Adriana Maria Butnariu: ΔΙΑΚΕΚΑΥΜΕΝΗ ΠΟΙΗΤΙΚΗ (ποίημα)

Τὰ λόγια μου χτυποῦν στὸ χαλασμένο, παλιὸ πληκτρολόγιο,

στὰ μάτια ἐκείνων ποὺ κοιτοῦν τὴν ποίησή μου

μὲ τὸν μεγεθυντικὸ φακὸ τῆς γιαγιᾶς.

Adriana Maria Butnariu: ΜΟΝΟ ΕΓΩ (ποίημα)

Ἔκρυψα τὴν εὐτυχία μου στὶς παλάμες σου

καὶ τώρα ἀναζητῶ τὴ μοῖρα τῆς ἀγάπης μας

σὲ κρυστάλλινες δακτυλῆθρες…

Ἡ ἀγάπη μου πέθανε ἐδῶ καὶ καιρό.

Τὰ δάχτυλά μου δὲν ξέρουν πιὰ

ν’ ἀναζητοῦν τὸ νόημα τῆς ζωῆς

μέσα ἀπὸ ἄνθη κι ἀναστεναγμούς.

Τώρα εἶμαι μόνο ἐγὼ κι ὁ ἑαυτός μου.

Μόνο ἐγώ.

  

Adriana Maria Butnariu, 25 Μαΐου 2006.

Μετάφραση – ἐπιμέλεια: Ἀντώνης Φουντῆς, 15 Νοεμβρίου 2025.

Ἄνθρωπον ζητῶ… στίς λεωφόρους τοῦ διαδικτύου. Σχέσεις καί ἐξαρτήσεις στήν ψηφιακή ἐποχή

Ἄνθρωπον ζητῶ…^[1] στίς λεωφόρους τοῦ διαδικτύου. Σχέσεις καί ἐξαρτήσεις στήν ψηφιακή ἐποχή

 Ὁμιλία τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Αὐστραλίας κ.κ. ΜΑΚΑΡΙΟΥ,

κατά τήν τελετή ἀναγορεύσεώς του σέ Ἐπίτιμο Διδάκτορα

τοῦ Τμήματος Ἰατρικῆς τῆς Σχολῆς Ἐπιστημῶν Ὑγείας

τοῦ Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.

(Λάρισα, τῇ 11ῃ Νοεμβρίου 2025)

Adriana Maria Butnariu: ΧΡΩΜΑΤΑ (ποίημα)

Ντύνομαι πάντα στὸ χρῶμα τοῦ φθινοπώρου

καὶ, παραδόξως, προσποιοῦμαι πάντα πὼς ἀγαπῶ τὴν ἄνοιξη.

Adriana Maria Butnariu: ΓΡΑΦΩ (ποίημα)

Γράφω

καὶ δὲν θέλω νὰ σταματήσω!

Γράφω

ἀδιάκοπα.

Οἱ λέξεις κουβαλοῦν τὸν πόνο μου.

Adriana Maria Butnariu: ΑΝΤΙΟ (ποίημα)

Ἔφυγες.

Πάντως μοῦ ἄφησες

σ’ ἕναν φάκελο

ἕνα γράμμα

τὸ ὁποῖο δυστυχῶς ξέχασες νὰ γράψεις.

Adriana Maria Butnariu: ΗΡΘΑ (ποίημα)

Μὲ τὴ χθεσινοβραδινὴ βροχή,

ἔλαβα τὸ μήνυμά σου.

Καὶ ἦρθα ἔτσι ὅπως μὲ ξέρεις:

μὲ τὸ μέτωπο γεμᾶτο σκέψεις,

μὲ τὰ χέρια νὰ μυρίζουν γιασεμί…

Adriana Maria Butnariu: ΚΟΙΝΟΤΟΠΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ (ποίημα)

Χωρὶς ἐσένα, ὅλα εἶναι θλιμμένα:

ἕνα κοινότοπο παιχνίδι, καὶ ψυχρό.

