Ἀπὸ τὴν ὑπερβολικὴ πλήξη,
μεταφρασμένες ἀπὸ μιὰ παρεξηγημένη γλωσσικὴ οἰκονομία,
λέξεις συνωστίζονται ἀτάκτως στὸ ράφι τοῦ
βιβλιοπωλείου!
Στὴν ἄκρη τοῦ σύμπαντος,
ἀκριβῶς στὸ ἀριστερὸ φρύδι τῶν ὀνείρων,
τὰ βιβλία ἔχουν ἀπογυμνωθεῖ ἀπὸ τοὺς προλόγους
τους
καὶ τρέχουν ξυπόλυτα μέσα στὴ βροχὴ
τῶν σκόρπιων λογοτεχνικῶν ψευδαισθήσεων.
Ὁ ποιητής,
ἂν καὶ ἀκίνητος σὲ μιὰ γωνιὰ ἔξω ἀπ’ τὸν κόσμο,
ὀνειρεύεται τὸ κορίτσι
ποὺ δὲν πουλάει πιὰ τσιγάρα στὸ περίπτερο
καὶ τὸ ὁποῖο, κατὰ τύχη, εἶχε ἀγαπήσει ἀδιάφορα
γιὰ σχεδὸν ἕνα μήνα,
ὅταν ἀκόμη ἀγόραζε λογοτεχνικὰ περιοδικά!
Τελεία καὶ παῦλα!
Adriana Maria Butnariu, 9 Σεπτεμβρίου 2008.
Μετάφραση – ἐπιμέλεια: Ἀντώνης Φουντῆς, 30 Σεπτεμβρίου 2025.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου