Γαμήλιες ενσαρκώσεις
Ο Μεσαίωνας
του τελευταίου ποιήματος, με ρήμαξε
στις ξεφτισμένες ενσαρκώσεις
της θάλασσας με τα πνιγμένα άστρα.
Αξημέρωτα
στα μάρμαρα δωρικών διαδρομών
ξεραμένα ψαροκόκαλα πλέον το φως
κι η μυρωμένη Άνοιξη του.
Σημεία των καιρών
μαζί με τον καπετάνιο
να χάνεται το κύμα μα κι η νήσος
που λάτρεψε την αρμύρα του.
[* Από την κατοχυρωμένη ποιητική σύνθεση "Σελίδες Ημερολογίου"]
Η εξέγερση
Άρχισαν
οι αντιδράσεις για τα μέτρα
που πήρε το συμβούλιο.
Οι αλιείς έκαψαν τα δίχτυα και έσπασαν στους αρσανάδες
τα νεόδμητα καΐκια.
Οι αυτόχθονες καλλιεργητές,
έπαψαν να ανταλλάσσουν τους καρπούς
με τα μικρά των ετεροχθόνων ζώα.
Οι ένοικοι των ορεινών μοναστηριών
έστειλαν
τους δόκιμους καλόγερους να μάθουν για το κακό,
που έκαψε το στόλο.
Οι αρχαιολόγοι καθώς και οι τελευταίοι
ανθρωπολόγοι,
βρήκαν σε τάφρους τους θησαυρούς,
μαζί με σωρούς οστράκων,
κουκούτσια ελιάς
και μικρές φαλτσέτες εγκληματιών.
Πιο κει
υπήρχαν οστά από ανδρικά
σώματα
και μια λαρνακα,
που μέσα έκρυβε
ένα παιδί
καλά σφραγισμένο με μολύβι
και την επιγραφή.
Μολύνθηκε από τους καρπούς του δάσους.
[Από την υπό έκδοση ποιητική σύνθεση "Η Πολιορκία της Νήσου Σύμης". Το ποίημα αυτό έχει γραφεί στις αρχές του 2000. Κατοχυρωμένη αδημοσίευτη ποιητική σύνθεση]
Η σάλπιγγα
Υπάρχουν
μέρες
με λυγμούς χαμάληδες
νύχτες
με σφαγμένα αδέρφια
στα βλάσφημα της συνείδησης.
Υπάρχουν
ζωές
με εργάτες που ταχυδρομούν ωδίνες και βουλιμικές επιθυμίες σε εγκυμονούσες συζύγους,
για ένα κυριακάτικο τραπέζι στρωμένο με λινό τραπεζομάντηλο, μία καράφα παγωμένο νερό κι ένα ταψί κρέας βουτηγμένο στο θυμάρι.
Υπάρχουν
πληγιασμένοι άνθρωποι
όλες τις μέρες του έτους, π' αγνώριστοι
στα περίπολα της ελπίδας, βαθιά μεσάνυχτα
ακούν την σάλπιγγα της εκτέλεσης.
[* Από την κατοχυρωμένη ποιητική σύνθεση "Σελίδες Ημερολογίου"]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου