Τάσος Βυζάντιος: α) ΑΣΦΑΛΗΣ ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ, β) ΚΟΙΜΙΖΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΧΑΡΙΤΕΣ [Συμμετοχή στον Μαραθώνιο Ποίησης 2019]

ΑΣΦΑΛΗΣ ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ

Το μωβ σεντόνι
απόμεινε απλωμένο
στο μπροστινό μπαλκόνι
παρακαταθήκη
και βέβαιη αίσθηση
αέναης παρουσίας.

Στο μπαλκόνι του ακάλυπτου
η λεμονιά κατέθεσε άνθη ευωδίας
η κάλτσα όμως ξεθώριασε
στο αιωρούμενο σχοινί
και το τσιγάρο έσβησε μόνο του
στο κρυστάλινο τασάκι.

Ένα μισογεμάτο ποτήρι νερό
δίπλα στην καράφα Βοημίας
με τον μυρωδάτο Αναπλιώτικο οίνο
παραμένουν τώρα φύλακες των σκιών
μετά και το προσωρινό σβήσιμο
του τελευταίου φωτός.

(Αθήνα, 16 Μαρτίου 2018)


*     *     *

ΚΟΙΜΙΖΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΧΑΡΙΤΕΣ

Μου δόθηκε η χάρη
να επισκεφθώ βασιλοπούλες 
νεραϊδογεννημένες 
με ονόματα αυτοκρατορικά
Αλτάνα η μια
κι η άλλη Ελένη.

Ήταν η ώρα του ύπνου
η ώρα που αποσύρονταν 
στα πορφυρά δώματα
κι εγώ δέχθηκα τότε
με χαρά
να τις συνοδέψω

και να τους διαβάσω 
για να κοιμηθούν
ιστορία αρχαία
του Νώε το ταξίδι
μέσα από την αγωνία
και τον ένθεο ζήλο.

Συγκίνηση γέμισε
το σκοτεινό δωμάτιο
κι ο ύπνος ήλθε
γλυκιά απαντοχή
στις αγνές
των Χαρίτων ψυχές.

Ένα φιλί στο μέτωπο
σκέπασε απαλά
τις άδολες συνειδήσεις
της νύχτας το ξεκλείδωμα
σημαίνοντας
στην κάμαρα του μύθου.

Κι εκεί που ξεδιπλώνονταν
πρωτόγνωρα συναισθήματα
ένας ανώνυμος πιανίστας
τη μελωδία των δακρύων
σχημάτισε γραφικά
στον απέναντι ορίζοντα.

(Λονδίνο, 20 Ιουλίου 2018)