Σχόλιο για την πρόσφατη απόφαση του Πατριαρχείου
της Μόσχας εναντίον των δικαίων του Οικουμενικού Πατριαρχείου
Του Αρχιμανδρίτη
Γεράσιμου Φραγκουλάκη / Αννόβερο-Γερμανίας
Υπάρχει μια
παροιμία υπό μορφή διαλόγου που λέει:
«- Ποιος σου
έβγαλε το μάτι;
- Ο αδελφός
μου!
- Α! Γι’ αυτό
είναι τόσο βαθειά βγαλμένο!».
Αυτή
η παροιμία μου ήρθε κατά νου διαβάζοντας την απόφαση της Ιεράς Συνόδου του
Πατριαρχείου Μόσχας διά της οποίας ουσιαστικά αμφισβητείται το πρωτείο της
Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως, του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Έχουν
βέβαια γραφεί πολλά και σπουδαία κείμενα γι’ αυτό το θέμα και το δικό μου
κείμενο ίσως περιττεύει. Όμως θα επιχειρήσω να καταγράψω κι εγώ τις σκέψεις μου
έτσι απλά, με τραχύτητα ίσως όμως με απόλυτη ειλικρίνεια.
Εκείνο
λοιπόν που μου έκανε εντύπωση, είναι το γεγονός ότι η κίνηση αυτή της
Ρωσικής Εκκλησίας έγινε δεκτή με χαρά από όλους εκείνους οι οποίοι μάχονται το
Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Εντύπωση
μου προξένησε και το γεγονός της συμπεριφοράς της αδελφής Εκκλησίας ή μάλλον
για να ακριβολογούμε, της θυγατέρας Εκκλησίας (αυτή είναι η ιστορική αλήθεια),
προς την μητέρα Εκκλησία. Τόσο καρδιακό και ακριβό δώρο για την νέα χρονιά
πιστεύω να μην είχε από κανένα άλλο το Οικουμενικό Πατριαρχείο, η Μητέρα
Εκκλησία!
Γνωρίζουμε
όλη βεβαίως, ότι η Εκκλησία της Ρωσίας προβάλλει πάντα την αριθμητική της
υπεροχή. Ε, και; Ο Χριστιανισμός δεν διαδόθηκε από τους πολλούς. Μικρός, πολύ
μικρός ήταν ο αριθμός των Αποστόλων που κήρυξαν το Ευαγγέλιο του Χριστού στην
Οικουμένη. Ο Απόστολος Παύλος όταν καταδίωκε τον Χριστό χρησιμοποιούσε στρατό,
όταν όμως τον δίδασκε ήταν μόνος του και όποτε είχε συνοδεία αυτή ήταν μικρή,
πολύ μικρή.
Το
να αισθάνεται κάποιος ισχυρός, επειδή έχει την υποστήριξη της κοσμικής εξουσίας
αυτό δεν αποτελεί οπωσδήποτε πλεονέκτημα, γιατί αφορά εξουσία επί της γης και
είναι λυπηρό Ορθόδοξη Χριστιανική Εκκλησία να πολιτεύεται κατά κόσμον.
Όμως
δεν θέλω να μακρηγορήσω, πολύ δε περισσότερο δεν έχω καμιά διάθεση να κάνω το
δάσκαλο. Γι’ αυτό και κλείνω με τις εξής σκέψεις.
Αφού
η Εκκλησία της Ρωσίας δείχνει τόση προσήλωση και σεβασμό στα Δίπτυχα, μήπως
ήρθε η ώρα να της δοθεί η κανονική της θέση σε αυτά;
Γνωστό
τοις πάσι ότι η Εκκλησία της Ρωσίας άρχισε να εμφανίζεται το έτος 988, με την
υποστήριξη του πρίγκιπα Βλαδίμηρου, ο οποίος ανακήρυξε τον Χριστιανισμό επίσημη
θρησκεία του κράτους, ενώ ας πούμε η Εκκλησία της Κύπρου ιδρύθηκε από την πρώτη
στιγμή της εμφανίσεως του Χριστιανισμού, από τον Απόστολο Βαρνάβα και
αναγνωρίζεται και από την Γ΄ Οικουμενική Σύνοδο (431). Όμως στα Δίπτυχα, που
επαναλαμβάνω, τόση προσήλωση επιδεικνύει η Εκκλησία της Ρωσίας, η Εκκλησία της
Κύπρου είναι πιο κάτω από αυτήν της Ρωσίας. Εκτός κι αν πρόκειται για
«προτεραιότητα τιμής».
[Πηγή: Φως Φαναρίου]