Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου: [ΠΡΟΠΟΣΗ ΣΤΟ ΜΟΝΑΧΟ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ]

ΠΡΟΠΟΣΙΣ 

ΤΗΣ Α.Θ.ΠΑΝΑΓΙΟΤΗΤΟΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ κ.κ. Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Υ

---

ΚΑΤΑ ΤΟ ΓΕΥΜΑ ΕΝ Τῼ ΕΣΤΙΑΤΟΡΙῼ «ΠΟΛΙΤΕΙΑ»

(18 Μαΐου 2014)

Ἱερώτατε καί ἀγαπητέ ἐν Χριστῷ ἀδελφέ καί συλλειτουργέ Μητροπολῖτα Γερμανίας κύριε Αὐγουστῖνε,

Ἱερώτατοι καί Θεοφιλέστατοι ἅγιοι ἀδελφοί,

Ἐκλεκτοί συνδαιτυμόνες,

Χριστὸς Ἀνέστη! Συνεχίζοντες τὴν ἐντρύφησιν εἰς τὴν Ἀναστάσιμον πανδαισίαν καὶ προεκτείνοντες τὸπρωινὸν συμπόσιον τῆς πίστεως, τὴν τέλεσιν δηλονότι τῆς Ἀναιμάκτου Μυσταγωγίας, διὰ τῆς ὁποίας, σὺν τοῖς ἄλλοις, διαδηλοῦμεν τὴν ἑνότητα ἡμῶν, προσήλθομεν εἰς τὴν τράπεζαν ταύτην, ἵνα καὶ αὖθις ἀπολαύσωμεν τὴν προσωπικὴν ἐπικοινωνίαν μετὰ τῶν ἀγαπητῶν ἐν Κυρίῳ ἀδελφῶν συλλειτουργῶν καὶ τέκνων ἡμῶν. 

Ἡ τράπεζα μάλιστα αὕτη, οὖσα ἡ τελευταία τοῦ εἴδους τούτου ἐπαφὴ ἡμῶν μετὰ τοῦ ἀγαπητοῦπληρώματος τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Γερμανίας κατὰ τὴν παροῦσαν ἐνταῦθα ἐπίσκεψιν, παρέχει εἰς ἡμᾶς τὴν δυνατότητα νὰ ἀνασκοπήσωμεν τρόπον τινὰ καὶ συγκεφαλαιώσωμεν τὰς ἃς ἀπεκομίσαμεν ζωηρὰς ἐντυπώσεις καὶ πλουσίας ἐμπειρίας κατὰ τὴν μετὰ τῶν ὁμογενῶν, εὐρύτερον δὲ ὁμοδόξων, ἀλλὰ καὶ μετὰ τῶν Γερμανῶνἀναστροφὴν ἡμῶν.

Δοξάζομεν τὸν Ἅγιον Θεὸν διὰ τὰς εὐλογημένας συναντήσεις ἃς ἔσχομεν μετὰ διαφόρων παραγόντων, ἐκκλησιαστικῶν, πολιτικῶν, ἐκπροσώπων τῆς ἐπιστήμης, πρὸ πάντων δὲ μετὰ τοῦ φιλοχρίστου λαοῦ, καὶἐκφράζομεν τὴν χαρὰν ἡμῶν διότι εἴδομεν τὰς φιλοτίμους προσπαθείας αὐτοῦ, ὑπὸ τὴν πεφωτισμένην ποιμαντορίαν τοῦ προσφιλοῦς ἀδελφοῦ Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Γερμανίας κυρίου Αὐγουστίνου, νὰ διατηρῇἄσβεστον τὴν λαμπάδα τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ νὰ φαίνῃ τοῖς πᾶσι τὸ φῶς τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἀναστάσεως. Ἀγαλλόμεθα πατρικῶς καὶ καυχώμεθα ἐν Κυρίῳ ὁσάκις, ὡς ἐν προκειμένῳ, διαπιστοῦμεν τὴν ἐν Χριστῷ αὔξησιν καὶ πρόοδον τῶν κατὰ τόπους ἁγίων τοῦ Θεοῦ ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν ἐν γένει, ἀλλὰ καὶ ἑνὸς ἑκάστου τῶν μελῶν αὐτῶν, ἰδίως δὲ τῶν κληρικῶν καὶ θεολόγων, ὧν ὁ βίος ὡς «πόλις... ἐπάνω ὄρους κειμένη» (Ματθ. ε΄ 14) καὶ ὁ λόγος βαρύνων. «Τίς γὰρ ἡμῶν ἐλπὶς ἢ χαρὰ ἢ στέφανος καυχήσεως; ἢ οὐχὶ καὶ ὑμεῖς ἔμπροσθεν τοῦ Κυρίου ἡμῶν ἸησοῦΧριστοῦ ἐν τῇ αὐτοῦ παρουσίᾳ; ὑμεῖς γὰρ ἐστε ἡ δόξα ἡμῶν καὶ ἡ χαρά» (Α΄ Θεσσ. β΄ 19-20), ἵνα κατὰ τὸν Ἀπόστολον τῶν Ἐθνῶν Παῦλον εἴπωμεν.

Προσέτι, ἐπιθυμοῦμεν νὰ διαδηλώσωμεν τὰ αἰσθήματα εὐφροσύνης καὶ ἀγαλλιάσεως τὰ ὁποῖα προξενεῖεἰς ἡμᾶς ἡ παρουσία κατὰ τὴν συνεστίασιν ταύτην ὁμόρων ἀδελφῶν Ἀρχιερέων, διότι αὕτη ἀποτελεῖ τοῦτο μὲνἔνδειξιν «καλῆς γειτονίας» καὶ συνεργασίας μετὰ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Γερμανίας, τοῦτο δὲ ἔκφρασιν τιμῆς πρὸς τὴν Μητέρα Ἁγίαν τοῦ Χριστοῦ Μεγάλην Ἐκκλησίαν, ἣν ἐκπροσωποῦντες ἀφίχθημεν πρὸς ὑμᾶς καὶ εἰς ἣν ἡ ἀναφορὰ ὑμῶν πάντων. Εἶναι δὲ εὔλογος ἡ ἐπίρρωσις τῶν πνευματικῶν καὶ κανονικῶν ἡμῶν δεσμῶν, καθόσον ἡἀγάπη καὶ ἡ ἑνότης τῶν μαθητῶν Αὐτοῦ ἦτο τὸ κύριον αἴτημα τοῦ Σωτῆρος κατὰ τὴν Ἀρχιερατικὴν προσευχὴν ἐν τῷ κήπῳ τῆς Γεθσημανῆ. Ἡ ἐκπλήρωσις τῆς διακαοῦς ταύτης ἐπιθυμίας τοῦ Κυρίου καθιστᾷ τὴν μαρτυρίαν ἡμῶνὡς Ὀρθοδόξων χριστιανῶν ἐγκυροτέραν, ἡ δὲ ἀπόδοσις σεβασμοῦ πρὸς τὸ Ἱερὸν ἡμῶν Κέντρον, ὅπερ καὶ ὑπὸ διαφόρων ἑτεροδόξων κατὰ τὴν παροῦσαν ἐπίσκεψιν ἐτιμήθη καὶ προεβλήθη, περιποιεῖ τιμὴν καὶ ἀγαθὴν φήμην εἰς τὰ φιλομήτορα τέκνα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου.

Ὅθεν, μετὰ πολλῆς ἐν Κυρίῳ ἐγκαυχήσεως διὰ τὰ ἐν Γερμανίᾳ τέκνα ἡμῶν ἀπερχόμεθα αὔριον εἰς τὰ ἴδια, μεγάλως παρακληθέντες ὑπὸ τῆς ὑμετέρας ἀγάπης καὶ τοῦ ἐγνωσμένου ὑμῶν ζήλου καὶ οὕτως ἐνισχυθέντες εἰς τὸν καθ᾿ ἡμέραν ἀγῶνα. Εἰς ἀντίδοσιν ἀγάπης, ἐπιδαψιλεύομεν εἰς ὑμᾶς ὁλοκαρδίως, τὰς πατρικὰς καὶ Πατριαρχικὰς ἡμῶν εὐχὰς καὶ εὐλογίας.         

Κατακλείοντες δὲ τὴν σύντομον ταύτην προσλαλιάν, ὑψοῦμεν τὸ ποτήριον ὑπὲρ ὑγιείας καὶ ἐνδυναμώσεως ἐν Κυρίῳ τοῦ πολιοῦ Ποιμενάρχου τῆς θεοσώστου ταύτης Ἐπαρχίας καὶ ἡμετέρου συμφοιτητοῦ ἀπό τῶν ἑδράνων τῆς κατὰ Χάλκην Ἱερᾶς Θεολογικῆς Σχολῆς ἀδελφοῦ κυρίου Αὐγουστίνου πρὸς ἐπὶ μακρὸν συνέχισιν τῆς ποιμαντορικῆς αὐτοῦ διακονίας, εἰς δόξαν Θεοῦ καὶ ἔπαινον τῆς Μητρὸς Ἐκκλησίας.

Ἔντεινε οὖν, καὶ κατευοδοῦ καὶ ἀρχιεράτευε, ἀδελφὲ Αὐγουστῖνε, εἰς ἔτη πολλὰ ἐν τῷ γεωργίῳ τῆς Ἱερᾶς ταύτης Μητροπόλεως, εὐφραινόμενος βλέπων κύκλῳ τῆς πνευματικῆς σου τραπέζης, τοῦ Ἁγίου Θυσιαστηρίουἐν τῇ καθέδρᾳ τῆς λαχούσης σοι Ἐπαρχίας ταύτης, τὰ κατὰ πνεῦμα ἔκγονά σου φέροντα κλάδους ἀγαθοεργίας, αἰνοῦντα καὶ δοξολογοῦντα τὸν Θεόν, Οὗ ἡ χάρις εἴη μετὰ πάντων ὑμῶν.