Εὐλαβικό,
πλὴν ἄτεχνο ἐπιμνημόσυνον ἐγκώμιον
σὲ δύο ἀδελφοὺς καὶ συλλειτουργούς,
ἐφημερίους τοῦ χωριοῦ μας
Κλῆμα,
στὸν παπα-Γρηγόριο Ἀλεξάνδρου Ξανθούλη
καὶ παπα-Βαρσαμᾶ Ἀποστόλου Γλύνη.
Ἀπὸ
καιρὸ ἤθελα νὰ γράψω δυὸ λόγια τιμῆς
καὶ εὐγνωμοσύνης σὲ αὐτοὺς τοὺς
πατέρες, ποὺ ἐμπόνως καὶ φιλοτίμως
διήκονησαν τὴν μικρὴ ἐνορία τοῦ χωριοῦ
μας Κλῆμα. Τοὺς παπα-Γρηγόριο καὶ
παπᾶ-Βαρσαμᾶ.
Ὁ
πρῶτος, ὁ παπα-Γρηγόριος ἐφημέρευσε
ἐν καιρῷ μετασεισμικῶν δοκιμασιῶν
στὸ Παλιὸ τὸ Κλῆμα κι ὁ ἄλλος, ὁ
παπα-Βαρσαμᾶς, ὑπῆρξε ὁ πρῶτος
ἐφημέριος τοῦ νεόδμητου οἰκισμοῦ,
τοῦ Νέου Κλήματος.
Ὑπῆρξαν
καὶ οἱ δύο φιλότιμοι καὶ φιλόπονοι
διάκονοι τῆς μικρῆς ἐνοριακῆς τους
κοινότητος, προσπαθώντας μὲ τὶς μικρές
τους δυνάμεις καὶ τὴν ἀγάπη τους γιὰ
τὸ χωριό τους, νὰ διακονήσουν τὸ μικρό
τους ποίμνιο. Νὰ τὸ διακονήσουν ἀθορύβως,
εὐλαβῶς καὶ ἐντίμως.
Τὴν
Πέμπτη, λοιπόν, 25 Φεβρουαρίου τοῦ 1971,
στὸ Μητροπολιτικὸ Ναὸ τῆς Γεννήσεως
τοῦ Χριστοῦ στὴ Σκόπελο χειροτονεῖται,
διὰ τῶν τιμίων χειρῶν τοῦ Μακαριστοῦ
Μητροπολίτου Χαλκίδος κυροῦ Νικολάου,
ὁ νέος διάκονος καὶ μέλλων ἐφημέριος
τοῦ χωρίου Κλήματος τῆς Σκοπέλου,
Γρηγόριος Ξανθούλης, υἱὸς τοῦ Ἀλεξάνδρου
καὶ τῆς Ἀναστασίας, γόνος ἱερατικῆς
οἰκογενείας, ἀφοῦ ὁ παπποῦς του, ὁ
παπα-Νικόλαος Ξανθούλης, ἐκ Σκύρου
καταγόμενος, διετέλεσε ἐφημεριος στὴν
ἐνορία τῶν Ἁγ. Ἀναργύρων τοῦ χωριοῦ
αὐτοῦ. Ὅπως ἐπίσης κι ὁ πατέρας τοῦ
παπα-Γρηγορίου, ὁ πολὺς μπάρμπ᾿ Ἀλέκος
Ξανθούλης γιὰ δεκαετίες διηκόνησε τὸ
Ἀναλόγιο τῆς ἐνορίας αὐτῆς. Τὸν γιό
του μόνο δὲν πρόλαβε νὰ χαρεῖ ἱερέα...
Τὸν
δεύτερο βαθμὸ τῆς Ἱερωσύνης
ὁ παπα-Γρηγόριος τὸν ἔλαβε, πάλιν διὰ
χειρῶν τοῦ Χαλκίδος Νικολάου στὸ
Μητροπολιτικὸ Ναὸ τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν
Σκιάθου, τὴν Παρασκευὴν 26 Φεβρουαρίου
τοῦ ἰδίου ἔτους.
Εἶναι
ἀλήθεια πὼς μὲ πραγματικὸ ζῆλο καὶ
θέληση ἱεράτευσε. Μέχρι τὸ 1977, ὁπότε
καὶ ἀνεχώρησε «ἐκ
τῶν
λυπηρῶν
ἐπί
τά θυμηδέστερα» στὶς 22 Φεβρουαρίου,
τὴν Κυριακὴ τῆς Τυρινῆς, σὲ ἡλικία
42 ἐτῶν, καὶ τὴν Καθαρὰ Δευτέρα ἐτάφη
στὸ παλιὸ Κοιμητηριο τῆς ἐκκλησίας
ποὺ βαπτίστηκε, τῶν Ἁγίων Ἀναργύρων
τοῦ Κάτω Χωριοῦ.
