Τάκη Κεφαλληνού: ΑΝΑΠΛΑΣΗ ΜΙΑΣ ΤΕΛΕΤΗΣ (ποίημα)

Στην Κατερίνα Δεμέτη, 
ως ανάπλαση της ανάμνησης 
μιας τελετής

                                                                 του τάκη κεφαλληνού

Μνημονεύοντας  εγώ Λόρκα: 
… ανηφορίζω την κόψη του χιονιού!
Όμως και εσύ οδοιπορώντας, 
στη βαθιά γενέθλια γη: 
                                        ιδεοληψίες ξορκίζεις
                                        ρόλους αναθήματα
                                        παγιδευτές ονείρων.
Άραγε,
θα πηγαίναμε στην άλλη άκρη του κόσμου, αν ήταν να δούμε       
από κοντά μια όμορφη πράσινη πέτρα;

Καλή τύχη  Κατερίνα, όταν ζητάς
                               τη νομοτέλεια μιας ακριβής ζωής.
  
Αυτής που οφείλει να της χρωστάει χάριτες                                      
                                                                            η  ευτυχία! 

 Σεπτέμβρης του 2019

[Εικαστικό σχόλιο: Μαρκ Σαγκάλ]