© ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση και αναπαραγωγή οποιωνδήποτε στοιχείων ή σημείων του e-περιοδικού μας, χωρίς γραπτή άδεια του υπεύθυνου π. Παναγιώτη Καποδίστρια (pakapodistrias@gmail.com), καθώς αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία, προστατευόμενη από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

Α Ν Α Γ Ν Ω Σ Τ Η Ρ Ι Ο

Πέμπτη 21 Μαρτίου 2013

Ντενίζ Παναγιωτοπούλου: ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ (Συμμετοχή στον Μαραθώνιο Ποίησης 2013)


Μου πήρε η μάνα μου κάτι κλωστές κι έμαθα να κεντάω˙  όλα τα χρώματα πάνω στον καμβά, που κατ’ εμένα ήταν άχροος, αλλά πες πες, διαχωρίστηκα με τεράστια χιλιομετρική διαφορά από τα θηλυκά κυπαρίσσια, τα ξεγυμνωμένα δέντρα, την έκφυλη τη φύση μου τη  θάλασσα  που πάει κι έρχεται και πάει να βρει την τύχη της στους αιώνες των αιώνων.

Έμαθα καλά να το κάνω, να το επαναλαμβάνω, βελόνιασμα και πάνω η κλωστή κάτω η κλωστή, το πανί πάνω από το δάχτυλό μου και τη βελόνα μέσα μου την έμπηγα να σπάσω τη σιωπή, σ’ εκείνον το δείκτη που τον αφόπλιζα για να μη δείχνει να μη κατονομάζει, όπως κάνουν συνήθως οι δείκτες στους αιώνες των αιώνων.

Καμιά φορά έκανα και κανένα διάλειμμα, πήγαινα σε καμιά διαδήλωση, έλεγα συνθήματα, σήκωνα λάβαρα, κουβαλούσα τα εργαλεία του εξαγνισμού σε σάκους κρεμασμένους στην πλάτη, δίπλα στα lofts, έπινα άνετα αλκοόλ -της παρηγοριάς- στους αιώνες των αιώνων.

Στο τέλος πήγαινα σχεδόν τρέχοντας στο σπίτι κι έκλεινα την πόρτα πίσω μου με πάταγο. Απέμενα μόνη με την κλινικά νεκρή κλωστή μου, ώσπου μια ενοχή τυφλή ξεπήδησε μέσα στην κρυψώνα μου και μου ψιθύρισε γλυκά «μείνε στον τόπο που φέρνει ο χρόνος» στους αιώνες των αιώνων. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts with Thumbnails