© ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση και αναπαραγωγή οποιωνδήποτε στοιχείων ή σημείων του e-περιοδικού μας, χωρίς γραπτή άδεια του υπεύθυνου π. Παναγιώτη Καποδίστρια (pakapodistrias@gmail.com), καθώς αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία, προστατευόμενη από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

Α Ν Α Γ Ν Ω Σ Τ Η Ρ Ι Ο

Δευτέρα 12 Νοεμβρίου 2012

Απόστολου Θηβαίου: ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΠΟΥ ΓΕΛΟΥΣΕ (ποίημα)


Εσείς που σκαρώνετε ξύλινα πλοία,
που ζωγραφίζετε τα πανιά τους
με τα γαλάζια λάδια,
εσείς που γυρεύετε μια θάλασσα απέραντη
να χωρέσει τα σπουδαία σας πλεούμενα,
εσείς που δοκιμαστήκατε
μες στον καιρό των ευκαιριών
και των σκοπιμοτήτων,
εσείς που ζητάτε τον ουρανό
πέρα από τα σύρματα,
τα σήματα,
τις κλεισμένες πόρτες,
εσείς που γερνάτε
σαν κτίρια μοντέρνα μες στις υγρασίες,
εσείς που τρέμετε τον ήχο των φυλάκων
μες στα ασφυκτικά σας βλέμματα,
εσείς που κάποτε ερωτευτήκατε σε εξώστες
γεμάτους φωτισμούς, ποτά και πλούσιες αύρες,
εσείς μην λυπηθείτε,
που τα πανιά σας δεν φουσκώνουν,
που ξεθώριασαν τα λάδια μην λυπηθείτε.
Αν ο άνεμος, λέω αν, τελικά δεν φυσήξει,
ζεστός, δυτικός, πελαγίσιος,
υπάρχουν πάντα ξεχασμένα στις πλάτες σας
τα φτερά μου.

[Εικαστικό σχόλιο: Ζωγραφική Γιώργου Μήλιου]
Related Posts with Thumbnails