Νιώθω πὼς δὲν ὑπάρχω πιά.

Adriana Maria Butnariu: ΘΑΛΑΣΣΑ (ποίημα)

Ἔχω μέρες ποὺ περνῶ ὧρες στὴν ἀκροθαλασσιὰ

κι ἀκούω τὰ κύματα καὶ τὸν κρύο ἄνεμο

νὰ γλιστράει πάνω στὴν ἄμμο,

τὴ λεπτή, τὴ βρόμικη, γεμάτη φύκια καὶ σκουπίδια -

παροδικὰ ναυάγια, συλλεγμένα ἀπ’ τὴ θάλασσα…

Η Δρ Ανθούλα Δανιήλ για το βιβλίο του Παναγιώτη Καποδίστρια "Μια ζωή σε Ονειροτροφείο" (ανθολογία στα αραβικά)

Ανθούλα Δανιήλ: Παναγιώτης Καποδίστριας, Μια ζωή σε Ονειροτροφείο -Μετάφραση: Ρόνι Μπου Σάμπα. Εκδόσεις Εν πλω 2025 

Ο π. Παναγιώτης Καποδίστριας είναι ένας άνθρωπος με διπλή υπόσταση. Αφενός ασκεί τον ρόλο του ως εφημέριος στην Εκκλησία, αφετέρου στο γραφείο του ως ποιητής. Και τις δύο υποστάσεις του τις υπηρετεί σωστά έχοντας τα θεμέλιά του στα βουνά και τα βουνά σηκώνοντας στον ώμο του, όπως παρεμφερώς λέει ο Οδυσσέας Ελύτης στο Άξιον Εστί. Η πρώτη από της υποστάσεις του, η ιεροσύνη, υποθέτω, οφείλεται στην «Κλήση» που προφανώς έλαβε και φόρεσε το ευλογημένο ράσο. Η δεύτερη πηγάζει από την μεγάλη πνευματική παράδοση της Επτανήσου γενικώς, και του νησιού του ειδικώς, της Ζακύνθου, που γέννησε τον Διονύσιο Σολωμό και τον Ανδρέα Κάλβο, ανάμεσα σε πολλούς άλλους ακόμα, και σε όλες τις Τέχνες. Και αυτή η κληρονομιά είναι μεγάλο βουνό που όμως το σηκώνει στον ώμο του όπως ο «Κουροτρόφος», με αγάπη, σεβασμό και φροντίδα. 

Adriana Maria Butnariu: ΑΒΓ (ποίημα)

πληκτρολογῶ μὲ μικρὰ γράμματα,

χαζεύω ἱστοσελίδες μὲ ἄδειες εἰκόνες,

α β γ δ

……..

Adriana Maria Butnariu: ΣΚΙΕΣ (ποίημα)

Μπλὲ σκιὲς χάνονται στὸ ψυχρὸ σούρουπο

καὶ σταγόνες βροχῆς, κρύες καὶ βαριές, πέφτουν πάνω μας

σὰν σὲ γυάλινους βράχους,

διάφανους καὶ σιωπηλούς…

Adriana Maria Butnariu: ΤΙΠΟΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ (ποίημα)

Ἔχω ἀνάγκη ἀπὸ μιὰ ὑπερβολικὴ δόση ἀγάπης,

μὰ νὰ εἶναι ἀληθινή·

ὄχι σὰν αὐτὴ μὲ barcode καὶ ἡμερομηνία λήξης!

Ἔχω ἀνάγκη ἀπὸ ἀγάπη·

ἀπὸ μιὰ αἴσθηση ποὺ νὰ μὲ βεβαιώνει

γιὰ μιὰ ἐλάχιστη σταθερότητα

σ’ αὐτὸν τὸν κόσμο,

τὸν τόσο ἀπατηλὸ καὶ φευγαλέο…

Adriana Maria Butnariu: ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ (ποίημα)

Κοιτάζομαι στὸν καθρέφτη τῶν γκρίζων σύννεφων

καὶ δὲν ξέρω ποιός μοῦ δάνεισε αὐτὸ τὸ σῶμα καὶ τὶς σκέψεις:

Adriana Maria Butnariu: ΞΑΝΑ (ποίημα)

Περιπλανιέμαι ξανὰ σ’ ἕναν ἄγνωστο δρόμο,

ψάχνοντας βιαστικὰ τὴ σκιά μου,

ριγμένη τυχαία στὰ βρόμικα καὶ σκοτεινὰ πεζοδρόμια:

εἶναι ἐδῶ!

