Καταστροφέας εγγράφων
Με θόρυβο απαλό
κάνει τη δουλειά του.
Καθώς του πρέπει.
Δεν αφήνει ίχνη. Δεν διστάζει.
Μικρές λωρίδες χαρτιού.
Λέξεις μυστικές, ψηφίδια, πάθια.
Σκορπίσαν τώρα
στο αγνώριστο.
Κι εσύ φαντάζεσαι πως και τα χαρτιά
έχουν την ανάστασή τους.
Και γίνονται
ποιήματα.
Άνοιξη
Μια γλάστρα. Ένα τίποτα, αλήθεια.
Σκονισμένη. Κουρασμένη.
Απέναντι από την αυλή
των παιδιών.
Ακούει τις φωνές τους.
Μαζεύει χιόνι.
Βλέπει να περνάν
οι πολυάσχολοι.
Κι όταν πρέπει,
ξέρει αυτή,
ξαφνιάζει με το
κίτρινό της.
[Εικαστικά σχόλια: Ζωγραφική Χρήστου Μποκόρου]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου