Παναγιώτη Καποδίστρια: 10 ΠΟΙΗΜΑΤΑ από την ποιητική συλλογή “ΛΕΥΚΟΤΕΡΟΣ ΚΑΙΓΕΣΑΙ”

(έκδ. Αληθώς Κέντρο Λόγου, Ζάκυνθος 2019)

ΠΗΓΑΔΙ

Φοβού

τις δροσερότατες του Πηγαδιού υποσχέσεις.

Λίγο στο φιλιατρό να ξεχαστείς ανυποψίαστος

σε καταβροχθίζει ολάκερον

ηδονικότατα ρουφώντας

ίσαμε και των προγόνων σου τους ήσκιους.

(15.9.2012)

ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ

Παλαιό των νυκτών μου Φεγγάρι

υπερφίαλο άλλοθι στίχων θλιμμένων

μπλεγμένο απόψε στα ξερά κλαδιά των υπομνήσεων

τόπι σε θωρώ ξεφούσκωτο.

(28.9.2012)

ΑΚΟΜΗ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

Παράταση Καλοκαιριού σημαίνει

γήρανση -έως οίκτου- των βημάτων μας

εγκλωβισμός στο Εδώ ανεπίτρεπτος

και δεν αντέχεται.

(Σεπτέμβριος 2012)

ANTI-TROIKA

Ωσάν το δέντρο κραυγάζεις κι εσύ

από τις ρίζες του λαδιού σου

Έλληνά μου.

(23.10.2012)

ΟΜΠΡΕΛΙΤΣΕΣ ΠΑΧΝΗΣ

Της πάχνης εσείς ομπρελίτσες ανάποδες

υπο-

φέρτε με

στην τόσο εφήμερη αιωνιότητά σας.

(26.10.2012)

ΔΕΝΤΡΟ ΜΕ ΤΡΟΥΛΟ

Όλα μετά τρούλου
ακόμη και το Δέντρο μας
(κυρίως αυτό)
με το θάμβος ενός ουρανού πεπτωκότος

ίσαμε τις ρίζες να το απειλεί

κι εκείνο να νομίζει

γιορτή τον Δεκέμβριο πάνωθέ του

μα πού νά 'ξερε -

(10.12.2012)

ΕΞΟΓΚΩΜΑΤΑ

Τι να την κάμεις την ενδόμυχη ζωή;

Εντός ολίγου διακοινώνονται

(με βίες κι εξογκώματα)

όλα τα εντός

εκτός σου.

(14.10.2012)

ΝΥΦΙΚΟ ΚΡΕΒΑΤΙ

Αλεξίου και Ειρήνης νυφική παστάς

των αυτοκρατορικών ωρών τους καταφύγιο

ώσπου

ο σουμιές πάρθηκεν απ’ τον Γύφτο.

(Δεκέμβριος 2012)

ΑΓΓΕΛΟΛΟΓΙΕΣ

Στέκουν ξύλινοι

σκονισμένοι απ’ το χρόνο και τις ευθύνες

ενίοτε πάγχρυσοι

απ’ τον πολύ τον φωτισμό που υφίστανται

ξέρουν πολλά

γι’ αυτό με τόση κοιτούν αυστηρότητα

τα νοιώθουν όλα

μα σώμα δε διαθέτουν για να εκφρασθούν

κι αν στο βάθος δεις το τίποτά τους:

Δάκρυ πεπειραμένο

σμήγματα φωτός

τις ροές της αγάπης που τους γέννησε.

(3.4.2014)

ΤΥΧΑΙΟΣ ΠΟΔΗΛΑΤΗΣ

Ένας τυχαίος

ποδηλάτης ευγενής

-ο αλλοεθνής-

δέχτηκε να συνδράμει

ν’ αλλάξω αμφίεση.

Οι πατρίδες μας

κι αν αλληλομισούνται

κοιμούνται μαζί.

Αγνοούν ποιες θάλασσες

ρουφούν τα όνειρά τους.

(2.11.2014)