skip to main |
skip to sidebar
© ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση και αναπαραγωγή οποιωνδήποτε στοιχείων ή σημείων του e-περιοδικού μας, χωρίς γραπτή άδεια του υπεύθυνου π. Παναγιώτη Καποδίστρια (pakapodistrias@gmail.com), καθώς αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία, προστατευόμενη από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.
Α Ν Α Γ Ν Ω Σ Τ Η Ρ Ι Ο
-
Τι συμβολίζουν τα πορτρέτα του Φαγιούμ
-
Πῶς ἀπὸ τὴν ἀρχαιοελληνικὴ ἀνθρώπινη εὐαισθησία καὶ τέχνη φθάνουμε στὴ
θεανθρωπία καὶ στὴ λειτουργικὴ εἰκόνα τῆς ἘκκλησίαςΚείμενο: Ἀρχιμανδρίτης
Βασίλειος ...
Πριν από 1 ώρα
-
Τι συμβολίζουν τα πορτρέτα του Φαγιούμ
-
Πῶς ἀπὸ τὴν ἀρχαιοελληνικὴ ἀνθρώπινη εὐαισθησία καὶ τέχνη φθάνουμε στὴ
θεανθρωπία καὶ στὴ λειτουργικὴ εἰκόνα τῆς ἘκκλησίαςΚείμενο: Ἀρχιμανδρίτης
Βασίλειος ...
Πριν από 1 ώρα
-
Remarks of His All-Holiness Ecumenical Patriarch Bartholomew at the
Ecumenical Service, Riga Dome Cathedral
-
*Remarks of His All-Holiness Ecumenical Patriarch Bartholomew at the
Ecumenical Service, Riga Dome Cathedral *
(September 13, 2025)
* * *
The Timeless ...
Πριν από 4 ημέρες
-
Διάλεξη Οικουμενικού Πατριάρχη: Η Εκκλησία αντιμέτωπη με την οικολογική
κρίση σήμερα: Επιστήμη, Ηθική, Κοινή Δράση (Πανεπιστήμιο Λετονίας, Ρίγα,
12.9.2025)
-
*Public Lecture of His All-Holiness Ecumenical Patriarch Bartholomew: The
Church Faced with the Ecological Crisis Today: Science, Ethics, Common
Action –...
Πριν από 4 ημέρες
-
Σμύρνη μου αγαπημένη [ολόκληρη η ταινία]
-
*ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΛΟΥΘΩΣ:*
Η *Σμύρνη μου αγαπημένη* είναι ελληνική δραματική ιστορική ταινία σε
σκηνοθεσία Γρηγόρη Καραντινάκη και σενάριο Μιμής Ντενίση. Η ται...
Πριν από 2 εβδομάδες
-
Αρώματα Καΐρου
-
Πριν από 10 χρόνια
-
Τρεις συνεικόνες για τον Ανδρέα Κάλβο
-
[Πρωτοδημοσιεύτηκαν στο Περιοδικό *Επτανησιακά Φύλλα* 29 (2009) 418, 420
και 422,συνοδευόμενα από ποιήματα και αναφερόμενα στον Ποιητή των* Ωδών*.]
*Τώρ...
Πριν από 15 χρόνια
Αν εξαιρέσει κανείς τους συναισθηματικούς δεσμούς με τα παραδοσιακά μουσικά πεδία ή τις επιλογές που βασίζονται σε αισθητικές προτιμήσεις, το σύνολο της μουσικής δημιουργίας, ιστορικής και σύγχρονης, στο σημερινό τοπίο του ελληνικού πολιτισμού, αποτελεί πολιτισμική αξία σημαντικού μεγέθους και απόσταγμα ανθρώπινης εμπειρίας παγκοσμίου ενδιαφέροντος, όπως άλλωστε και κάθε εκφρασμένη ανθρώπινη τέχνη, που καλό θα ήταν να τύχει ανάλογης καταξίωσης μέσα από καταγραφές, μελέτες, ανιδιοτελή προβολή και χρήση.
Η μονομερής προβολή ενός τμήματος του μουσικού πολιτισμού για ιδεολογικούς λόγους, κυρίως, ή εμπορικούς ακυρώνει την ίδια τη δυναμική του συνόλου του πνευματικού έργου μιας εθνότητας ή μιας κοινωνικής ομάδας, και στρέφει προς αβέβαιες κατευθύνσεις τις νέες δραστηριότητες, καταργώντας, στην ουσία, θετικά πρότυπα της ανθρώπινης συμπεριφοράς που εκφράζουν τη βούληση των δημιουργών-αποδεκτών του πολιτισμού, αντικαθιστώντας τα «εκ των άνω» με ένα αξιακό σύστημα οικονομισμού και πλαστής αποδοχής.
Αν εξαιρέσει κανείς τους συναισθηματικούς δεσμούς με τα παραδοσιακά μουσικά πεδία ή τις επιλογές που βασίζονται σε αισθητικές προτιμήσεις, το σύνολο της μουσικής δημιουργίας, ιστορικής και σύγχρονης, στο σημερινό τοπίο του ελληνικού πολιτισμού, αποτελεί πολιτισμική αξία σημαντικού μεγέθους και απόσταγμα ανθρώπινης εμπειρίας παγκοσμίου ενδιαφέροντος, όπως άλλωστε και κάθε εκφρασμένη ανθρώπινη τέχνη, που καλό θα ήταν να τύχει ανάλογης καταξίωσης μέσα από καταγραφές, μελέτες, ανιδιοτελή προβολή και χρήση.
3 σχόλια:
Ωραία μας τα λέει ο κύριος Συνθέτης, αλλά ποιος ακούει πια;
Μέσα σ αυτή την κακόγουστη χαοτική υποβάθμιση που ζούμε είναι καλό ν ακούγονται φωνές που ν αρθρώνουν Λόγο, ώστε κάπου κάτι καλό ν αφυπνιστεί.Λίγες είναι σ όλους του χώρους αλλά ΥΠΑΡΧΟΥΝ.
Μέσα σε δυο παραγράφους ο σπουδαίος Νίκος Γράψας τα λέει όλα:
- Ναι στις καταγραφές και μελέτες του μουσικού μας πολιτισμού, ο οποίος έχει ανάγκη από ανιδιοτελή προβολή και χρήση κι όχι η μουσική στην υπηρεσία του εγώ μας, όπως συνήθως συμβαίνει.
- Όχι στη μονομερή προβολή ενός τμήματος του μουσικού πολιτισμού για ιδεολογικούς λόγους, κυρίως, ή εμπορικούς. Έχουμε υποφέρει από τα κάθε λογής ιδεολογήματα. Ανοιχτοσύνη χρειαζόμαστε και - επιτέλους - σοβαρότητα. Να ξέρουμε τι καλούμαστε να διαχειριστούμε.
Δημοσίευση σχολίου