Adriana Maria Butnariu: ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ (ποίημα)

Στὴ μπροστινὴ πόρτα

βρῆκα τὸ σημείωμά σου,

δίπλα σ’ ἕνα βαριεστημένο τριαντάφυλλο!

Ἡ βροχὴ εἶχε σβήσει τὰ γράμματα,

ποὺ εἶχαν μαζευτεῖ ζαλισμένα στὶς γωνίες,

σὲ μεγάλες κηλίδες ξεθωριασμένου μελανιοῦ:

Τὰ πῆρα ἕνα – ἕνα,

τὰ ἔβαλα νὰ στεγνώσουν

στὸν φοῦρνο μικροκυμάτων

καὶ περίμενα τὸν μεταλλικὸ θόρυβο…

ντίιινγκ!!!!

Τὰ μάζεψα προσεκτικά,

τὰ ἔγραψα σὲ μιὰ κάπως ζαρωμένη χαρτοπετσέτα

καὶ τὴ διάβασα μὲ ἀνυπομονησία.

Μιλοῦσες γιὰ ἕναν λογαριασμὸ internet

καὶ μιὰ προθεσμία γιὰ ἕνα δὲν-ξέρω-ποιό συμβόλαιο!!!

Μὰ καὶ βέβαια λυπήθηκα.

Τὰ ὄνειρά μου μετατράπηκαν

σὲ διαφανεῖς καὶ θλιβεροὺς χαρταετούς·

ὁ οὐρανός μου κλείστηκε στὸν ἑαυτό του

σὰν ἕνα παλιὸ καὶ σκουριασμένο λουκέτο!

Μοῦ ἔμειναν οἱ ἐρωτήσεις,

σκορπισμένες στὶς μοναχικὲς κορυφὲς τῆς βραδιᾶς,

καὶ ὁ λογαριασμὸς ποὺ πρέπει νὰ πληρώσω!

Μόνο τὸ τριαντάφυλλο, βαριεστημένο ἀκόμη,

γέρνει γλυκὰ σ’ ἕνα δοχεῖο Nesquik!

  

Adriana Maria Butnariu,

18 Αὐγούστου 2008.

 

Μετάφραση – ἐπιμέλεια: Ἀντώνης Φουντῆς, 2 Ὀκτωβρίου 2025.