Εκδόσεις το δίγαμμα, Ζάκυνθος 2005. Ολόκληρη η ποιητική συλλογή.
ΓΡΑΦΕΣ για το «MATER DOLOROSA»
«(…) Χαράν ού την συνήθη αισθανόμεθα οσάκις βλέπομεν τύποις εκδιδομένους καρπούς της εργώδους προσπαθείας της περί τα γράμματα ενασχολήσεως, της εκ του ανεξαντλήτου φρέατος της γνώσεως αντλήσεως και του προς οικοδομήν του πλησίον ζήλου των τέκνων της Εκκλησίας.
Την χαράν ταύτην ησθάνθημεν λαβόντες και τα προφρόνως αποσταλέντα ημίν πονήματα της υμετέρας αγαπητής Αιδεσιμολογιότητος, λαογραφικού και ποιητικού περιεχομένου. Είμεθα βέβαιοι ότι οι αναγνώσται και μελετηταί αυτών ικανήν θα αποκομίσουν εξ αυτών τέρψιν και πνευματικήν ενίσχυσιν καί διαφώτισιν. Ευχαριστούντες, όθεν, εγκαρδίως επί τη πρόφρονι υποβολή των καρπών τούτων των κόπων υμών, συγχαίρομεν επί τη συγγραφική υμών επιδόσει και τη καλλιεργεία του δοθέντος υμίν παρά Θεού ταλάντου, ευχόμεθα δε και εις το μέλλον ο κάλαμος υμών να δώση πολλούς και ευχύμους καρπούς του πνεύματος υμών, ως “κάλαμος γραμματέως οξυγράφου”. (…)»
Βαρθολομαίος Α΄
Οικουμενικός Πατριάρχης
«(…) Εξετίμησα πολύ την Ποίησή σας και Σας εξομολογούμαι πως κατά κάποιο τρόπο το “Mater Dolorosa” με βοήθησε ουσιαστικά. Να είσθε καλά και να συνεχίζετε να μας χαρίζετε πάντα καλή και ουσιαστική Ποίηση. (…)»
Γαλάτεια Σαράντη
Πεζογράφος-Ακαδημαϊκός
«(…) Ποιήματα καίρια, επιγραμματικά, με μια γλώσσα απλή, καθημερινή, που μας αγγίζει άμεσα. Μας προσφέρετε ερείπια ονείρων, στοχαστικότητα, και επισημαίνετε πολύ σωστά “την ανάγκη να τραγουδάμε”».
Τάκης Βαρβιτσιώτης
Ποιητής-Ακαδημαϊκός
«(…) Να σας θυμίσω ότι οι Λατίνοι αποκαλούσαν vates όχι μόνο τους προφήτες και τους ιερείς, αλλά και τους ποιητές, για να τονίσουν ότι οι ποιητές ήταν και εκείνοι απεσταλμένοι του Θεού. Η ποίηση του πατέρα Καποδίστρια είναι ένα παιχνίδι ανάμεσα σε νέες ποιητικές τεχνικές και έναν ανάλαφρο προβληματισμό πάνω στα ανθρώπινα. Οι πρωτότυπες ομοιοκαταληξίες του δίνουν το στίγμα της σατιρικής του διάθεσης. Η πίστη του τον εμπνέει αδιάκοπα, γίνεται το βάθρο πάνω στο οποίο χτίζει πολλά από τα ποιήματά του (…)».
Ζωή Σαμαρά
Καθηγήτρια Πανεπιστημίου-Ποιήτρια
«(…) Πόσο ωραία αυτά: “Βιβλιοθήκες, ράφια ονείρων και ψυχών”, “του νέου καταποντισμού αίτιοι μαζί και τιμητές”, πόσο αληθινά! Καί τόσα άλλα! Σας ζηλεύω που ζείτε στη Ζάκυνθο του Σολωμού, κοντά στον Άϊ Λύπιο και τα Τρία Πηγάδια! Σημαντικές και οι πληροφορίες για τη λιτάνευση Εσταυρωμένου και Παναγίας της Οδύνης τη Μ. Παρασκευή, στη Ζάκυνθο. (…)»
Στυλιανός Αλεξίου
Καθηγητής Πανεπιστημίου-Σολωμιστής
«(…) Είναι πολύ σημαντικό να εξακολουθεί κανείς να δουλεύει, συνεχώς, για να αισθάνεται πως υπάρχει και προσφέρει – ό,τι δύναται ο καθένας-. Αυτή η δουλειά είναι που θα μείνει στο τέλος. τα τετρακίνητα jeep και τα “επώνυμα” ρούχα μάλλον θα πεταχτούν κάποτε στα σκουπίδια. (…)»
Διονύσης Α. Ζήβας
Καθηγητής Ε. Μ. Πολυτεχνείου-Αρχιτέκτονας
«(…) Διαβάζω –και πολλές φορές ξαναδιαβάζω- τα ποιήματά σου, που ανήκουν σε νέες τεχνοτροπίες –νέος οίνος δεν χωρεί σε παλιούς ασκούς… Προσπαθώ να συμπληρώνω τα ελλείποντα και να φωτίζω τα ολιγοσκοτεινά. Συχνά το κατορθώνω, και τότε θαυμάζω τα ανεβάσματά σου, ακόμη και τους υπαινιγμούς σου. Δεν είναι, βλέπεις, όλοι για τέτοια ανεβάσματα… (…)»
Π. Β. Πάσχος
Ποιητής-Καθηγητής Πανεπιστημίου
«(…) τη μεταθρησκευτική σας ποίηση, (…) τη διαβάζω πάντα με ευχαρίστηση. (…)»
Φάνης Ι. Κακριδής
Καθηγητής Πανεπιστημίου
«(…) Χάρηκα για μια ακόμη φορά, τη βαθιά πνευματικότητά σας που γνωρίζει τις μυστικές διαδρομές της ανθρώπινης ψυχής αλλά μεταφράζεται σε στίχους φωτεινούς, συχνά σκωπτικούς, πάντα όμως καίριους και αποφθεγματικούς. (…)»
Θανάσης Νιάρχος
Ποιητής - Δοκιμιογράφος - Εκδότης Περιοδικού η λέξη
«(…) περιλαμβάνει εύχυμα ποιήματα, γεμάτα πλάγιους φωτισμούς, που αποκαλύπτουν “κεκαλυμμένα μυστήρια”. Ευχαριστώ για τις συγκινήσεις».
Ηλίας Κεφάλας
Ποιητής
«(…) το γνωστό και αγαπητό σε μένα ποιητικό ύφος, με μια κλίση αυτή τη φορά και προς λογοπαίγνια, παρηχήσεις και πράγματα δηλαδή αρεστά και οικεία στο δικό μου στιλ (τάφος τα φώτα, καινοτάφιο κλπ) (…).
Σας εύχομαι λοιπόν καλή άνοιξη και πάντα άγγελοι, γήινοι ή επουράνιοι, να μας/σας συνοδεύουν και να μας/σας εμπνέουν. Παραμένοντας λοιπόν ποιητικός “οπαδός” σας και περιμένοντας καινούργια ποιήματά σας, σας χαιρετώ εγκάρδια».
Γιώργος Καραντώνης
Ποιητής
«(…) Στην εποχή μας (και ειδικότερα στις τελευταίες μέρες) χρειαζόμαστε την ποίηση υπέρ ποτέ άλλοτε. Εύχομαι (…) να μεταδίδεις τη διαφάνεια της αγιότητας στους στίχους και την ομορφιά της ποιήσεως στις ψυχές (…)».
π. Βασίλειος Θερμός
Ποιητής-Παιδοψυχίατρος
«(…) Βρίσκω τη συλλογή Mater Dolorosa εξαιρετική. Σιγά-σιγά η οικονομία του λόγου έρχεται στην επιφάνεια και ο στίχος κερδίζει σε ακρίβεια και βάθος.
(…) Η σημερινή Ζάκυνθος είναι τόσο ψεύτικη, ώστε χρειάζεται αντίβαρο αλήθειας».
Φ. Δ. Δρακονταειδής
Συγγραφέας
«(…) Θέλω να ξέρετε ότι σας εκτιμώ και ως άνθρωπο και ως ποιητή. Εκτιμώ κυρίως τον διαπιστούμενο έρωτά σας προς την τέχνη και την δημιουργία. Θεωρώ ότι προσεγγίζετε την τέχνη με την υπευθυνότητα που της αξίζει – και που δυστυχώς δεν χαρακτηρίζει αυτονοήτως όλους τους ομότεχνους. Διάβασα και την τελευταία ποιητική συλλογή σας MATER DOLOROSA. Είσθε αναμφισβήτητα γνήσιος ποιητής, έχετε πλήρη συναίσθηση των όρων του ποιητικού λόγου –περιεκτικότητα, ρυθμικότητα, υπαινικτικότητα κ.τ.λ. – (…)»
Ορέστης Αλεξάκης
Ποιητής
«Χαίρομαι που υποχώρησαν κάπως οι υπερρεαλιστικοί τόνοι. Δεν θα σωζόταν ούτε ο Ελύτης αν δεν έριχνε μπόλικο νερό στο υπερρεαλιστικό κρασί του. Το λυρικό εξομολογητικό στοιχείο κυριαρχεί. Καλό σημάδι κι αυτό της νέας δημιουργικής σου περιόδου».
Θανάσης Παπαθανασόπουλος
Ποιητής-Εφέτης
«(…) Η ποιητική σας συλλογή “Mater Dolorosa” είναι εκλεκτή. Δεν ξαφνιάζεσαι από στίχο σε στίχο, αλλά από λέξη σε λέξη, δεν ξέρεις τι θα σου συμβεί. Απρόσμενα επίθετα, φοβερές αντιθέσεις, που όλα κλείνουν σ’ ένα βαθύ πόνο, σαν της Παναγίας του Πάθους, αλλά και μια κρυφή ελπίδα. Μέσα από μουσικούς στίχους, αλλά και κάποια, ηθελημένα πεζολογικά πιστεύω στοιχεία, υφαίνετε μια δαντέλα έξοχη, επίσημη, ζακυνθινή, για μεγάλες ώρες. (…)»
Μοναχός Μωϋσής Αγιορείτης
Ποιητής - Εκδότης Περιοδικού Πρωτάτον
«(…) Κοινωνώ απόλυτα με την ελεγειακή διάθεση του ποιητή μπροστά στις τόσες πάτριες και άγιες ωδίνες. Ας γίνει ο ποιητικός σου λόγος, σε όσους τον νοιώθουν, αντίδοτο στην ασχήμια και τη φθορά. (…)»
Σαράντης Αντίοχος
Ποιητής
«(…) Πραγματικά το Mater Dolorosa, παρά τον τίτλο του, αν δεν σε γνώριζε κανείς, θα ήταν δύσκολο να υποπτευθεί πως είναι έργο ενός ιερωμένου.
Θέλω να πω ότι ο τρόπος που πλησιάζεις το κοσμικό μου φαίνεται πιο τρυφερός από τον τρόπο, όπου διακονείς το θείο. Και προπαντός, έτσι όπως στέκεσαι άφοβα απέναντι στις λέξεις.
Ίσως γιατί εσύ ξέρεις καλύτερα, ότι οι λέξεις που ταιριάζουν στους ανθρώπους είναι οι ίδιες λέξεις που ονομάζουν το ιερό.
