© ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση και αναπαραγωγή οποιωνδήποτε στοιχείων ή σημείων του e-περιοδικού μας, χωρίς γραπτή άδεια του υπεύθυνου π. Παναγιώτη Καποδίστρια (pakapodistrias@gmail.com), καθώς αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία, προστατευόμενη από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

Α Ν Α Γ Ν Ω Σ Τ Η Ρ Ι Ο

Τετάρτη 21 Απριλίου 2021

Για το βιβλίο της Χαράς Πρεβεδώρου "Λευκές λήκυθοι" (εκδ. Κουκκίδα, 2020)

Γράφει η ΑΝΘΟΥΛΑ ΔΑΝΙΗΛ

Και τα παιδιά που κάναν μακροβούτια …

κατεβαίνουνε λοξά

προς τα χαλίκια του βυθού

οι άσπρες λήκυθοι

(Γιώργος Σεφέρης, Κίχλη, «Το φως»)

Το πνεύμα μου είναι δύστροπο και μελαγχολικό γλιστράει πάνω από τις ευχαριστήσεις που συναντάει για ν’ αδραχτεί και να τραφεί από τις δυστυχίες… (Michel de Montaigne 1533-1592)

Η Χαρά Πρεβεδώρου, καταξιωμένη ποιήτρια με πολλές εκδόσεις ήδη και φιλολογική αρματωσιά, προσέρχεται με τη συλλογή Λευκές λήκυθοι, φορτωμένη από το μύθο και τα βιβλία, αλλά και από την εμπειρία και τα πάθη της ζωής. Από αυτά που κάνουν τον Μονταίν «μελαγχολικό» και τον στέλνουν στις «δυστυχίες». Η λευκή λήκυθος είναι αγγείο που χρησιμοποιείται σε ταφικές τελετές.

Η Πρεβεδώρου, όπως και κάθε ποιητής, επέλεξε να βάλει σε στίχους τα πάθη της ζωής, όσα η φύση και ο Θεός έχει αποφασίσει, αλλά και όσα η καθημερινή ζωή προσθέτει στα προηγούμενα.

Κυριακή 11 Απριλίου 2021

«Κατευθυνθήτω η προσευχή μου…». Βιώνοντας την πνευματική διάσταση της Θ. Λειτουργίας των Προηγιασμένων Δώρων


ΓΡΑΦΕΙ Ο π. ΚΩΝ. Ν. ΚΑΛΛΙΑΝΟΣ

Στόν παπα-Βασίλειο Θ. Θερμό, φιλάδελφος ὀφειλή

Μέσα στὸ τόσο εὐωδιαστὸ καὶ συνάμα δροσερὸ καὶ  ἡλιόφωτο πρωϊνό, τελοῦμε καὶ πάλι τὴν Προηγιασμένη. Σὲ πυκνοντυμένες μὲ τὰ μώβ σαρακοστιανὲς ἡμέρες, ποὺ μᾶς προετοιμάζουν γιὰ τὴν κορύφωση τοῦ ἱεροκατάνυκτου αὐτοῦ δρόμου: Τὴν σταυροαναστάσιμη δωρεά. Δωρεὰ τοῦ Θεοῦ, ὅπως δωρεὰ εἶναι κι ἡ Λειτουργία αὐτή. Ἡ Λειτουργία τῶν Προηγιασμένων Δώρων. Μιὰ ἱεροπραξία ποὺ πραγματοποιεῖται μὲ λιτὲς κινήσεις. Κινήσεις φειδωλές, ποτισμένες μὲ εὐκατάνυκτα ἐαρινὰ μῦρα, ποὺ τὰ στέλνει  ἡ γύρω μας ἀνθισμένη φύση, ὥστε νὰ συναντήσουν τὴν εὐωδιὰ τοῦ μοσχολίβανου, γιὰ νὰ κατευθυνθοῦν, ὅλα μαζὶ «ὡς θυμίαμα ἐνώπιόν» Του. Ὡς προσευχή, ἱκέσιο λόγο γιὰ παραμυθία ψυχῆς, ποτισμένο λόγο μὲ ταπεινώσεως ρήματα, μὲ δοξολογία, ἀλλὰ καὶ ποικίλα αἰτήματα. Μὲ πένθος, ἀλλὰ καὶ συγκρατημένη χαρὰ Ἀναστάσιμης ἀναμονῆς. 

Τρίτη 6 Απριλίου 2021

π. Κων. Ν. Καλλιανός: ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟ ΕΤΗΣΙΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ

“Μηδὲ μνησθῆς τῶν ἀνομιῶν αὐτοῦ…”

Πενηνταδύο χρόνια, λοιπόν, πέρασαν. Πενηνταδύο ἐπέτειοι μιᾶς ἀπουσίας… Καὶ κάθε χρονιά, σὰν καὶ τούτη τὴ μέρα ἡ Μνήμη γονατίζει ταπεινά, ἀλλὰ νοερὰ σ’ ἕνα μνημεῖο,  χαμένο μέσα στὰ ἑκατομμύρια μνημεῖα κεκοιμημένων ποὺ ὑπάρχουν στὴν Ἀμερική. Μνημεῖα ὁμογενῶν, ποὺ ἄφησαν τὴν ἔσχατη πνοή τους «εἰς τὴν ξένην».

Δευτέρα 5 Απριλίου 2021

Για το βιβλίο της Μαρίας Κοτοπούλη “Κλέφτης ήχων” (εκδ. Ιωλκός, Αθήνα 2020, σ. σ. 341)


Γράφει ο π. ΚΩΝ. Ν. ΚΑΛΛΙΑΝΟΣ

Τὸ νέο αὐτὸ βιβλίο τῆς κυρίας Μαρίας Κοτοπούλη ἔρχεται νὰ συμπληρώσει τὸν κατάλογο τῶν ἄλλων πέντε λογοτεχνικῶν της ἔργων, τὰ ὁποῖα ἔχουν προηγηθεῖ. Καὶ πρόκειται γιὰ βιβλία, τὰ ὀποῖα εἶναι γραμμένα μὲ εὐαισθησία, τρυφερότητα καὶ πρὸ πάντων μὲ τέτοιο τρόπο, ὥστε νὰ διαποτίζονται τὰ πνευματικὰ κύτταρα τοῦ ἀναγνώστη ἀπὸ φωτισμένα κείμενα γραμμένα μὲ προσοχή, σοφία και, κυρίως, μὲ βιωματικὸ τρόπο. Γιατὶ, ἄν δὲν ὑπάρχει αὐτὸ τὸ στοιχεῖο στὸν συνειδητὸ συγγραφέα, τότε τὸ ἔργο του ἀπομένει γυμνό, χωρὶς κανένα ἴχνος μέσα του πνοῆς, ποὺ ἀναδύεται μέσα ἀπὸ τὸν ἐσωτερικὸ κόσμο τοῦ συγγραφέα.

Related Posts with Thumbnails