Στις πλατείες περιεζωσμένες σάκους
Αργοσβήνουν Ζωές
Ήχος βημάτων οπλοφόρων ανδρών
Λαφυραγωγούν το δίκαιο
Μισθώνουν παραβάτες
Στερούν την κρίση ενδεών
Η καρδιά περίλυπος
Θέλει να κλάψει
Τους φυγάδες της ζωής
Να υψώσει φωνή να ανέβει ψηλά
Στου ξολοθρεμού τον γκρεμό
Να δει τα ξηραμένα χόρτα
Που είναι τα άνθη της γης
Οι θερινοί καρποί
Τα δώρα των αμπελώνων
Τόση αφθονία σε ποιες αποθήκες
Καταχώθηκε
Από τους κυρίους των εθνών
Λυγμοί αίματος περιπλανωμένων
Κατακλύζουν την κοιλάδα
Της Σιών
Άνεμος παρερχόμενος
Και μη επιστρέφων