Διάδοχός
του ὑπῆρξε, μετὰ ἀπὸ χηρεία τῆς
ἐνορίας τοῦ Κλήματος ἀρκετῶν ἐτῶν,
ὁ παπα-Βαρσαμᾶς Γλύνης, Κληματιανός,
γεννημένος στὶς 24 Ἀπριλίου τοῦ 1945,
γιὸς τοῦ Ἀποστόλου καὶ Ἀρχοντούλας.
Ἀναθρεμένος
μέσα στὴν παλιὰ ἐκκλησιὰ τῶν Ἁγ.
Ἀναργύρων ὁ π. Βαρσαμᾶς καὶ μάλιστα
ἕνα ἀπὸ τὰ ἰκανὰ
στελέχη τοῦ Ἱεροῦ Βήματος, ἄοκνος
διάκονος τοῦ μακαριστοῦ παπα-Βαγγέλη
Διομή, ἀγάπησε μὲ ζῆλο τὴν Ἱερωσύνη
καί, ἀφοῦ διακόνησε ὡς
Ἱεροψάλτης γιὰ ἀρκετὰ χρόνια, στὸ
τέλος χειροτονήθηκε διάκονος καὶ
πρεσβύτερος ἀπὸ τὸν Γέροντα Μητροπολίτη
Χαλκίδος κυρὸ Χρυσόστομο τὸν Α΄ στὶς
16 Φεβρουαρίου τοῦ 1986, καθιστάμενος ὁ
πρῶτος ἐφημεριος τῆς ἐνορίας τοῦ
Νέου Κληματος, τὴν ὁποία θεμελίωσε ὁ
παπα-Γρηγόριος, ἀνήγειρε ἡ Ἐπιτροπὴ
μὲ τὴ συνδρομὴ τῶν Κληματιανῶν, τῶν
Γλωσσωτῶν καὶ ὅλων τῶν εὐλαβῶν
χριστιανῶν, ἀλλὰ τελειοποίησε ὁ
νέος ἐφημεριος, ὁ παπα-Βαρσαμᾶς.
Μάλιστα, ἐπί τῶν ἡμερῶν του ἐνεκαινιάσθη
ὁ νέος αὐτὸς ναός, ἀπὸ τὸν Γέροντα
Μητροπολίτη Χαλκίδος Χρυσόστομο τὸν
Α΄.
Ὁ
παπα-Βαρσαμᾶς ὑπῆρξε σεμνός, ἱεροπρεπὴς
καὶ φιλακόλουθος ἱερεύς. Διακόνησε
τὴν ἐνορία του μὲ συνέπεια καὶ ἦθος,
ἀφήνοντας στοὺς συγχωριανούς του ἀγαθὴ
μνήμη καὶ παράδειγμα ἐντιμότητος.
Λίγο
καιρὸ πρὶν τὴν θερινὴ πανήγυρι τῆς
ἐνορίας του (1 Ἰουλίου) ἠσθένησε καὶ
στὶς 5 Ἰουλίου τοῦ 2011 ἐκοιμήθη στὸ
Νοσοκομεῖο τοῦ Βόλου ὅπου ἐνοσηλέυετο,
σὲ ἡλικία 64 ἐτῶν.
Ἡ
ἐξόδιος ἀκολουθία του ἐψάλη στὸν νέο
ναὸ τῶν Ἁγίων Ἀναργύρων, ἐτάφη δὲ
ὄπισθεν τοῦ
Ἱεροῦ Βήματος,
δηλαδή, πλησίον τῶν «ἀγαπητῶν του
σκηνωμάτων», γιὰ νὰ παραμένει πάντα
ἄγρυπνος προσμονάριος καὶ φρουρὸς
«προσδοκῶν ἀναστασιν νεκρῶν».
Ἡ
εὐχὴ καὶ ἡ προσευχὴ τῶν δύο αὐτῶν
ἀδελφῶν νὰ ἐπισκιάζουν τὸ Κλῆμα
καὶ νὰ γίνονται δαψιλὴς εὐλογία γιὰ
τοὺς Κληματιανοὺς καὶ ὄχι μόνο.
π.
κ. ν. κ