Εκείνο ωστόσο που με συγκινεί, διαβάζοντας το Mater Dolorosa είναι που νιώθω πως διαβάζω ποίηση, στης ποίησης την τελετή πως συμμετέχω. Και είναι η ποίηση αυτή που εντέλει εξυψώνει, ό,τι κι αν βλέπει ο καθείς εκεί ψηλά. (…)»
Σταύρος Ζαφειρίου
Ποιητής
«(…) Η ποίησή σου πάντα με συνεπαίρνει ξεχωριστά και θαυμάσια και υπάρχει πάντα δίπλα μου σε πρώτη ζήτηση… (…)»
Σταύρος Μίχας
Ποιητής
«(…) Είναι ποίηση που ταλαντεύεται ανάμεσα στο ανοιχτό και στο κλειστό, γέρνοντας περισσότερο προς το δεύτερο. Ίσως γι’ αυτό και πικρή.
Ωστόσο, “Φτου, ξελευτερία για όλους”».
Στέφανος Διαλησμάς
Συγγραφέας-Δοκιμιογράφος
«(…) Όσο για το Mater Dolorosa… αυτή επισφραγίζει, άλλη μια φορά, τις ποιητικές σας αρετές, τις αναγνωρισμένες. Ωστόσο, τούτη η παρουσία σας ξεχωρίζει για το πνευματώδες, εδώ και κει, το ευρηματικό παίγνιον των λέξεων.
Όμως αν με ρωτούσατε για το αν πιστεύω στην “Τέχνη για την τέχνη”ή την Ποίηση για την ποίηση θα σας έλεγα “όχι”. Αλλ’ αυτό αφορά τους δικούς μου στίχους. Αγαπώ κάθε ποιητική έκφραση, όταν είναι όμορφη, όπως η δική σας. (…)»
Γιώργος Κάρτερ
Ποιητής-Δημοσιογράφος
«(…) Η ποίησή σου έχει την απλότητα της φύσης, το βάθος της πίστης και τη χάρη των ανθρώπων, που απορούν, θαυμάζουν, πονούν, ζουν… Σ’ αυτό το γόνιμο έδαφος αισθήσεων, αισθημάτων και συναισθημάτων ριζώνουν οι λέξεις σου φωτεινές. (…)»
Διονύσης Καρατζάς
Ποιητής
«Οι λειμώνες της ποίησης, ως γνωστόν, αποτελούν τόπους δυσπρόσιτης νομής για τους αμύητους. Παράλληλα όμως αποτελούν γυμναστήρια νοός και ψυχικής καλλιέργειας για όσους με συμπάθεια και μεθεκτική πρόθεση εντρυφούν στους φωτεινούς ορίζοντες των ιδεών, του κάλλους και του στοχασμού, αποκομίζοντας την ευδαίμονα εκείνη πνευματική αίσθηση που εγγενοποιεί τήν “καλλυντικήν” ανάγκη της γνώσης. Το κινούν αίτιο, φυσικά, της εμπιστευτικής αυτής αναφοράς μου, δεν είναι άλλο από την Mater Dolorosa σου, που για μιαν ακόμη φορά, δικαιώνει δεδομένες πλέον προσωπικές μου θέσεις απέναντι στον ποιητικό σου λόγο.
Δεν ξέρω αν, μέσα στα πολλά που θάχε να πει κανείς γι’ αυτή την τελευταία ποιητική σου δουλειά, θα μπορούσε ακόμη να πιστώσει στον τίτλο της, τη διαχρονικότητα και τη διατοπικότητα του ανθρώπινου πόνου για αυτά που καθημερινά βαρύνουν τη μοίρα του κόσμου τούτου, όπως και νάχει το πράγμα, είναι για μένα, ένα μαλακτικό αντίδοτο στα όσα, όλο και πιο πολύ πληγώνουν την υπαρξιακή μου διαδρομή. (…)»
Στέλιος Τζερμπίνος
Συγγραφέας-Ερευνητής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου