Ποτέ δεν είναι αργά.
Λέω κάθε μέρα και
νικάω τον χρόνο
που σημειώνει στα μαλλιά
λευκές γραμμές.
Τα όνειρά μου φυλακή του.
Το κλειδί πεταμένο σε μια φευγαλέα
σκέψη ήττας: αργά πια!
Κι οι λευκές γραμμές απλά πληθαίνουν.
[Εικαστικό σχόλιο στο ποίημα: Arabian Song, 1932 by Paul Klee]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου