Adriana Maria Butnariu: ΓΡΑΦΩ (ποίημα)

Γράφω

καὶ δὲν θέλω νὰ σταματήσω!

Γράφω

ἀδιάκοπα.

Οἱ λέξεις κουβαλοῦν τὸν πόνο μου.

Ἄν δὲν γράψω,

νιώθω τὶς λέξεις μου νὰ λειώνουν,

ξένες καὶ ψυχρές,

ὅπως σὲ μιὰ ἁπλῆ πράξη πρόσθεσης.

Γράφω

καὶ δὲν μπορῶ νὰ σταματήσω!

Γράφω

ἀσταμάτητα.

Οἱ λέξεις γεννιοῦνται βαριὲς ἀπ’ τὴν καρδιά μου,

τὴ λυπημένη καὶ μοναχική.

Ἄν δὲν γράψω,

νιώθω πὼς ἡ ὀδύνη μου χάνεται

σὰν νὰ ἦταν ὅλα ἁπλῶς μιὰ σύμπτωση.

Γράφω.

Τὰ ζεστά μου δάκρυα κρέμονται

ἀπὸ χιλιάδες ἐρωτήματα:

Πῶς δὲν συναντηθήκαμε νωρίτερα;

Γιατὶ δὲν ἀγαπηθήκαμε ἀπ’ τὴν ἀρχή;

Ποῦ γλίστρησαν οἱ ὧρες ποὺ ἤμασταν μαζί;

Πότε ξεθώριασαν τὰ ὄνειρά μας;

Γράφω…

Ξέρω πὼς δὲν μπορῶ νὰ κάνω πιὰ

τίποτε γιὰ ἐμᾶς.

Οὔτε γιὰ ἐμένα,

οὔτε γιὰ σένα.

Τελικὰ

γιὰ τοὺς δυό μας:

Γράφω…

Εἶναι ἤδη πολὺ ἀργά;!

Γράφω…

Σὲ θέλω πίσω;!

 

Adriana Maria Butnariu, 31 Ὀκτωβρίου 2025. 

Μετάφραση – ἐπιμέλεια: Ἀντώνης Φουντῆς, 12 Νοεμβρίου 2025.