Λὲς λόγια χωρὶς νόημα…
Κυνηγᾶς ψευδαισθήσεις
μὲ τὴ δίψα ἑνὸς μπουμπουκιοῦ
ποὺ λαχταρᾶ τὸ φιλὶ τῆς ἄνοιξης
τὴν σιωπηλὴ ὥρα τῆς ἀποσύνθεσης·
e-library
Λὲς λόγια χωρὶς νόημα…
Κυνηγᾶς ψευδαισθήσεις
μὲ τὴ δίψα ἑνὸς μπουμπουκιοῦ
ποὺ λαχταρᾶ τὸ φιλὶ τῆς ἄνοιξης
τὴν σιωπηλὴ ὥρα τῆς ἀποσύνθεσης·
Ἀπὸ τὴν ὑπερβολικὴ πλήξη,
μεταφρασμένες ἀπὸ μιὰ παρεξηγημένη γλωσσικὴ οἰκονομία,
λέξεις συνωστίζονται ἀτάκτως στὸ ράφι τοῦ βιβλιοπωλείου!
Κοίτα τὸν οὐρανό:
εἶναι μαῦρος καὶ θλιμμένος!
Τ’ ἀστέρια ἔχουν σβήσει
καὶ τὸ φεγγάρι ἔχει ἀποκοιμηθεῖ
κατὰ τὴ διάρκεια μιᾶς ὁλικῆς ἔκλειψης!
Βροχή...Ἡ ἀγάπη χάνεται σὲ μεγάλες,κρύες σταγόνεςκι ἀποσταλάζει στὸν οὐρανό,ἀνατρεπόμενη στὸ ἔδαφος!
σ’ όλους αυτούς που ξέρουν
Αν όπως λένε ο
χρόνος επουλώνει τις πληγές
τότε γιατί εγώ
πονώ σαν να ’φυγες εχτές
κι έχω πάντα το
ίδιο φρέσκια στ’ ακροδάχτυλα
την αίσθηση απ’ το δέρμα του κορμιού σου;