Παύλου Φουρνογεράκη, α) ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΕΙΣ, β) ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ, γ) ΓΕΝΕΘΛΙΑ, δ) Τ' ΑΠΛΩΜΑ, ε) ΕΣΩΣΤΡΕΦΕΙΑ

Μεταμοσχεύσεις

Μοσχεύματα στο κορμί
Σαν επιβάτης στη διπλανή θέση λεωφορείου.
Αυτονομία και απόρριψη στο πλατύσκαλο,
Το συνταίριασμα στο τελευταίο σκαλί της πάχνης.
Το ύψος, ταξίδι στους μύστες του χρόνου
Ως τις πατημασιές των αστέρων,
Και τα πέδιλα δικά μας δώρα αγάπης.


Εγκυμοσύνη

Χαρμονή αιδοίου η προσμονή της εξόδου
Ζωηρές θηλές σαν πηγές οάσεων στην καύση του ήλιου.
Επιμηκύνσεις του χρόνου στο τεθλασμένο άπειρο
Κι η θεότης στη μορφή του παντός.
Γλυκά φτερουγίσματα στις αμνιακές καταδύσεις
Δροσίζουν την ύπαρξη στη στροφή της νιότης.
Δόξα κυτταρικών μιτώσεων στην αυγή των χρωματοσωμάτων
Ολοπλούμιστη νάναι η εμβρυική σκυτάλη
Κι εμείς θαυμαστές αγνότητας νηπιακής
Χαίρε!

Γενέθλια

Δεκαεννέα
Από χίλια εννιακόσια ογδόντα εννέα
Κεράκια, λάμψη
Δόξα ζωής.

Σκιρτήματα, δάκρυα
Πάνες, μπιμπερό
Ύπαρξη
Γαλήνη

Όνειρα, δίψα
Φόβοι
Πιρουέτα, σύνταξη
Κρίση


Έλξη, ζεύξη
Πτώση
Βάθρο, στέψη
Φως!

Ανάβαση, ύψος
Φτερά, τόξα
Στόχος
Χαμόγελο!

Τ΄ Άπλωμα

Μελωμένος Σταυρός σ' αλώνι υψηλών Κελσίου
Δροσιά τραγιάσκας στ' άπλωμα
Κι απόχρωση δίχρωμη σαν γυμνή σταφίδα στη μέθη του ήλιου
Αυγουστιάτικη μισέληνος κρύψε τ' άστρα στη σκιά των χυμών
Νηστίσιμο να ΄ναι τ΄ αμάρτημα της φύσης.

Εσωστρέφεια

Κλειδωμένες ψυχές σε προσωπικά Άθω
Από μανάδων προστατευτικό μένος,
Προαυλισμοί εκχυλίζουσας ευαισθησίας δίχως αντικλείδια.
Η ζωή διψά το χαμόγελο της λεωφόρου
Χάδια οι ρόδες στα κυβικά της αγάπης
Η λευτεριά στα δώρα του χρόνου
Και το περιτύλιγμα ανθισμένο γαρύφαλλο στη γλάστρα.