Ζαχαρία Στουφή: ΜΙΚΡΗ ΠΛΑΝΗ (ανέκδοτο ποίημα)

Μη πλανιέσαι, νου,

με το εξωτικό ηλιοβασίλεμα∙

δεν γίνεται για σένα, μα γι’ αυτούς.

Γονάτισε με σκυφτό το κεφάλι

βόσκησε μάραθα και σίναπα στο νεκροταφείο

έτσι όπως έκανε η προγιαγιά σου.

Μην πλανιέσαι

χαζεύοντας ουρανούς και σύγνεφα,

είναι ώρα να πάρεις τους ποντικούς απ’ τις Παγίδες

και αφού καλά-καλά τους λειώσεις με την Πέτρα,

Πρου κιού κιού Πρου κιού κιού

να έρθουν τα κοτοπουλάκια να τα θρέψεις.

Ή μήπως ελησμόνησες τη θεία σου την Κουκού;

Αλλά εσύ πλανιέσαι, νου, και δεν κάνεις το πρέπον,

μου λες ότι δεν φταις εσύ

αλλά η μούσα, που έρχεται και σε φωτίζει αδιάκοπα.

Χωρίς να βλέπεις, πίσω σου, την τρύπα στο σακί,

τα λιγοστά σου γράμματα σκορπίζονται στους δρόμους

μα είναι ανορθόγραφα και όλοι γελούν με σένα.

- Και τότε, η Μούσα, τι ζητά συνέχεια κοντά μου;

Ένα μονάχα θα σου πω, αποπλανημένε νου,

αυτούς τους λένε Ποιητές

μα εσένα αιμομίκτη.