Ο Θεός, η ψυχή μου κι εγώ
κι αμμουδιά ώς εκεί που φτάνει το μάτι.
Αραιά και πού αντιπαρέρχονται περαστικοί
σαν φίλοι παλιοί πού ’χω ξεχάσει πια τ’ όνομά τους.
Πάνω από το κεφάλι μου πετάνε κάπου-κάπου πουλιά ―
μεσίτες ανάμεσα στον ουρανό
τη θάλασσα και τη στεριά.
Να γινόταν κι εγώ να σταθώ αθόρυβα μέσα στο θαύμα
σαν βήματα σε υγρή και πατημένη αμμουδιά
για να το αναμεταδώσω, επιτέλους, πιστά.
Αλίμονο, πέρασα τη ζωή μου παλεύοντας να γίνω κάποιος
αντί του ορθού πώς να γίνω κανείς.
23.2.23.
Ο Πρωτοπρεσβύτερος Δρ. Γεώργιος Λέκκας είναι κληρικός της Ιεράς Μητροπόλεως Βελγίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου