Γιώργου Λέκκα: ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ (ποίημα)

Ι

Σφαγμένο χέρι

πάλι καὶ πάλι

στὸ ἴδιο μαχαίρι

καὶ τὸ χειρότερο εἶναι

πὼς εἶμαι ὁ ἴδιος

καὶ τὸ σφαγμένο τὸ χέρι

καὶ τὸ ματωμένο μαχαίρι.

[25.3.13]

ΙΙ

Κύριέ μου,

ἡ φυλακὴ εἶμαι ἐγὼ

κι ὁ δήμιος εἶμαι ἐγώ.

Ἡ ἐρημιὰ εἶμαι ἐγὼ

κι οἱ βάσανοι εἶμαι ἐγώ.

Ὁ φόβος εἶμαι ἐγὼ

ἡ στέρηση εἶμαι ἐγὼ

κι ἡ Κόλαση εἶμαι ἐγὼ

ἂν δὲν σὲ ἀγαπῶ.

[21.6.13]

III

Κύριε,

ὅσο ἀρνοῦμαι

νὰ στὸν παραδώσω

αἱμάσσει διαρκῶς

ὁ σκοτεινὸς πυρήνας

τοῦ ἑαυτοῦ μου

ὁ ἴδιος σφάγιο

καὶ θύτης

καὶ βωμὸς

ματαιωμένων

κι ὅμως κατακόκκινων

ἐπιθυμιῶν.

[21.7.13]

* Ο π. ΓΕΩΡΓΙΟΣ Α. ΛΕΚΚΑΣ, διδάκτωρ του Πανεπιστημίου των Παρισίων, είναι άμισθος κληρικός της Ι. Μητροπόλεως Δημητριάδος και Αλμυρού.

[Εικαστικό σχόλιο στο ποίημα: Έργο Εύας Μελά]