Εσύ ανέστησες τον αδελφό μου
και θα ’μενες ο ίδιος πεθαμένος;
Δεν πά να λέει η Μάρθα ό,τι θέλει,
αρκεί που θα σε προσκυνώ αιωνίως.
Τα μύρα είναι για τους πεθαμένους.
Για σένα, όμως, Ζωντανή μου Αγάπη,
τα καθαρά δάκρυα της χαράς μου.
Να ζω στα πόδια σου να τα μυρώνω.
Έλα, η πανταχού παρούσα Αγάπη.
Φτάνει ν’ αγγίξω τις πληγές σου
ώστε να γιάνουν και οι δικές μου
απ’ τα καρφιά των σταυρωτών σου.
Πού είσαι το Φως των οφθαλμών μου;
Μην αργείς άλλο, Φίλε μου Αναστημένε!
5.5.2020
[Ο Πρωτοπρεσβύτερος Δρ. Γεώργιος Λέκκας είναι κληρικός της Ιεράς Μητροπόλεως Βελγίου.]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου