Τὶ θέλεις ἀπὸ μένα;
Τὴ βροχὴ τῶν σκέψεών μου πάνω σου
ἢ τὸ γλυκὸ κλᾶμα τοῦ δειλινοῦ
ἀπ’ τοὺς σβησμένους πολυελαίους τῆς ἀγάπης;
Κλεῖσε τὰ μάτια:
σβῆσε τὰ συναισθήματα ποὺ κουβαλᾶς στὰ μάτια
σὰν φυλαχτὰ τῆς θύμησης…
καὶ ξεντύσου ἀπ’ τὸ λυκόφως
μὲ τὸ ὁποῖο κρύφτηκα στὰ ὄνειρά σου!
Ἄκου:
ἡ ἀνησυχία τρύπωσε ἀνάμεσα στὶς κλεψύδρες
ποὺ ξεφεύγουν ἀπ’ τὰ δάχτυλά μου…
πόση ἀναμονή!
Adriana
Maria Butnariu, 29 Μαΐου 2008.
Μετάφραση – ἐπιμέλεια:
Ἀντώνης Φουντῆς, 14 Ὀκτωβρίου 2025.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου