© ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση και αναπαραγωγή οποιωνδήποτε στοιχείων ή σημείων του e-περιοδικού μας, χωρίς γραπτή άδεια του υπεύθυνου π. Παναγιώτη Καποδίστρια (pakapodistrias@gmail.com), καθώς αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία, προστατευόμενη από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

Α Ν Α Γ Ν Ω Σ Τ Η Ρ Ι Ο

Δευτέρα 12 Σεπτεμβρίου 2011

ΣΤΟ ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΑΘΗΝΩΝ GISELLE, OU LES WILIS [1841] ΤΟΥ ΑΝΤΟΛΦ ΑΝΤΑΜ [1803-1856]

ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΣΘΗΣΗ ΤΟΥ ΘΕΑΤΗ γράφει η ΜΑΡΙΑ ΚΟΤΟΠΟΥΛΗ

Η εταιρεία ELVA EVENTS, συμβάλλοντας σημαντικά στην πολιτιστική δράση του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, αυτή τη φορά έφερε μια παραγωγή του Μπαλέτου της Εθνικής Όπερας της Λετονίας, τη Ζιζέλ του Αντόλφ Αντάμ, μπαλέτο σε δυο πράξεις, σε λιμπρέτο των Θ. Γκωτιέ και Βερνουά ντε Σαιν-Ζωρζ. Το μπαλέτο της Λετονίας, με έδρα τη Ρίγα ιδρύθηκε το 1918 και από το 1922 εμφανίζεται στο χορευτικό στερέωμα με πλούσιο ρεπερτόριο των κλασικών, ρομαντικών και μοντέρνων χορογραφιών. Στους κόλπους του φιλοξένησε σπουδαίους δασκάλους του χορού, που διαμόρφωσαν και επηρέασαν το ύφος του. Στο ρεπερτόριό του συμπεριλαμβάνονται τα «διαμάντια» του κλασικού μπαλέτου, όπως η Ζιζέλ, η Λίμνη των Κύκνων, που θα δούμε στο ΜΜΑ στις 16-30/12/2011, ο Δον Κιχώτης, ο Καρυοθραύστης κ.α. Μεγάλοι χορευτές, όπως ο Μιχαήλ Μπαρίσνικοφ, προέρχονται από τη σχολή της Λετονίας.

Η υπόθεση του μπαλέτου της Ζιζέλ στηρίζεται στον μεσαιωνικό μύθο των «ουίλις», των νεαρών παρθένων, που πεθαίνουν πριν την τελετή του γάμου τους και μεταμορφώνονται σε πνεύματα, νεράιδες, ξωτικά.

Στη πρώτη πράξη, η Ζιζέλ, μια όμορφη χωριατοπούλα, σε μια γιορτή, χαίρεται μαζί με τους συγχωριανούς της την ανέμελη ζωή και τον έρωτα, που γνωρίζει στο πρόσωπο του πρίγκιπα Άλπρεχτ, αγνοώντας όμως την πραγματική του ταυτότητα και το γεγονός ότι ετοιμάζεται να παντρευτεί την πριγκίπισσα Μπατθίλδη. Όταν γίνεται η αποκάλυψη της αλήθειας από τον δασονόμο Χανς, που κι εκείνος διεκδικεί την όμορφη Ζιζέλ, η ηρωίδα μας τρελαίνεται, οδηγείται στην αυτοκτονία και πεθαίνει.

Στη δεύτερη πράξη, μεταμορφώνεται σε πνεύμα και ανταμώνει με τις Νεράιδες. Κάθε βράδυ οι νεαρές παρθένες επανέρχονται στον απάνω κόσμο ντυμένες με νυφικά και στεφανωμένες με τους λεμονανθούς του γάμου, που δε χάρηκαν. Χορεύουν στο φεγγαρόλουστο νεκροταφείο και τιμωρούν όσους τις πρόδωσαν, αναγκάζοντάς τους να χορεύουν κι εκείνοι μαζί τους ώσπου να παραδώσουν την ψυχή τους στο χάροντα. Το πρώτο θύμα, ο νεαρός χωρικός Χανς, πεθαίνει θρηνώντας στον φρεσκοσκαμμένο τάφο το χαμό της αγαπημένης του. Σε λίγο έρχεται ο Άλμπρεχτ, που θα είχε την ίδια τύχη, αφού η Μύρτα, η Βασίλισσα των ξωτικών, τον διατάζει να χορεύει, ώσπου να σβήσει η τελευταία του πνοή του. Η Ζιζέλ τον έχει συγχωρήσει και με την άδολη αγάπη της θα τον προστατεύσει. Θα χορεύει στη θέση του κάθε φορά που εκείνος εξαντλείται και θα του χαρίσει τη ζωή. Την ώρα που τα πνεύματα των παρθένων αποχωρούν, ο πρίγκιπας εξουθενωμένος, σωριάζεται πάνω στον τάφο της Ζιζέλ και θρηνεί. Η θυσία της κόρης για δεύτερη φορά δείχνει το μεγαλείο της αγάπης, που μοιάζει να μην έχει όρια.

Ένας λόγος ποιητικός, δοσμένος εξαίσια με πλαστικές κινήσεις, ήταν ο χορός της Alina Cojocaru. Ευλύγιστη σαν μίσχος, εύθραυστη και δυναμική -τι αντίφαση- τρυφερή και δραματική, το δάκρυ της, μας θύμισε εκείνο το «δάκρυ» του Φλαμανδού ζωγράφου Ρογήρου Βαν ντερ Βάιντεν και η εσωτερικότητά της έφερνε στο νου πινελιές από τους χορευτές του Πικάσο, ηλεκτρίζοντας την ατμόσφαιρα.

Η άψογη εκτέλεση της χορογραφίας από το “Corps de Ballet” ανέδειξε την ευαισθησία, τη χάρη της νιότης, την κλασική ομορφιά σε μια τέλεια αισθητική ισορροπία από τις νεαρές χορεύτριες και μας έκαναν να ανακαλύψουμε για άλλη μια φορά την ποίηση και την πλαστικότητα του ανθρωπίνου σώματος. Χορευτές με μεγάλη ακτινοβολία και εξαιρετική τεχνική, όπως ο Johan Kobborg, η Baiba Kokina, ο Andris Pudans, προσέδωσε στη Ζιζέλ τη μαγεία της κλασικής ομορφιάς. Δικαίως οι θεατές, μαζί τους κι εμείς, τους αποθεώσαμε τη βραδιά της 10ης Σεπτεμβρίου του 2011 και προσβλέπουμε, η γνωριμία μας μ’ αυτό το συγκρότημα να έχει συνέχεια.


Related Posts with Thumbnails