Adriana Maria Butnariu: ΛΗΘΗ (ποίημα)

Ἐπιστολή:

 

Ἴσως ἡ παρουσία σου

νὰ εἶναι φάντασμα

στὴ μπλὲ νύχτα

ἀπ’ τὴν ὁποία δὲν μπορῶ πιὰ νὰ βγῶ·

Adriana Maria Butnariu: ΕΞΙΣΩΣΗ (ποίημα)

Τὶ θέλεις ἀπὸ μένα;

Τὴ βροχὴ τῶν σκέψεών μου πάνω σου

ἢ τὸ γλυκὸ κλᾶμα τοῦ δειλινοῦ

ἀπ’ τοὺς σβησμένους πολυελαίους τῆς ἀγάπης;

Adriana Maria Butnariu: ΠΕΣ ΜΟΥ ΕΣΥ (ποίημα)

Ξυπνήσαμε ἕνα κρύο φθινοπωρινὸ πρωινὸ στὸ χεῖλος τῆς ἀγάπης

κι ἀπὸ ὑπερβολικὴ διαύγεια, γλιστρήσαμε στὴν ἀχρονία τῆς ἀναμονῆς

καὶ τῆς γεωμετρίας στὸν χῶρο·

κατὰ λάθος, εἶχα πάρει μαζί μου καὶ τὸ εἰσιτήριο τοῦ τρένου

μὲ τὸ ὁποῖο εἶχα ὑπολογίσει, θυμᾶσαι;…

Adriana Maria Butnariu: ΗΛΙΟΒΑΣΙΛΕΜΑ (ποίημα)

ἐσύ,

πόθος μου,

ἡλιοβασίλεμα…

Adriana Maria Butnariu: ΥΠΝΟΣ (ποίημα)

Ὁ ὕπνος γδύθηκε ἀπὸ πάνω μου…

Ξύπνησα ἀπὸ σένα

κι ἔτρεξα μὲ ἀνυπομονησία στὰ ὄνειρά σου…

Κρυώνω

καὶ θὰ ἤθελα νὰ μποροῦσα

νὰ ἐπιστρέψω ξανὰ σ’ ἐμᾶς.

Adriana Maria Butnariu: ΠΟΥ; (ποίημα)

Ποῦ φεύγει ὁ χρόνος ὅταν εἶσαι μαζί μου;

Ποῦ χανόμαστε ὅταν εἴμαστε μαζί;

Ἀρχίζω νὰ καταλαβαίνω γιατὶ κλαῖνε τὰ χορταράκια τὸ πρωὶ

κάτω ἀπ’ τὰ γυμνὰ ἀπὸ σένα βήματά μου…

Adriana Maria Butnariu: ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ (ποίημα)

Στὴ μπροστινὴ πόρτα

βρῆκα τὸ σημείωμά σου,

δίπλα σ’ ἕνα βαριεστημένο τριαντάφυλλο!

Adriana Maria Butnariu: ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ (ποίημα)

Λὲς λόγια χωρὶς νόημα…

Κυνηγᾶς ψευδαισθήσεις

μὲ τὴ δίψα ἑνὸς μπουμπουκιοῦ

ποὺ λαχταρᾶ τὸ φιλὶ τῆς ἄνοιξης

τὴν σιωπηλὴ ὥρα τῆς ἀποσύνθεσης·

Adriana Maria Butnariu: ΠΛΗΞΗ (ποίημα)

Ἀπὸ τὴν ὑπερβολικὴ πλήξη,

μεταφρασμένες ἀπὸ μιὰ παρεξηγημένη γλωσσικὴ οἰκονομία,

λέξεις συνωστίζονται ἀτάκτως στὸ ράφι τοῦ βιβλιοπωλείου!

