στον
γιό μου Δημήτρη
Τα
ρήματα εξορύσσει από τα σκότη
του
λόγου επιμελώς, στα κεκρυμμένα
από
καταβολών και στα σβησμένα
να
χορηγήσει φως, και με την πρώτη
αναγωγή
των πάντων στην αρχή ό,τι
κτισθεί
στο μέλλον μ’ ένστιχον υμένα
να
περιβάλλεται, μα και κανένα
να
μην υπολογίζει πλειοδότη.
Η
λυρική σκαπάνη απ’ το νταμάρι
των
ήχων και των στοχασμών θα πάρει
το
ελεύθερο να εγκαταστήσει αυθέντη
τον
σκαπανέα πάνω στην ακμή του,
αφού
με το ξετύλιγμα του μίτου
καινός
επέστη tempus
cognoscendi.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου