Λευτέρη Παπαδόπουλου, ΔΩΔΕΚΑ ΠΟΝΤΟΥΣ ΚΑΙ ΜΙΣΟ (εκδ. Καστανιώτη)

[Απόσπασμα από το νέο βιβλίο του Λευτέρη Παπαδόπουλου, Δώδεκα πόντους και μισό, που κυκλοφόρησε πριν λίγες μέρες (Ιούνιο 2009) από τις εκδόσεις Καστανιώτη. Πηγή: Ιδιωτική Οδός. Την έκδοση επιμελήθηκε ο Δημήτρης Καραδήμας. Σύνθεση εξωφύλλου: egreen / E. Πάγκαλου.]

ΠΟΡΝΕΙΑ Η ΣΧΕΣΗ ΕΚΤΟΣ ΓΑΜΟΥ

Oι άγιοι πατέρες της Εκκλησίας, ώρες ώρες, δείχνουν με κάποιες αποφάσεις τους ότι δεν ζουν στον 21ο αιώνα και δεν βλέπουν τι γίνεται γύρω τους... Πριν από μερικά χρόνια, πέρασαν από δικαστήριο τον Μητροπολίτη Ζακύνθου Χρυσόστομο, ο οποίος, σε μια συνέντευξή του, είχε ταχθεί εμμέσως υπέρ των προγαμιαίων σχέσεων. Τι να έκανε ο άνθρωπος; Να έκλεινε τα μάτια του μπρος στην πραγματικότητα; Την παρακολούθησα από κοντά όλην αυτή την ιστορία. Και πήγα και κατέθεσα υπέρ του Χρυσόστομου. Αλλά οι «δικαστές» του τον καταδίκασαν.

Τότε, αρχιεπίσκοπος ήταν ο Χριστόδουλος, των λαβάρων και της «υποχρεωτικής αναγραφής του θρησκεύματος στις ταυτότητες». Τώρα, αρχιεπίσκοπος είναι ο Ιερώνυμος. Ένας ιεράρχης, που μόνο καλά λόγια ακούγονται για το πρόσωπό του. Και το πόσο «εντάξει» είναι το αποδεικνύει ο ίδιος, κάθε μέρα, με τις πράξεις του. Ένας άλλος άνεμος πνέει, πλέον, στην Εκκλησία.

Παρ’ όλ’ αυτά, ο Ιερώνυμος ηττήθηκε στην Ιερά Σύνοδο από εννέα μητροπολίτες, που έκριναν ότι το νομοσχέδιο για το σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης, που διαμορφώνει ο υπουργός Δικαιοσύνης, υποθάλπει και νομιμοποιεί βαρύτατα ηθικά παραπτώματα! Για την ιστορία: με το μέρος του Αρχιεπισκόπου ήταν μόνον οι Μητροπολίτες Ζακύνθου, Ιωαννίνων και Τρίκκης.

Κι εδώ οφείλω να πω ότι και τα πέντε κόμματα της Βουλής συμφωνούν με το σχέδιο νόμου για την ελεύθερη συμβίωση. Και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν έφερε την παραμικρή αντίρρηση στις νομοθετικές αυτές πρωτοβουλίες. Αντιθέτως. Στην Ελλάδα, όμως, πολλές φορές, το κουμάντο σε θέματα για τα οποία λόγο πρέπει να έχει μονάχα η Πολιτεία το διεκδικούν οι παπάδες! Και πρώτος απ’ όλους, ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Άνθιμος, που δήλωσε: «Η Εκκλησία δέχεται και ευλογεί την παραδεδομένη τέλεση του γάμου κατά το ορθόδοξο τυπικό, ενώ θεωρεί πορνεία κάθε άλλη συζυγική σχέση εκτός αυτού»!

Χιλιάδες νέοι και νέες, τα τελευταία χρόνια, μένουν μακριά από το πατρικό τους. Χιλιάδες ζευγάρια συζούν, κάνουν έρωτα, αποκτούν παιδιά, χωρίς να έχουν παντρευτεί. Και ακόμη πιο πολλά ζευγάρια έχουν τελέσει γάμο με μια υπογραφή και ένα «ναι» ενώπιον δημάρχων. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι, κατά τους ιεράρχες που αντιτάσσονται στην ελεύθερη συμβίωση, είναι... πόρνοι; Το Οικογενειακό Δίκαιο, που όριζε ότι οικία της συζύγου είναι υποχρεωτικώς η οικία του συζύγου και άλλα τέτοια φαλλοκρατικά και απεχθή, έχει αλλάξει από την πρώτη κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου. Η καθιέρωση του πολιτικού γάμου ήταν μια κατάκτηση. Σήμερα, τριάντα χρόνια μετά, θα γυρίσουμε πίσω;