Οι κορφούλες των δέντρων κάηκαν πάλι απόψε στη δύση.
Θάνατος, ο μεγάλος παρεξηγημένος αυτής της ζωής.
Κι αν ο θάνατος είναι μόνο το φως
που κάνει ερωτεύσιμο το πρόσωπό σου –
συναρπαστικά ωραίο γιατί ξέρει πως είναι εφήμερο;
Εύθραυστοι, τρυφεροί, καταδεκτικοί –
ο θάνατος τελικά μας κάνει ωραίους.
Κατώδυνη γνώση· πόσο θάνατο φέρει η ζωή,
πόσο σκοτάδι το φως, πόση οδύνη η χαρά
και πόση ασχήμια η ομορφιά για να μπορεί να σ’ αρέσει.
Ομορφιά μου εσύ, και τι δεν χρωστάς στον θάνατό σου
που καραδοκεί και τόσο άσπλαχνα τον απαρνιέσαι
μέχρις ότου συμφιλιωθείς οριστικά με τη σκιά σου.
Γιατί, πώς ν’ αντέξεις μετά σε φως καθαρό από σκοτάδι
χωρίς σχετική προπαιδεία σε σκοτάδι που να ’ναι από φως.
25.3.2020
[Ο Πρωτοπρεσβύτερος Δρ. Γεώργιος Λέκκας είναι κληρικός της Ιεράς Μητροπόλεως Βελγίου.]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου