© ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση και αναπαραγωγή οποιωνδήποτε στοιχείων ή σημείων του e-περιοδικού μας, χωρίς γραπτή άδεια του υπεύθυνου π. Παναγιώτη Καποδίστρια (pakapodistrias@gmail.com), καθώς αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία, προστατευόμενη από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

Α Ν Α Γ Ν Ω Σ Τ Η Ρ Ι Ο

Σάββατο 31 Οκτωβρίου 2009

Βαθιά υπόκλιση σεβασμού

Γράφει ο Παύλος Φουρνογεράκης

Οι παραδοσιακές παρελάσεις στις εθνικές επετείους δημιουργούν έντονη συγκίνηση στους θεατές και τηλεθεατές που καμαρώνουν τη νεολαία, την ελπίδα της συνέχισης μιας ελεύθερης ζωής. Η παρουσία των όπλων μάλλον φόβο πολέμου δημιουργούν παρά αίσθηση ασφάλειας, αφού κανένα οπλικό σύστημα στις μέρες μας δεν μπορεί να την εγγυηθεί. Η σημαντικότερη στιγμή είναι η ώρα «της βαθιάς υπόκλισης» της πολιτειακής, πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας προς τα θύματα και τους αναπήρους πολέμου. Η κατάθεση στεφάνων στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη και ο χαιρετισμός προς τους αναπήρους από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας μετά το πέρας της παρέλασης είναι το κεντρικό σημείο των εθνικών εορτών που νοηματοδοτεί και όλες αυτές τις καθιερωμένες εκδηλώσεις. Ευτυχώς όλο και λιγοστεύουν οι ανάπηροι πολέμου και θα είμαστε πραγματικά τυχεροί όταν θα εκλείψουν οι ηρωικές αυτές φιγούρες από το χώρο των παρελάσεων. Τούτο θα σημαίνει ότι εδραιώνεται μακρόχρονη ειρηνική συνύπαρξη των λαών, οι παρελάσεις θα χάσουν κάθε παραδοσιακό νόημα και σκοπό και θα παραχωρήσουν τη θέση τους στα έργα και τη χαρά της δημιουργίας πολιτισμού.

Οι ηρωικές και συνάμα τραγικές αυτές μορφές των αναπήρων πολέμου (γιατί με την αναπηρία τους δυσκόλεψαν ή έχασαν τη σωματική ελευθερία των κινήσεών τους, κέρδισαν όμως την εσωτερική ελευθερία του αγώνα), συνειρμικά ταξιδεύουν τη σκέψη και το σεβασμό σε κάθε ανήμπορο και ανάπηρο που δημιούργησαν οι ατυχίες της ζωής, την ώρα της σύλληψης αλλά και την ώρα της διάβασης στο χώρο και στο χρόνο.

Η πολιτεία είναι υποχρεωμένη να εξασφαλίζει ευπρεπείς όρους διαβίωσης σε όλους αυτούς και τις τελευταίες δεκαετίες έγιναν σημαντικά βήματα προς αυτή την κατεύθυνση. Οι ίδιοι οργανώθηκαν, δημιούργησαν ομοσπονδίες και αγωνίζονται για να βγουν από το περιθώριο που τους είχε εντάξει ο παλιός απολίτιστος κόσμος. Δεν αρκεί όμως η βελτίωση του νομοθετικού πλαισίου και των έργων υποδομής, χρειάζεται και η προσωπική συμπαράσταση του καθενός μας στους αγώνες τους αλλά και στον τρόπο που εμείς τους αντιμετωπίζουμε ανάλογα με την ιδιαιτερότητα και τις ανάγκες τους.

Η Γενική Γραμματεία Επικοινωνίας – Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης σε συνεργασία με την έδρα της UNESCO του Πανεπιστημίου Μακεδονίας προχώρησε στην έκδοση ενός σύντομου οδηγού, που περιέχει κανόνες συμπεριφοράς καθημερινής επικοινωνίας με άτομα με αναπηρία. Εντάσσεται δε στο πλαίσιο των συντονισμένων δράσεων που αναπτύσσει από το 2006, η ΓΓΕ-ΓΓΕ στη θεματική «ΑμεΑ και ΜΜΕ»:

1. Αν κρίνετε ότι υπάρχει ανάγκη να βοηθήσετε ένα άτομο με αναπηρία ρωτήστε το ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να το κάνετε.
2. Όταν συστήνεστε σε ένα άτομο με τεχνητό ή ακρωτηριασμένο χέρι, μην αποφύγετε να του δώσετε το χέρι σας. Δώστε το αριστερό σας χέρι ή αγγίζετέ τον / την με φιλική χειρονομία.
3. Προτιμήστε να μιλήσετε απευθείας στο άτομο με αναπηρία, παρά μέσω γονέα, συνεργάτη, συνοδού ή διερμηνέα.
4. Μιλήστε φυσιολογικά χρησιμοποιώντας κοινές εκφράσεις όπως «τα λέμε», «πρέπει να προλάβω», «θα έχεις νέα μου σύντομα», ανεξάρτητα από την αναπηρία που έχει το άτομο αυτό.
5. Αν μιλάτε με άτομο σε αναπηρικό καρότσι, προσπαθήστε να χαμηλώσετε στο ύψος του, ώστε ν’ αποκτήσετε οπτική επαφή
6. Επικεντρώστε την προσοχή σας σε άτομα με προβλήματα ομιλίας. Αν δεν καταλαβαίνετε τι λέει το άτομο αυτό ζητήστε του/της να το επαναλάβει. Μην προσποιείστε ότι καταλάβατε.
7. Μιλάτε αργά και καθαρά σε κωφά ή βαρήκοα άτομα. Μη φωνάζετε και μη μιλάτε μέσα στο αυτί τους. Οι εκφράσεις του προσώπου σας και οι κινήσεις των χειλιών σας, βοηθούν τα άτομα να σας καταλάβουν. Αν εξακολουθείτε να μην είστε σίγουροι ότι σας έχουν καταλάβει, σημειώστε ό,τι θέλετε να πείτε.
8. Όταν συναντήσετε τυφλό ή άτομο με πρόβλημα
όρασης κάντε αισθητή την παρουσία σας. Χαιρετήστε
το ακουμπώντας το βραχίονά του. Ρωτήστε το εάν χρειάζεται βοήθεια και πού θέλει να πάει. Μπορείτε να πείτε το όνομα σας εφόσον σας το ζητήσει. Μην
ενοχληθείτε εάν αρνηθεί τη βοήθειά σας. Απλά δεν τη χρειάζεται τη συγκεκριμένη στιγμή.
9. Όταν συνοδεύετε τυφλό ή άτομο με πρόβλημα όρασης, αφήστε το να σας πιάσει από το βραχίονα. Πάντα να προπορεύεστε ένα βήμα, έτσι ώστε να σας ακολουθεί εύκολα. Μην ξεχνάτε ότι το σώμα σας είναι ασπίδα γι αυτό. Οι οδηγίες που του δίνετε να είναι σαφείς. Χρησιμοποιήστε λεκτικούς προσδιορισμούς, όπως εμπρός - πίσω – δεξιά - αριστερά. Όταν απομακρύνεστε από κοντά του να το ενημερώνετε. Όταν του μιλάτε μην αλλάζετε τον τόνο της φωνής σας. Χρησιμοποιήστε το φυσικό σας τόνο, όπως μιλάτε σε οποιοδήποτε άλλο άτομο.
10. Αν δεν έχετε οικειότητα με ένα άτομο με αναπηρία αποφύγετε να το ρωτήσετε για την αναπηρία του ή τις αιτίες της.
11. Να είστε διακριτικός και υπομονετικός. Ένα άτομο με αναπηρία μπορεί να χρειαστεί περισσότερο χρόνο για να κάνει κάτι.
12. Μην επαινείτε υπερβολικά ένα άτομο με αναπηρία που εκτελεί συνηθισμένες, καθημερινές εργασίες.
13. Ενώ περιμένετε στη σειρά παραχωρήστε τη θέση σας σε ένα άτομο με αναπηρία. Μεσολαβήστε ώστε το άτομο να προχωρήσει μπροστά στη σειρά. Μη στέκεστε μπροστά του σε πολύ κοντινή απόσταση.
14. Όταν χρησιμοποιείτε μέσα μαζικής μεταφοράς, προσφέρετε τη θέση σας στο άτομο με αναπηρία. Βοηθήστε το να επιβιβαστεί ή να αποβιβαστεί από το λεωφορείο, το τραμ ή το αεροπλάνο, αφού πρώτα ρωτήσετε με ποιο τρόπο μπορείτε να βοηθήσετε.
15. Μην αγγίζετε τα τεχνικά βοηθήματα (πατερίτσες,
μπαστούνι, αναπηρικό αμαξίδιο), παρά μόνο εάν σας
ζητηθεί. Μη στηρίζεστε σε αναπηρικό αμαξίδιο. Είναι μέρος του προσωπικού χώρου του ατόμου που το χρησιμοποιεί. Όταν συνοδεύετε κάποιον χρήστη αναπηρικού αμαξιδίου, μην κρεμάτε στο αμαξίδιο του την τσάντα σας ή σακούλες με ψώνια προκειμένου να ελαφρώσετε τα χέρια σας. Γιατί;
16. Το αναπηρικό αμαξίδιο και τα λοιπά τεχνικά βοηθήματα θεωρούνται ως «προέκταση του σώματος» του ατόμου με αναπηρία.
17. Μη δείχνετε οίκτο σε άτομα με αναπηρία. Συμπεριφερθείτε τους ως ίσος προς ίσο, γιατί αυτό είναι. Όταν συνοδεύετε ένα παιδί που λόγω αθώας περιέργειας μπορεί να ρωτήσει για το άτομο με αναπηρία που τυγχάνει να είναι δίπλα σας, εξηγήστε
του όσο πιο απλά μπορείτε ό,τι γνωρίζετε για το συγκεκριμένο είδος αναπηρίας. Μην αποτρέπετε το παιδί από το να κοιτάζει το άτομο με αναπηρία ή να ρωτήσει σχετικά.

