© ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση και αναπαραγωγή οποιωνδήποτε στοιχείων ή σημείων του e-περιοδικού μας, χωρίς γραπτή άδεια του υπεύθυνου π. Παναγιώτη Καποδίστρια (pakapodistrias@gmail.com), καθώς αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία, προστατευόμενη από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

Α Ν Α Γ Ν Ω Σ Τ Η Ρ Ι Ο

Παρασκευή 27 Μαρτίου 2015

π. Κων. Ν. Καλλιανός: ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΒΔΟΜΑΔΟΥ ΟΙ ΕΥΠΡΕΠΙΣΜΟΙ…

(Μὲ ὁδηγὸ τὴν ποιητικὴ συνδρομὴ τοῦ π. Παναγιώτη Καποδίστρια)


Θεωρώντας τὶς βιβλιοπαρουσιάσεις γιὰ τὸ ἀκριβὸ καὶ τιμημένο ποιητικὸ πρόσφορο τοῦ π. Παναγιώτη, «ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΗΡΙΑ», τὶς ὁποῖες παρουσίασαν ἔγκριτοι λόγιοι γιὰ τὴ νέα αὐτὴ ποιητικὴ συλλογὴ νὰ μέ καλύπτουν ἀπόλυτα, περίμενα νὰ ἔλθουν οἱ προεόρτιες αὐτὲς ἡμέρες, ποὺ μᾶς προετοιμάζουν γιὰ τὰ εἰσόδια τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδας, γιὰ νὰ καταθέσω τὸ πενιχρό μου δίλεπτο.
Καθώς, λοιπόν, βηματίζουμε πρὸς τὴ Μεγαλοβδομάδα καὶ  προευτρεπίζοντας τὰ πάντερπνα καὶ θεοκατάνυκτα αὐτὰ εἰσόδια  μὲ ἄνθη εὐλαβείας, θεώρησα σωστὸ νὰ προτείνω στὸν ἀναγνώστη μου νὰ ἀναγνώσουμε προσεκτικὰ τὴν ποιητικὴ ἑνότητα «Ἡ Μεγάλη Ἑβδομάδα τῶν ἐλαχίστων», ἡ ὁποία καὶ συμπεριλαμβάνεται στὰ «ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΗΡΙΑ» τοῦ π. Παναγιώτη (σ. 21-25).
Γραμμένα τὰ ποιήματα αὐτὰ στὶς Μεγαλοβδομάδες τῶν ἐτῶν 2010, 11 καὶ 12, ἀνοίγουν στὴν ψυχὴ δρόμους φωτεινοὺς ποὺ καταλύουν τὴν ἀπελπισία:
«Ἄκαρπο εἶμαι μὰ ποθῶ νὰ δῶ κι ἐγὼ τὸν Ἐρχόμενο»( 21), τὸν πρὸς τὸ Πάθος ἐρχόμενο Κύριο, στὸν Ὁποῖον ἄλλωστε ἐπενδύουμε ὅλη μας τὴν ἀπελπισία, γιὰ νὰ μεταποιηθεῖ σὲ ἀνθισμένο κλωνάρι πασχαλιᾶς, ποὺ θὰ εὐωδιάσει τὶς κλειστὲς κι ἀνήλιαγες καρδιές. 
