ἤ, Τιμώντας τὴν 50χρονη ἱερατικὴ διακονία καὶ διαδρομὴ τοῦ π. Νικολάου Κασσανδριανοῦ, πρωτοπρεσβυτέρου καὶ ἐφημερίου τῆς ἐνορίας τῆς τοῦ Χριστοῦ Γεννήσεως, ἀλλὰ καὶ Ἀρχιερατικοῦ Ἐπιτρόπου Σκοπέλου-Ἁλοννήσου
Κείμενο: π. ΚΩΝ. Ν. ΚΑΛΛΙΑΝΟΣ
Σήμερα πανηγυρίζουμε μιὰ κορυφαία τῆς Ἐκκλησίας μας ἑορτή, καθὼς μνείαν ποιούμεθα τῆς ἀναστηλώσεως τῶν Ἁγίων εἰκόνων καὶ τοῦ θριάμβου τῆς Ὀρθοδοξίας ἔναντι τῶν κακοβούλων καὶ ἀνιστορήτων πολεμίων Της. Κι ἄν ὁμιλοῦμε γιὰ θρίαμβο, εἶναι, ἐπειδὴ ἡ Πίστις μας βασίζεται σὲ αὐτὸν τὸν κυριακὸ λόγο ποὺ ἀκούσαμε στὴν εὐαγγελικὴ περικοπὴ σήμερα: «Ἔρχου καὶ ἴδε». Δηλαδή, έλα μέσα στὴν ἐκκλησία καὶ πρόσεξε τὰ ὅσα τελοῦνται, ψάλλονται, λέγονται ἤ καὶ πραγματοποιοῦνται. Πρόσεξε καὶ ἀφουγκράσου, ποιὸς εἶναι ὁ σκοπὸς ὅλων αὐτῶν. Ποὺ γίνονται «τοῦ σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν ἤ ἐλεηθῆναι τὰς ψυχάς ἡμῶν». Μὲ λίγα λόγια προσευχόμαστε, ὅπως ἔλθει μέσα μας ὁ Θεός νὰ ἡρεμήσει καὶ καταλαγιάσει τὴν ταραχὴ ποὺ οἱ ψυχές μας κρύβουν. Γι’ αὐτὸ κι ἀντικρύζουμε καὶ τιμᾶμε τὶς εἰκόνες τῶν Ἁγίων μας καὶ της Ἀχράντου Μητέρας μας, τῆς Παναγίας, ποὺ μὲ τόση στοργὴ ἡρεμία καὶ ἀγάπη μᾶς κοιτάζουν καὶ μᾶς προσέχουν στὴν Εὐχαριστιακὴ αὐτὴ σύναξη-ὅπως αὐτὴ ποὺ τελοῦμε σήμερα, πανηγυρίζοντες κιόλας.
Καὶ συναχθήκαμε σήμερα, λοιπόν, στὸν πάνσεπτο αὐτὸν τῆς Ἐπισκοπῆς, τὸν Μητροπολιτικὸ Ναὸ τῆς τοῦ Χριστοῦ Γεννήσεως, ποὺ ἀποτελεῖ καὶ εἶναι το ἱερό σέμνωμα, ὄχι μόνο τῆς Σκοπέλου, ἀλλὰ καὶ ὅλων τῶν Σποράδων νήσων. Εἶναι, βλέπετε, ὁ ἀρχαιότερος ναός, ποὺ φυλάσσει μνῆμες ἱερὲς, πάνσεπτες, καὶ μοναδικὲς καθὼς εἶναι ἐν ἐνεργείᾳ ἐνοριακὸς ναὸς ἀπὸ τῆς ἀρχῆς τῆς διαδόσεως τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως στὸ νησί μας. Μιᾶς πίστεως, τῆς ὁποίας τὸ ἀκριβὸ τίμημα πλήρως ὁ πρῶτος γνωστός μάρτυρας, ὁ Ἅγιος Ρηγῖνος καὶ μαζί του – σύμφωνα με την παράδοση - καὶ σαράντα Σκοπελίτες. Γι’ αὐτὸ καὶ λιτανεύοντας τὴν Ἁγία δεξιὰ τοῦ Ἁγλιου μας, ποὺ ἀπ’ αἰώνων φυλάσσεται στὸν ἐν λόγῳ ναό, γνωστοποιοῦμε γι’ ἄλλη μιὰ φορὰ τὴν πίστη τῶν πατερων μας, ποὺ ἔχει ἐνδυθεῖ τὴν πορφύρα τοῦ αἵματος τοῦ Ἁγίου μας.
Κι ὁ ναὸς αὐτὸς σήμερα ἄγει τὴν ἄλλη του πανήγυρι, ἐκτὸς ἐκείνης τῆς τῶν Χριστοῦ Γεννῶν, ἐπειδὴ ἀπὸ τὶς ἡμέρες ἐκεῖνες ποὺ τὸ νησί μας μαζὶ μὲ τὴ Σκιάθο , τὴν Ἁλόννησο καὶ το Τρίκερι άποτελοῦσαν ξεχωριστὴ Ἐπισκοπή, ἐκείνη τῆς Σκιάθου, Σκοπέλου και Τρικκέρων (ἀργότερα) μὲ ἕδρα τὴ Σκόπελο καὶ κέντρο τὸν ναὸ αὐτόν, πανηγύριζε τὴν ἡμέρα αὐτὴ μὲ τὸν Ἐπίσκοπο ἐπικεφαλῆς καὶ ὅλον τὸν ἱ. Κλῆρο τῶν 11 ἐνοριῶν τῆς Χώρας τῆς Σκοπέλου.
Ἑπομένως, ὅσοι κατανοοῦν τὰ παραπάνω ἀσφαλῶς καὶ αἰσθάνονται τὸ ἱερὸ ρῖγος τῆς Μνήμης. Καὶ δικαίως, μάλιστα, καθὼς ς’ αὐτὸν τὸν ναὸ συνυπάρχουν οἱ σκιὲς τῶν Ἁγίων προκατόχων, τῶν Ἁγίων Ἀρχιερέων -μεταξύ τους κι Ἅγιος Ρηγῖνος- ἀλλὰ και ἕνα πλῆθος πιστῶν, ἐπιτρόπων, ἱεροψαλτῶν, ποὺ εὐεργέτησαν τὴν ἐνορία αὐτὴ νὰ ὁδηγεῖ τὰ βήματά της αἰῶνες τώρα…