Πρωτοδημοσιευόμενα
ποιήματα από την ανέκδοτη συλλογή «Οι εποχές αποχωρούν πάντα πικραμένες»
Πατριδογνωσία επικαιροποιημένη
Καρτερούμε
μέραν νύχταν
σε υπνοδωμάτια, σαλόνια,
γραφεία καλά κλιματιζόμενα
να φυσήξει ένας αέρας
(κανείς δεν παίρνει τα δωρεάν)
στουν
τον τόπον πον καμένος
από
πυρκαγιές ανεξήγητες
τζι εν
θωρεί ποτέ δροσιάν
σε ‘κάτι υπόθεσες ψυχικές’
για να
φέξει καρτερούμεν
άβουλοι εμείς και μοιραίοι
το φως
τζείνης της μέρας
(μήπως ήδη πέρασε;)
πον να
φέρει στον καθέναν
στο μέτρο της
επιθυμίας
τζαι
δροσιάν τζαι ποσπασιάν.
Χάρτης ναυσιπλοΐας
Θάλασσες γαλάζιες, πράσινες, καφετιές
ματιών σε απορία
ή δυσπιστία
αυλακωμένες από σκάφη
- νοήματα περίεργα και δυσερμήνευτα
ή ταχύπλοα που έφεραν ξαφνικά την ταραχή
ή αργοκίνητα φορτηγά που κουβαλάνε μιας ζωής φορτίο
θάλασσες ματιών που πασχίζουν να χωρέσουν
σ’ ένα βλέμμα τον κόσμο
άλλες που ρωτάνε ‘γιατί;’
κι άλλες που πρόθυμα προσφέρουν
ένα ‘επειδή’ για απάντηση.
Απρονοησία
Όποτε χόρεψε ζεϊμπέκικο η θλίψη
και ξέχασε η επιθυμία να της βαρεί παλαμάκια
στο τέλος τής πρόσφερε καρέκλα να καθίσει
η απόγνωση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου