Οι αστραφτερές μοτοσικλέτες,
Κατευθύνονται με ταχύτητα προς τους λιμένες.
Φέρουν κορίτσια θερμά,
Που εγκατέλειψαν τη γιορτή του βασιλιά
Που έχουν άλικα χείλη,
Που φορούν άλικα φορέματα.
Είναι φωτιές που σώθηκαν
Από αρχαίες πυρκαγιές
Τα θερμά κορίτσια.
Νυχτώνουν στον ίσκιο του βουνού,
Και δεν μιλούν
Και όλο γερνούν,
Τα θερμά κορίτσια.
Και στήνονται πέρα μακριά
Σε ακτές απόκρημνες,
Φύσεις νεκρές
Και είναι εκεί τα άνθη των αγρών,
Η κούραση, τα δάκρυα, πιο πέρα η νοσταλγία,
Μια ολόκληρη ιστορία.
