψη και απογοήτευση. Τώρα αναλήφθηκα πάνω σου. Θέλω μόνο να θέλω εσένα. Θέλω μόνο να προσεύχομαι σε Σένα.
. Και το μαρτύριο.
Δεν υπάρχει μαρτύριο στην ΑΓΑΠΗ. ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ. Και όλα τα μαρτύρια της Αγάπης μοιάζουν μ’ ένα μυστήριο που ξεκινάει η γέννησή του από τον ουρανό και καταλήγει μέσα σ’ αυτούς που το ζουν και ξεχύνεται πρώτα στους ουρανούς και μετά στη γη, στον ΑΔΗ. ΠΑΝΤΟΥ.
Νοιώθω, αισθάνομαι, βλέπω πως ήρθε η γέννηση του μυστηρίου αυτού από τον ουρανό. Ποιος κεντά την ψυχή μου, ποιος την ξεκολλάει; Ποιος ήρθε μέσα της και την επισκέφτηκε; Κι άρχισε η ψυχή να βγάζει φλόγες, φλόγες και φως μαζί.
Γεννάει η ψυχή μου φλόγες και φως μαζί. Σωπαίνω να ακούω πάλι τη φωνή σου. Σωπαίνω για να θυμάμαι πάλι τα χέρια σου μέσα στα φτωχά χέρια μου. Ήρθες να με πλουτίσεις.
Γυμνή η ψυχή μου, επάνω - επάνω στη ψυχή, στην Ύπαρξη σου. Ποιος λέει πως τώρα που σ ’αγαπάω και γράφω για σένα, και σου μιλάω ποιος είπε, πως δε μ’ ακούς;
Το νοιώθω μ’ ακούς, ακούς τα πάντα μου. Τα πάντα μας. Είναι δικά μας αυτά που γεννήθηκαν να ζούμε εμείς.
Κάποιος μας αγαπάει και μας τα στέλνει και ‘ μεις αγκαλιά, συνέχεια αγκαλιά παλεύουμε να μείνουμε Αναστημένοι στο ΘΑΥΜΑ, ΟΡΘΙΟΙ, ΓΕΝΝΑΙΟΙ, ΑΝΔΡΕΙΩΜΕΝΟΙ, ΓΕΜΑΤΟΙ, ΠΛΗΡΕΙΣ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΑΓΙΟΥ.
. . . Αυτός ο παράκλητος που ζει παντού, και ζωντανεύει, αναγεννά, Μεταμορφώνει, αναπλάθει τα πάντα. Αυτός που όλοι μέσα του ζούμε, αλλά λίγοι το ήπιαν, σαν οινόπνευμα και έλιωσαν, έζησαν, Αναστήθηκαν, Αναπλάθηκαν, Μεταμορφώθηκαν, Αναλήφθηκαν. Σωπαίνω. Να νοιώσω τους ασκητές που έλιωναν στην άσκηση για να γεμίσουν με Σένα, ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ. Κι εσύ πιο πολύ απ’ όλα νοιώθω πως ζεις μες τα παιδιά μα και στους ερωτευμένους, στους αγαπημένους, ΣΤΟΝ ΑΔΑΜ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΥΑ.
Από εκεί ξεκίνησαν όλα. Εκεί θα συναντηθούμε όλοι. Σ΄ αυτή τη Ζωή, και σ’ αυτή την αγκαλιά.
. Ήθελα να με πάρεις στην άγια αγκαλιά σου και να με λιώνεις, να χαθώ μακριά απ’ όλους και από τον ίδιο μου τον εαυτό. ‘’Ν’ Αγαπηθώ έτσι όπως καμιά γυναίκα δεν αγαπήθηκε σ’ αυτή την πλάση’’. Να μπεις μέσα μου αφού πρώτα με κάψεις με τα ταξιδιάρικα φιλιά σου. Ξέφυγα όμως και πάλι για να γλιστρήσω εγώ μέσα σε σένα… να γονατίσω ΘΑΡΡΑΛΕΑ, με θάρρος και να φτάσω στην καρδιά σου. ΑΠΑΤΗΤΗ ΚΟΡΥΦΗ. Αγρίμι κρύβει μέσα της που δεν εξημερώθηκε ποτέ.
Φοβήθηκα, σηκώνομαι να φύγω και κάνω μόνο ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΓΙΑ ΣΕΝΑ, ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ, ΤΟ ΑΛΛΟ ΜΟΥ ΜΙΣΟ ΜΟΥ.   

Related Posts with Thumbnails