Διονύση Σέρρα, ΛΟΓΟΥ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΣΤΗΝ ΠΑΤΜΟ (ποίημα)

Στους προσφιλείς συνταξιδιώτες
Παναγιώτη και Φωτεινή Καποδίστρια

Α΄

Σκάλα

1

Πύλη ανάβασης
σε αρμονίας διαδρομές -
με των Ανέμων τις πνοές
ακμές της πέτρας να χαράζουν

κι από της Άσπρης το κατάλυμα
ως τα Καθίσματα της χαρμονής
τα δώρα της υποδοχής
του τόπου το προσκύνημα ν' αγιάζουν.

2

- Άφατης φήμης σήμαντρο
κι ανα-
βαθμίδας χρυσακτή

το μελανό πώς ακυρώνεις της Σιωπής

με της κατάκτησης
το λιόφωτο λευκό
και με της τρίλιας
το λιγόφυλλο ηχείο.


Β΄

Σπηλαιογραφία

1

Σκαλιά κατάβασης
σε Πίστης γη -

μόνος κ' εδώ
(ακίνητος)
του Θόλου φως να κοινωνείς

και τη σχισμή του Λόγου να θαυμάζεις -

με τα σημάδια της ασώματης Αφής
στου βράχου το χαράκωμα
(ή στης Σοφίας τον ναό)

ασημωμένα.

2

Κόσμος μυστήριος
σ' Ενόρασης σπηλιά

(σαν λίκνο οίστρου
ή σαν άπυρη φωτιά)

κόψη ρομφαίας
και πορείας οιωνούς
αποκαλύπτει.


Γ΄

Χώρα

1

Λάμψης καστρομονάστηρο
στης αγιοσύνης την κορφή

τέρπει της δίψας σώματα
ή τους ικέτες ελεεί -

με του σωσμού τα θησαυρίσματα
και του Δομήνικου το κάλλος.

2

Του φίλου ζωγράφου
Διονύση Παπαδάτου

Σπορές ατρύγητες του Χρόνου
σε αρχοντόσπιτο τιμής

της Σπείρας σμίγουνε το ηχοφώς
και του χρωστήρα το μοτίβο -

για του μικρού (ή του κακού) τη διαγραφή
και για της Θέωσης
ή της Πνοής το μεγαλείο.

Πάτμος-Ζάκυνθος, Σεπτ. 2009