Ἐπιχειρεῖς τότε, καθὼς ψαύεις τῆς Μ. Τρίτης τὸν Νυμφώνα, νὰ κατανοήσεις πῶς ἐκεῖ χωρᾶς «ἐσὺ χωρὶς ἐσένα»( 21), μὲ θρυμματισμένο ἐγὼ καὶ μὲ τ᾿  ἀγκάθια σου-ἁμαρτίες ( 22) προσφορὰ στὸν Ἐρχόμενο.
Ἔξοδο κι αὐτὸ μὲ τὸ μῦρο! (πρβλ. Λκ. 7, 47 ). «Νόημα ξυλωμένο» (22), ἀνέξοδα ὡστόσο καὶ πολυτιμότερα τὰ δάκρυα τῆς πόρνης, τὰ ὁποῖα καὶ «στεροῦνται χρειωδῶν συστατικῶν» (22), ἀφοῦ ἡ χημεία εἶναι ἄγνωστη σ᾿ αὐτά. Βλέπεις στὴ μετάνοια δὲν εἰσχωρεῖ καμία ἐργαστηριακὴ ἀνάλυση. Εἶναι ὅπως ἡ ἀνόθευτη ἡ γύρη...
«Στὸ Δεῖπνο ἤμουν. Μ᾿ ἐλέησε νὰ γλείψω ὅ,τι ἔπεφτε»( 23). Οἱ μαργαρίτες τῆς Ἀθανάτου Τραπέζης περιμένουν τὸν καθένα ποὺ ἐπιμένει νὰ μετάσχει -ἔστω κι ἄν ἐξοργιστεῖ μὲ τὴν ἀπέραντη καλωσύνη καὶ θεία στοργή ἤ ἀηδιάσει μὲ τὰ ρυπαρὰ τὰ πόδια καὶ τὸ «πῦον τῆς ἀχαριστίας» (23). Μαθήματα εἶναι μέγιστα καὶ ἀληθινά, δίχως τὴν ὑποχρέωση νὰ τὰ παρακολουθήσεις... Βλέπεις εἶναι καὶ τὸ κρασὶ τὸ θεόγλυκο τοῦ Δείπνου, ποὺ, ἄν τὸ θές, τὸ δοκιμάζεις...
«Καὶ πρὶν ἀλέκτορα φωνῆσαι τρὶς ἀπαρνήση με...» (Μτθ. 26, 34). Μόνο ποὺ ὁ πετεινὸς σήμερα ἔπαψε νὰ λαλεῖ, γιὰ νὰ μὴ φανερώνει τὶς τύψεις μας καὶ τὸ Πάσχα ἀπόμεινε ἀόριστη γιορτὴ χωρὶς τὴν παρουσία Του. Παρουσία Θεοῦ μελιζόμενου καὶ μηδέποτε δαπανώμενου, ποὺ σκορπᾶ μὲ τὰ ἄνθη τῆς ἄνοιξης τὰ περιστέρια τοῦ ἐλέους (24).
Ἄνθη τῆς ἄνοιξης, τῆς Μεγάλης Παρασκευῆς τὰ ἄνθη ραντισμένα δάκρυα.
Μ. Σάββατο. «Σήμερον ὁ Ἅδης στένων βοᾶ...», καθὼς ἀπὸ τὰ ἔγκατα, τὰ σπλάχνα του ἀνεβαίνει ὁ Ἐρχόμενος.  Κ’ εἶναι ἀλήθεια ὅτι «Σεισμός, Ἀχός, Ἅδης πατιέται» (24), ἐνῶ τὰ ξηρὰ ὀστᾶ (πρβλ. Ἰεζ. 37, 1 ἑξ.) καὶ οἱ ξερὲς μορφὲς «ἀναλαμβάνουν βλέμμα» καὶ ὑπόσταση (24). Καὶ σιμά τους,
ἡ «Λαμπρὴ Κυριακή» (25), μὲ τὶς δάφνες καὶ τὶς παπαροῦνες νὰ σκορποῦν τὸ «Ἀνέστη», νὰ ἐξοντώνουν τὰ ζωύφια τοῦ μυαλοῦ, νὰ ἐξαφανίζουν τὰ καρφιά, νὰ ἀνάβουν μὲ Ἅγιο φῶς, τὴ λαμπάδα τῆς Ἐλπίδας.
Ναί, ἡμῶν τῶν ἐλαχίστων αὐτὴ ᾿ναι ἡ Μεγαλοβδομάδα...

Σκόπελος, Μ. Σαρακοστὴ 2015 π.κ.ν.κ 

Related Posts with Thumbnails