© ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση και αναπαραγωγή οποιωνδήποτε στοιχείων ή σημείων του e-περιοδικού μας, χωρίς γραπτή άδεια του υπεύθυνου π. Παναγιώτη Καποδίστρια (pakapodistrias@gmail.com), καθώς αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία, προστατευόμενη από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

Α Ν Α Γ Ν Ω Σ Τ Η Ρ Ι Ο

Τρίτη 31 Μαρτίου 2020

π. Κων. Ν. Καλλιανός: ΗΜΕΡΑ ΟΝΤΩΣ ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ

ἤ, Διαβαίνοντας  τὸ σύνορο τῶν σαραντάχρονων ἐπετείων Ἱερατικῆς διακονίας

ΜΝΗΜΗ ΙΕΡΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΧΑΛΚΙΔΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ Α΄


Εἶναι, πράγματι, ἱερὴ ἡ ἀνάγκη νὰ θυμᾶσαι. Γιατὶ μέσω αὐτῆς τῆς Μνήμης τιμᾶς πρόσωπα, τιμᾶς ἐπετείους, ξαναγυρίζεις πάλι σὲ χλωρὲς στιγμὲς πασπαλισμένες κατάνυξη, φόβο Θεοῦ καὶ ποτισμένες μὲ δάκρυα. Δάκρυα συγκινήσεως, ἀλλὰ καὶ εὐγνωμοσύνης. Δάκρυα, ποὺ δροσίζουν ἀκόμα τὴν ψυχή, ὅταν ἀποκάμει καὶ ἀναζητᾶ νὰ ξαποστάσει σὲ τοῦτο τὸ σκαλὶ τοῦ Χρόνου,  ἀναθυμούμενη... Ναί, ἀναθυμούμενη ἐκείνη τὴ μέρα, τὴ σημαδιακὴ μέρα τῆς ἄλλης, τῆς προσωπικῆς Πεντηκοστῆς. Τῆς χειροτονία σου σὲ πρεσβύτερο.

Ἀνοχὴ Θεοῦ θεωρεῖς, λοιπόν, πὼς εἶναι αὐτὴ ἡ σαραντάχρονη διακονία σου, ὡς ἱερέα Του στὸ πανίερο Θυσιαστήριο, αὐτὴ ἡ ἐπέτειος ἡμέρα. Ἡ τριακοστὴ τοῦ Μηνὸς Μαρτιου, ὅπου τιμᾶται ἡ Μνήμη ἑνὸς κορυφαίου Ἁγίου: Τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου συγγραφέως τῆς Κλίμακος, τοῦ Σιναΐτου. Ἄσχετα, ἄν τότε ἦταν ἡ ἄλλη σου ἡ ἀγαπημένη γιορτή: Ἡ Κυριακὴ τῶν Βαΐων. Βλέπεις, ὁ Θεὸς ποὺ μᾶς καλεῖ νὰ Τόν διακονήσουμε διαλέγει πάντα μέρες φωτεινές, μέρες ποὺ διακρατοῦν περίσσιο νόημα καὶ σωτηριολογικό. Αὐτό, δηλαδή, ποὺ ἀναζητᾶ ὁ κάθε πιστός. Κι αὐτό,  ἐπειδὴ «σωτηρία ἡμῶν τῶν μελωδούντων Του» εἶναι μιά καὶ μόνη  λέξη «Λυτρωτά»!!!!

Καθώς, λοιπόν, ἀνηφορίζεις τὸ δυσκολοδιάβατο μονοπάτι τῆς πέμπτης δεκαετίας, γιατὶ τὰ χρόνια βάρυναν τὸ κορμί καὶ οἱ πρῶτες ἀντοχὲς ἄρχισαν νὰ ἐξατμίζονται, νοιώθεις πὼς πολλὰ ἀπὸ αὐτὰ ποὺ ἔκανες, ἕνα- ἕνα σὲ ἐγκαταλείπουν. Βλέπεις,  δὲ γράφτηκε τυχαῖα  «τὸ μέν πνεῦμα πρόθυμον ἡ δὲ σάρξ ἀσθενής» (Μτθ, 26, 41), ἐπειδὴ εἶναι ἀσθενὴς κι ἡ καρδιά, ποὺ ἦταν μὲ ἐνθουσιασμὸ γεμάτη, καὶ τώρα  κι αὐτὴ φορτώθηκε μύριες ἔγνοιες, μὲ πρώτη καὶ κυριώτερη τὸ ποιὰ ἀπολογία θὰ δώσουμε στὸ φοβερό Του βήμα, ἀφοῦ -ἄς μὴ τὸ λησμονοῦμε- πὼς τὸ τέλος  ὅλο καὶ σιμώνει. Ναί, περνοῦν τὰ χρόνια, οἱ ἐμπειρίες μας πληθύνονται, οἱ ψυχωφελεῖς διδαχὲς γίνονται βιώματα ἱερά καὶ ἡ λειτουργική μας ζωὴ καὶ συμπεριφορὰ ἐνέχει περισσότερη συγκίνηση, ἱερότητα καὶ μεταφυσικὸ ρῖγος. Κι ὅσο παρέρχεται ὁ καιρὸς, τόσο καὶ πιὸ πολὺ συνειδητοποιεῖς ὅτι «μήτε πρὸς δόξαν ἀνθρωπίνην βλέπωμεν» (Μ. Βασίλειος), ἀλλὰ «νηφόντως ... μετὰ συντριμοῦ καὶ δακρύων προσπαθοῦμε νὰ προσφέρουμε τὴν σωσίκοσμον καὶ ἱερὰν θυσίαν» (ὄσιος Θεόγνωστος). Καὶ μήτε ποὺ σκέφτεσαι πιὰ  ἐκεῖνο τὸ «ὡσανά, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος» (Ιω. 12, 13), ποὺ ἔζησες τὴν Κυριακὴ τῶν Βαΐων, κατὰ τὴν ὑποδοχή σου, κι ἀργότερα τὸ εἶδες νὰ ἀτονεῖ, νὰ μεταβάλλεται καὶ  νὰ μακραίνει. Γιατὶ μὲ τὰ χρόνια  ἀρχίζει νὰ τὸ παραμερίζει τὸ ἄλλο Κυριακὸ λόγιο ποὺ πραγματικὰ συντρίβει κάθε λίθο ποὺ φυλακίζει τὴν Ἀναστάσιμη χαρὰ καὶ εὐλογία:τό, «ἄφες αὐτοῖς...» (Λκ. 23, 34)

Πορεύεσαι κι ἐφέτος, λοιπόν, «αἵρων τὸν σταυρόν σου» καὶ γνωρίζοντας πολὺ καλά, πὼς σιμά σου βρίσκεται Ἐκεῖνος, ὁ παντοτινός Σίμων Κυρηναῖος μας.

Δευτέρα, 30 Μαρτίου 2020
π. κ. ν. κ.   

Related Posts with Thumbnails