Adriana Maria Butnariu: ΧΑΟΣ (ποίημα)

Κοίτα τὸν οὐρανό:

εἶναι μαῦρος καὶ θλιμμένος!

Τ’ ἀστέρια ἔχουν σβήσει

καὶ τὸ φεγγάρι ἔχει ἀποκοιμηθεῖ

κατὰ τὴ διάρκεια μιᾶς ὁλικῆς ἔκλειψης!

Adriana Maria Butnariu: ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ (ποίημα)

Βροχή...

Ἡ ἀγάπη χάνεται σὲ μεγάλες,

κρύες σταγόνες

κι ἀποσταλάζει στὸν οὐρανό,

ἀνατρεπόμενη στὸ ἔδαφος!

π. Γεωργίου Λέκκα: ΓΙΑ ΤΑ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΛΕΙΠΕΙΣ (νέο ποίημα)

σ’ όλους αυτούς που ξέρουν

 

Αν όπως λένε ο χρόνος επουλώνει τις πληγές

τότε γιατί εγώ πονώ σαν να ’φυγες εχτές

κι έχω πάντα το ίδιο φρέσκια στ’ ακροδάχτυλα

την αίσθηση απ’  το δέρμα του κορμιού σου;

Διονύση Σέρρα: ΑΝΕΚΔΟΤΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ, ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΦΙΕΡΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ ΕΛΥΤΗ ΣΤΟΝ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ

ΛΟΓΟΙ Αγίου Παϊσίου του Αγιορείτου [5 τόμοι - 960 σελίδες]

π. Π. Καποδίστριας: Η ΕΥΧΗ ΤΗΣ ΑΝΑΦΟΡΑΣ ΩΣ ΚΟΡΥΦΩΣΗ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΚΑΙ Η ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΩΣ ΠΡΟΣΛΗΨΗ ΤΩΝ ΕΣΧΑΤΩΝ

 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ ΑΚΟΛΟΥΘΩΣ:

Το 13ο τεύχος του «ΑΧΙΛΛΙΟΥ ΠΟΛΙΣ»

Κυκλοφορήθηκε το 13ο τεύχος της εξαμηνιαίας επιστημονικής περιοδικής έκδοσης της Ιεράς Μητροπόλεως Λαρίσης και Τυρνάβου «ΑΧΙΛΛΙΟΥ ΠΟΛΙΣ». Το νέο τεύχος είναι αφιερωμένο σέ δύο κεντρικά θέματα: στην Πρώτη Οικουμενική Σύνοδο, καθώς συμπληρώνονται φέτος 1700 χρόνια από τη διεξαγωγή της (325 μ.Χ.), οπότε και έχουμε την πρώτη επίσημη σε συνοδικό επίπεδο παρουσία Μητροπολίτη Λαρίσης, του Αγίου Αχιλλίου, προστάτου του τόπου, και στην κατήχηση της Εκκλησίας, θέμα πολύ σημαντικό που άπτεται της αποστολής της στον σύγχρονο κόσμο και άνθρωπο.

Γεωργίου Λέκκα: ΩΣΑΝ ΕΚΟΥΣΙΟ (νέο ποίημα)

Χρόνια προσπαθούσες

να βάψεις τα μαλλιά σου

πλατινέ κι όλο αποτύγχανε.

Τί κι αν απέτυχες να κάνεις

μια επιλογή τα γηρατειά

αφού κατάφερες να υποδεχθείς

ωσάν εκούσιο τον θάνατό σου.

10.5.2025.

 

Ο Πρωτοπρεσβύτερος Δρ. Γεώργιος Λέκκας είναι κληρικός της Ιεράς Μητροπόλεως Βελγίου, Κάτω Χωρών και Λουξεμβούργου.

Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας Μακάριος: VOX POPULI (ΦΩΝΗ ΛΑΟΥ) ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ. Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΑΠΕΙΛΗ ΑΛΛΟΙΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ ΦΡΟΝΗΜΑΤΟΣ

«Vox Populi^[1] (Φωνὴ λαοῦ) στὸ διαδίκτυο.

Ἡ σύγχρονη ἀπειλὴ ἀλλοιώσεως τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ καὶ δημοκρατικοῦ φρονήματος».

Ὁμιλία τοῦ Σεβ. Ἀρχιεπισκόπου Αὐστραλίας κ.κ. ΜΑΚΑΡΙΟΥ,

κατὰ τὴν τελετὴ ἀναγορεύσεώς του σὲ Ἐπίτιμο Διδάκτορα

τῶν Τμημάτων Θεολογίας καὶ Κοινωνικῆς Θεολογίας & Θρησκειολογίας

τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Ε.Κ.Π.Α.

(Ἐν Ἀθήναις, τῇ 7ῃ Μαΐου 2025)

Γεωργίου Λέκκα: ΑΟΡΑΤΕΣ ΠΑΡΟΥΣΙΕΣ (νέo ποίημα)

Δύο χρόνια από την κρίσιμη επέμβαση

θυμήθηκα τον γιατρό ένδακρυ να λέει:

«Δυστυχώς μάς νίκησε η ασθένεια».

Τότε ήμουν ακόμα ανυποψίαστος

πως ο θάνατος απασφαλίζει οριστικά αόρατες παρουσίες,

που συνήθως αγνοούμε εμείς οι ζωντανοί.

Γεωργίου Λέκκα: ΜΕ ΤΟ ΜΑΞΙΛΑΡΙ ΣΟΥ ΑΓΚΑΛΙΑ (νέο ποίημα)

 

Κοιμάμαι με το μαξιλάρι σου αγκαλιά

έτσι που από κάποια στιγμή και μετά

το χέρι μου δεν μπορεί να διακρίνει πια

αν αγκαλιάζει εσένα ή το μαξιλάρι σου.

Συχνά ακούω τους σφυγμούς αριστερά

αλλά μού είναι αδύνατο να πω με σιγουριά

αν είναι η καρδιά μου ή το μαξιλάρι σου.

Δύσκολο να βγω κι απ’ τα σκεπάσματα

γιατί δεν θέλω να χωριστώ το μαξιλάρι σου.

Ξαναβάζω τότε τα μαξιλάρια μας κολλητά

που περιμένουν να ξανακοιμηθούμε αγκαλιά.

Στο μεταξύ, στο μαξιλάρι σου φιλώ προσεκτικά

εσένα, τον Χριστό, την Παναγιά.

 

10.4.2025.

 

Ο Πρωτοπρεσβύτερος Δρ. Γεώργιος Λέκκας είναι κληρικός της Ιεράς Μητροπόλεως Βελγίου.  

ΤΑ ΑΓΙΟΛΟΓΙΚΑ ΣΤΟΝ ΚΑΒΑΦΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΥΤΗ

Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου 

Η θρησκευτικότητα των δύο μεγάλων ποιητών μας του Κ.Π. Καβάφη και του Οδυσσέα Ελύτη, έχει γίνει αντικείμενο μελέτης από τους ειδικούς. Μια ενδιαφέρουσα πτυχή αυτής της θρησκευτικότητας είναι η έμπνευση των δύο ποιητών από Αγίους της Ορθόδοξης Εκκλησίας, για τους οποίους έγραψαν ποιήματα ή δοκίμια, ενώ ανακαλύπτουμε διάσπαρτες αναφορές και σε άλλα έργα τους. 

Γεωργίου Λέκκα: ΜΙΑ ΨΥΧΗ ΚΑΙ ΕΝΑ ΣΩΜΑ (νέο ποίημα)

«Η ψυχή μου όμως -πίστευέ το- μόλις πεθάνω,

θα κρεμαστεί για πάντα πάνω στη δική σου ψυχή.