Στο νησί μας, την «κακιά ώρα» της ανθρωπιστικής και πολιτιστικής παρακμής που διανύουμε, φαίνεται ότι πολύ μικρή ευαισθησία δείχνουμε εμείς οι πρόσκαιρα υγιείς. Αρκεί μια βόλτα στους δρόμους και στα πεζοδρόμια της πόλης όπου είναι αδύνατο να τα διανύσει αναπηρικό καροτσάκι. Αδύνατο είναι επίσης άνθρωπος με κινητικά προβλήματα να προσεγγίσει κάποιες δημόσιες υπηρεσίες όπως η εφορία, η δε αποστροφή μας προς κάθε τέτοιο άτομο είναι πολλές φορές προκλητική.

Η βαθιά υπόκλιση σεβασμού προς τους κάθε λογής αδύνατους και ανήμπορους συνανθρώπους μας θα πρέπει να είναι καθημερινή στάση ζωής. Όλοι μας στο διάβα της ζωής είμαστε εν δυνάμει υγιείς αλλά και ανάπηροι. Ας σταθούμε δίπλα τους συμπαραστάτες και βοηθοί σε κάθε ιδιαιτερότητά τους υποκλινόμενοι με «ψυχή βαθιά», ιδιαίτερα σε όσους λαβώθηκαν ανεπανόρθωτα στους αγώνες για την ελευθερία για να μπορούμε σήμερα να απολαμβάνουμε τα δώρα της ζωής.

Σαρακηνάδο 29-10-2009
Related Posts with Thumbnails