Μαζί της θα προσκυνήσω με παρρησία στο βήμα

του Χριστού. Και θα καμαρώνω για τα παθήματά σου.

Θα είμαι στολισμένη με τις πληγές σου και θα έχω

μερίδιο στα πολύτιμα βραβεία και στη χαρά σου.»* 

Γεωργίου Λέκκα: ΜΗΝ ΑΔΗΜΟΝΕΙΣ (νέο ποίημα)

Μην αδημονείς

που τίποτα τ’ απρόβλεπτο

δεν έχει η ζωή σου

 

γιατί έρχεται ώρα

που τίποτα δεν θα ’ναι

πλέον κανονικό.

7.3.25.

 

Ο Πρωτοπρεσβύτερος Δρ. Γεώργιος Λέκκας είναι κληρικός της Ιεράς Μητροπόλεως Βελγίου.

Παναγιώτη Καποδίστρια: ΡΑΓΕΣ ΘΑΝΑΤΟΥ (τρίστιχα)

λόγω Τεμπών, 28.2.2023

 

Μάρτιος μουντός

χαμός εντός - κι απέξω

ράγες θανάτου.

Γεωργίου Λέκκα: ΠΕΣ ΜΟΥ ΚΑΤΙ ΟΜΟΡΦΟ ΑΠΟΨΕ (νέο ποίημα)

Πες μου κάτι όμορφο απόψε

ν’ αντέξω το σκοτάδι ώς το πρωί

κι αν θες τη νύχτα αυτή στα δύο κόψε

να την περάσουμε πιο εύκολα μαζί.

Το παγκόσμιο όραμα στην εκκλησιαστική ζωή και δράση

Αναστασίου, Αρχιεπισκόπου Τιράνων και πάσης Αλβανίας

Ἱεραποστολή στά ἴχνη τοῦ Χριστοῦ, εκδ. Αποστολικής Διακονίας, Αθήνα, 2007, σελ. 292-302

[...]

Ενώ όμως το παγκόσμιο όραμα δεσπόζει τόσο έντονα στη διδασκαλία και την λατρεία της Ορθόδοξης Εκκλησίας, δεν έχει αντίστοιχη στην καθημερινή πνευματικότητά της. Αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς στην αυτοκριτική μας, οφείλουμε να παραδεχθούμε ότι στα άμεσα εκκλησιαστικά ορθόδοξα ενδιαφέροντα κυριαρχούν συνήθως τα εθνικά ζητήματα των επιμέρους αυτοκεφάλων Εκκλησιών και το παγκόσμιο όραμα της διακηρύξεως του Ευαγγελίου παραμένει θαμπό και άτονο. Οι ιστορικοί λόγοι που μας οδήγησαν σ' αυτό υπήρξαν ασφαλώς σημαντικοί, αλλά δεν θα αναφερθούμε τώρα σε αυτούς. Η σημερινή πάντως πραγματικότητα μας επιβάλλει να επανεκτιμήσουμε αυτό που ήδη μας αποκαλύπτει η ορθόδοξη θεολογία που αποτελεί σταθερό πλαίσιο της ορθόδοξης λατρείας.

Η δοξολογική κατανόηση της ζωής και της Ιεραποστολής

Αναστασίου, Αρχιεπισκόπου Τιράνων και πάσης Αλβανίας

Πάντα τα Έθνη 17 Α΄ Τρίμηνο 1986, σελ. 20-22

Όταν χρησιμοποιούμε εκφράσεις και έννοιες, όπως «δόξα Θεού», «δοξολογική στάση», «εις δόξαν Θεού», οι περισσότεροι συνήθως σκεπτόμαστε κάτι που προσφέρεται στο Θεό, μια υμνολογική στάση, κάτι που γίνεται για τη δόξα του Θεού. Η παράλληλη χρησιμοποίηση της λέξεως «δόξα» για θέματα του ανθρωπίνου βίου έχει συμβάλει στην αλλοίωση του αρχικού βιβλικού νοήματος της. Μερικοί μάλιστα διερωτώνται, τι ανάγκη έχει ο ανενδεής Κύριος του σύμπαντος, να του αναπέμπουν τα πλάσματα Του δόξα; Εν τούτοις, η έννοια, το μήνυμα και η επικαιρότητα των αληθειών που σχετίζονται με τη δόξα του Θεού είναι πολύ ευρύτερα και βαθύτερα και έχουν πολύμορφες συναρτήσεις για τη ζωή και την Ιεραποστολή.

Γεωργίου Λέκκα: ΟΠΟΥ ΚΟΙΤΑΩ ΕΙΣΑΙ ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΜΕ ΚΟΙΤΑΣ (νέo ποίημα)

Αν συνηθίσω στην ιδέα πως δεν έχεις φύγει

ίσως μπορέσω να συνεχίσω τη ζωή μου κανονικά.

 

Πότε στη στέγη, πότε στο διπλανό καμπαναριό -  

όπου κοιτάω είσαι εκεί και με κοιτάς

μόνο που δεν μπορώ πια να σε δω όπως παλιά.

Πώς να ζητήσω να ’ρθεις πάλι πίσω

όταν γνωρίζω πόσο είσαι καλά.

 

Γιατί πρέπει, λοιπόν, να φύγουν οριστικά όσοι αγαπάμε

για να τους αγαπήσουμε, επιτέλους, ολοκληρωτικά;

 

25.1.25.

 

Ο Πρωτοπρεσβύτερος Δρ. Γεώργιος Λέκκας είναι κληρικός της Ιεράς Μητροπόλεως Βελγίου.

π. Π. Καποδίστρια: Η ΠΟΙΗΣΗ ΩΣ "ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΛΑΜΠΡΗΣ" ή ΕΚΚΛΗΣΙΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΛΟΥΘΩΣ:

Γεωργίου Λέκκα: ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙ Η ΘΑΛΑΣΣΑ (νέo ποίημα)

  

Όταν ο ορίζοντας μοιάζει προσώρας κλειστός

μια επιλογή είναι να κάνεις άλματα πίσω

αν και η ανακατάληψη του παρελθόντος

είναι ακόμα πιο επώδυνη διαδικασία

κι από την κυοφορία του μέλλοντος.

Μεγάλωσα πολύ κοντά στη θάλασσα

έτσι κάθε φορά που ένιωθα λίγο μοναξιά

εύκολα εύρισκα κάπου να μιλήσω.

Μου λείπει η θάλασσα τώρα που εσύ πήγες

πιο πέρα κι από τη γραμμή του ορίζοντα

εκεί όπου κανείς πια δεν γερνά

κι εγώ έχω μείνει πίσω να γερνάω μόνος.

 

5.1.25.

 

Ο Πρωτοπρεσβύτερος Δρ. Γεώργιος Λέκκας είναι κληρικός της Ιεράς Μητροπόλεως Βελγίου.

[Εικαστικό σχόλιο: Δημοσθένης Κοκκινίδης]

ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΚΕΣ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΖΩΗΣ ΤΗΣ ΖΑΚΥΝΘΟΥ

Γράφει ο Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ, 

MSc Θεολογίας - Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος Ι. Μ. Ζακύνθου

Η Ζάκυνθος, στο πλαίσιο των Επτά Νησιών του Ιονίου Πελάγους, αλλά και ως πέρασμα ή σημείο ώσμωσης μεταξύ Ανατολής και Δύσης, αναγεννησιακών τεκταινομένων και βυζαντινών δεδομένων, αποτέλεσε, στο διάβα των ιστορικών χρόνων, τόπο και τρόπο ενός ιδιάζοντος Πολιτισμού εν γένει, πολλώ δε μάλλον εστιάζοντας εν προκειμένω στην εκκλησιαστική ζωή, ιδιαιτέρως δε στα τελούμενα της λειτουργικής - λατρευτικής ζωής.